Plant Oxford de eerste klimaatvergrendeling van het Verenigd Koninkrijk?

21 december 2022

Datum:21 december 2022

Autoloze steden worden een ding - en velen zien dat als een goede zaak, vooral gezien de sterke toename van COPD, astma en andere long- en luchtwegaandoeningen als gevolg van luchtvervuiling. 

Maar een autovrije stad is geen stadsvergrendeling of wat nu bekend wordt als een "klimaatvergrendeling", die veel ingrijpender gevolgen heeft voor de burgerlijke vrijheden. De radiogolven, vooral de meer alternatieve, zijn overspoeld met berichten dat de Engelse stad Oxford een door klimaatverandering geïnspireerde lockdown plant.

Het is ook een idee dat wordt gesteund door niemand minder dan het World Economic Forum, dat algemeen wordt erkend als een van de meest invloedrijke denktanks die de verschuiving naar steeds autoritairdere staten aansturen.    

Gezien het woedende debat, de mogelijke implicaties ervan voor autoritaire sluipen, en het feit dat de gemoederen blijkbaar zo verhit zijn geraakt dat de BBC beweert dat er doodsbedreigingen zijn geuit aan het adres van gemeenteraadsleden die achter de plannen staan, besloten wij een diepere blik te werpen op wat er nu eigenlijk aan de hand is in de geboorteplaats van Stephen Hawking.     

Graven in...

Anti-autoplanners in de greep van de klimaatideologie, die gericht zijn op vermindering van de luchtvervuiling, die van plan zijn het autoverkeer in de Engelse stad Oxford te beperken als onderdeel van de inspanningen om de uitstoot te verminderen, stuiten op hevig verzet nu raadsleden ervan worden beschuldigd een klimaatslot te creëren. De Raad heeft al een emissievrije zone ingevoerd waarbij mensen moeten betalen om in de zone te rijden als hun auto niet als emissievrij is aangemerkt, en is nu van plan maatregelen te nemen om het autogebruik in het stadscentrum te verminderen.

Dergelijke plannen zijn gebaseerd op het 15-minutenstadconcept, voor het eerst geïntroduceerd door professor Carlos Moreno, dat steden voorstelt waar de mens zich aanpast aan de stad, en niet andersom. Alle voorzieningen die men nodig heeft, zullen binnen 15 minuten lopen, fietsen of reizen met het openbaar vervoer van huis te vinden zijn. Een idee waarmee hij in 2021 een Obel Award won. Een concept dat inmiddels is overgenomen door C40-steden.

Wat plant Oxford?

Het onderwerp dat tot zoveel controverse heeft geleid is het Oxfordshire Central Travel Plan dat op 29 november 2022 door de raadsleden groen licht kreeg - te midden van aanzienlijke publieke tegenstand - slechts drie maanden nadat het was voorgesteld voor openbare raadpleging. De plannen werden onder de aandacht gebracht in een recent bericht op JoNova (breder gepubliceerd op de website "Watts Up With That?") waarin werd verkondigd dat de plannen neerkomen op "klimaatvergrendelingen" die de bewegingsvrijheid van inwoners van de stad Oxford en de omliggende dorpen ernstig beperken.

Het initiatief maakt deel uit van het Local Transport and Connectivity Plan van de Raad van Oxford, waarin de visie van de Raad wordt uiteengezet om het gebruik van auto's tot 2050 te verminderen door voorrang te geven aan lopen, fietsen, autodelen en het gebruik van het openbaar vervoer om te komen tot een "net-nul-vervoersnetwerk tegen 2040".

Het meest controversiële onderdeel van het plan is het voorstel om zes verkeersfilters te installeren om te voorkomen dat personenauto's op bepaalde routes rijden, hoewel bestuurders een vergunning kunnen aanvragen om dergelijke routes gedurende maximaal 100 dagen per jaar te gebruiken. De beperkingen zullen worden gehandhaafd met behulp van een systeem voor automatische nummerplaatherkenning (ANPR), dat al is ingevoerd als onderdeel van de emissievrije zone. De regeling wordt in de zomer van 2023 ingevoerd, aanvankelijk voor een periode van 6 maanden.

Zo veel ophef over de plannen heeft de Raad zich gedwongen gezien een verklaring uit te geven waarin hij zijn huidige plannen toelicht.

Feit is dat het plan van Oxfordshire niet uit de lucht is komen vallen; het maakt deel uit van een wereldwijd stedenbouwkundig model, ook wel de "15-minutenstad" genoemd, dat tot doel heeft de auto's en het verkeer terug te dringen en tegelijkertijd de bewegingsvrijheid drastisch te beperken en de bewaking te vergroten. Het gebeurt in steden over de hele wereld, zoals in Parijs.

Het idee is dat mensen het grootste deel van de tijd "opgesloten" zitten in hun wijk, maar binnen 15 minuten lopen of fietsen van hun huis toegang hebben tot alle voorzieningen die door stadsplanners als essentieel worden beschouwd, van het kopen van voedsel, toegang tot gezondheidszorg, studeren tot toegang tot groene ruimten. De personenauto, die broeikasgassen en deeltjes uitstoot die luchtvervuiling en longaandoeningen veroorzaken, en de oorzaak is van auto-ongelukken, wordt de pineut. Samen met de vele vrijheden die de particuliere auto de mensheid de afgelopen eeuw heeft geboden.

Het lijdt geen twijfel dat er vanuit plaatsen met grote, wereldwijde invloed steeds meer druk wordt uitgeoefend om het idee van particulier autobezit steeds onverantwoordelijker te laten lijken. De stadsplanners van Oxfordshire die op aanzienlijke, luidruchtige en soms zelfs dreigende tegenstand zijn gestuit, hadden er waarschijnlijk geen idee van dat zij in zekere zin pionnen waren in het veel grotere spel van iemand anders.  

 

Bron: Dezeen.com

Is het een hellend vlak?

Deze kwestie raakt de kern van veel van de grote vraagstukken waar we vandaag de dag voor staan en draagt bij aan een dilemma dat waarschijnlijk niet door de meerderheid verzoend kan worden. Hoe ver moet het individu gaan in het opgeven van persoonlijke vrijheden om het gezonde functioneren van de gemeenschap te waarborgen? En moet de gemeenschap, of de staat, of een wereldregering, het vermogen hebben om het individu of gemeenschappen hun rechten en privileges te ontnemen voor het "grotere goed".

Zoals we de afgelopen 3 jaar hebben gezien, is het probleem dat steeds autoritairder systemen aan het publiek worden opgedrongen zonder dat goed wordt nagedacht over opties die dezelfde voordelen kunnen opleveren zonder de burgerlijke vrijheden in te trekken. Toen bijvoorbeeld C19-vaccins aan het publiek werden opgedrongen, werden de "vaccins", afgezien van enkele antivirale middelen (bijv. remdesivir) waarvan nooit was aangetoond dat ze resultaten opleverden, gepresenteerd als de enige show in de stad. Daarom moest de vroege behandeling met voedingsstoffen en hergebruikte geneesmiddelen worden stopgezet, waarbij de communicatie erover werd gecensureerd en artsen die deze behandeling steunden hun medische licentie kwijtraakten.

Er zijn vele andere manieren om steden schoner en veiliger te maken dan het creëren van "15-minutensteden". Een goed uitgangspunt is het aanbieden van uitstekend openbaar vervoer en fietspaden - aan geen van beide is voldoende prioriteit gegeven of geld besteed.

Dus ja, het 15-minutenplan in Oxford maakt, wat ons betreft, zeker deel uit van een glibberig pad, waarvan de gevolgen zeer zorgvuldig moeten worden overwogen. Plannen die veranderingen in het ontwerp vereisen, zoals de aanleg van nieuwe ringwegen (zie Canterbury hieronder), kunnen bijvoorbeeld leiden tot een toename in plaats van een afname van het autogebruik, omdat mensen van de ene zone naar de andere rijden en zo veel langere trajecten creëren dan nu al het geval is.  

Maar dan is er de dystopische kant van dergelijke initiatieven, als onderdeel van de dunne rand van de wig van digitale surveillance, sociaal krediet en staatscontrole. Een wig die ervoor probeert te zorgen dat u niets bezit (en controleert), maar hoopt dat u toch gelukkig bent (een van de 8 voorspellingen voor het leven in 2030 van het World Economic Forum).

 

Andere steden van 15 (of 20) minuten

Oxford staat echter niet alleen in zijn plannen. Canterbury in Kent is ook van plan om de toegang van voertuigen tot het stadscentrum te beperken, hoewel het plan de aanleg van een nieuwe ringweg vereist, zodat bewoners in en uit vijf aangewezen buurtgebieden kunnen reizen. Bewoners van elke zone zullen niet tussen aangrenzende zones kunnen reizen door soortgelijke filters als die in Oxford, tenzij ze via de nieuwe buitenste ringweg reizen, om het gebruik van voertuigen te ontmoedigen.

Ipswich heeft ook zijn eigen plannen om een 15-minutenstad te creëren, net als de London Borough of Newham in Oost-Londen.

Elders in de wereld worden onder meer Parijs (Frankrijk), Bogotá, Portland (VS) en Melbourne (Australië) omgevormd tot wijken van 20 minuten.

Zoals met zoveel dingen is de uitvoering van nieuwe projecten versneld door covid en de bijbehorende lockdowns, samen met meerdere andere dystopische plannen om "beter terug te bouwen".

Op het eerste gezicht klinkt de 15-minuten-stad misschien als de perfecte oplossing om verkeersopstoppingen tegen te gaan en de vervuiling te verminderen, maar - en het is een grote maar - er zijn velen die vrezen dat het het begin is van een plan om de kikker langzaam te laten koken. Begin met het beperken van de "klimaatverandering" en ga dan over tot steeds meer dwangbeleid dat de mogelijkheden van mensen om vrij te reizen beperkt. Voeg daarbij de opkomst van Big Brother-achtige massabewaking en Smart Cities waar elke beweging die je maakt wordt gevolgd via het internet der dingen en 15-minutensteden zijn misschien niet zo onschuldig als ze worden voorgesteld.

In de onderstaande video deelt de Australische senator Alex Antic een blik op de toekomst vanuit een park in de stad Unley.

 

>>> Terugkeren naar Startpagina