LAUNCH: ANH zmienia etykę na potrzeby relacji terapeutycznej

Treść Sekcje

• ● Dlaczego etyka medyczna musi zostać zmieniona 
• ● 12 propozycji
• ● Dyskusja

 

"Świat nie potrzebuje więcej mądrych lekarzy, potrzebuje więcej ciepłych i mądrych lekarzy. Bądź mądrość własna - sam bądź ciepłem i bądź lekarzem, o którym zapomnieli lekarze, bo nadszedł czas, aby uratować medycynę, aby uratować ludzkość."-Abhijit Naskar (neurobiolog), Czas na ratowanie medycyny (2018)
 

Przez dr Roberta Verkerka
Założyciel, Sojusz dla Zdrowia Naturalnego
Dyrektor wykonawczy i naukowy ANH-Intl i ANH-USA

Niewielu z nas nie doświadczyło, nie było świadkiem lub nie słyszało o jednej lub kilku głęboko niepokojących parodiach etyki lekarskiej w ciągu ostatnich trzech lat. O niektórych z tych spraw napisaliśmy w zeszłym tygodniu artykuł.

Może znają Państwo przypadki naruszania autonomii lub prywatności osób? Czy też nieudolność urzędów zdrowia lub punktów szczepień w zakresie oferowania społeczeństwu odpowiednio świadomej zgody? Chociaż mandaty nie były powszechne na całym świecie, wielu z nas doskonale zdawało sobie sprawę z tego, w jaki sposób uzyskiwano przymusową zgodę na procedury medyczne przy braku istotnych informacji, które prawdopodobnie w znacznym stopniu zmieniłyby postrzeganie przez społeczeństwo profilu ryzyka/korzyści, który, jak się okazało, był dobrze znany producentom produktów, organom regulacyjnym i organom służby zdrowia, ale nie był przez nich upubliczniany. Osoby, które odmówiły zgody, często spotykały się z dyskryminacją, łącznie z utratą środków do życia.

Te zdumiewające naruszenia etyki sprawiają, że musimy, podobnie jak nasi przodkowie po Holokauście, na nowo wyobrazić sobie moralny kompas, którym kierujemy się w naszych podróżach, szukając zdrowia, odporności i dobrostanu. Być może czujemy się zmuszeni do ponownej oceny etyki w opiece zdrowotnej, mniej dla siebie, a bardziej dla przyszłych pokoleń.

Droga przyjaciółka, urodzona w Chorwacji, koordynatorka Global Covid Summit, amerykańska (z siedzibą w Teksasie) lekarka rodzinna, dr Katarina Lindley odczuwała taką inspirację. Podczas regularnej współpracy dr Lindley i mojej w sprawach bioetycznych w okresie największego kryzysu covid-19 (2020-22), byłem wdzięczny, że poproszono mnie o wniesienie wkładu do jej wspaniałego, 13-punktowego Przysięga Medicusamającego zastosowanie szczególnie do lekarzy. Wszystkie punkty, a nawet więcej, dr Lindleya Przysięga Medicusa są uwzględnione w naszych ogólnych ramach. Jednak nasza obecna praca, która od momentu dołączenia do ANH-Intl kilka tygodni temu jest głównym filarem pracy Paraschivy z nami jako Mission Facilitator, zawiera o wiele więcej kontekstu i wyjaśnień wokół każdego punktu, łącznie z wyjaśnieniem tła. Jak to często bywa w bioetyce, diabeł tkwi w szczegółach - i w interpretacji!

>>> Proszę pobrać pełny raport ANH na temat relacji terapeutycznej (Filar 1). Zdrowie i etyka: Nowe ramy (2023). Główni autorzy: Verkerk R, Florescu P. Alliance for Natural Health International.

>>> Proszę pobrać pełny raport ANH na temat relacji terapeutycznej (Filar 1). Zdrowie i etyka: Nowe ramy (2023). Główni autorzy: Verkerk R, Florescu P. Alliance for Natural Health International.

Dlaczego etyka medyczna musi zostać zmieniona

Dzisiaj Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła zakończenie stanu wyjątkowego dla COVID-19. Niestety, nie oznacza to, że możemy powrócić do naszych zwyczajów sprzed 2020 roku. Wręcz przeciwnie. Duża część architektury i procesów, które odbierają autonomię jednostkom i przekazują ją państwu, pozostanie na swoim miejscu. Model, nad którym pracują, należy traktować raczej jako schody; każdy nowy kryzys przybliża nas do orwellowskiego miejsca kontroli wielu przez niewielu.

To nie są jedyne powody, dla których nie możemy sobie pozwolić na odłożenie na bok etyki w odniesieniu do naszego zdrowia. Są jeszcze co najmniej dwa inne ważne powody.

Jednym z nich jest szybkie przejście do centralizacji i globalizacji władzy politycznej. W kategoriach zdrowia publicznego oznacza to, że nieodpowiedzialna, niewybieralna, finansowana w dużej mierze ze środków prywatnych WHO będzie musiała zasiąść na czele najwyższego stołu. Proponowane zmiany do Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (2005), które są obecnie przedmiotem negocjacji (więcej na ten temat w przyszłym tygodniu), będą próbowały to zapewnić. Jeśli nie będzie sprzeciwu, będzie to miało ogromny wpływ na to, w jaki sposób ludzie, którzy pozostają na uwięzi machinacji państwa, będą mogli zarządzać swoim zdrowiem. Jeśli nie podejmiemy wspólnych wysiłków, aby odrzucić obecny trend globalnej kontroli zdrowia publicznego, to podstawowe zasady wolności obywatelskiej, takie jak prawo do prywatności, samostanowienia i wolności, a także zasada autonomii, uznawana za kamień węgielny etyki medycznej, zostaną wyrzucone na śmietnik?

Drugi powód wiąże się ze skalą bezprecedensowej, zinstytucjonalizowanej dezinformacji i psychologicznej manipulacji opinią publiczną, która towarzyszyła krótkowzrocznemu podejściu do radzenia sobie z pandemią, która prawie na pewno została wywołana przez badania naukowe na zasadzie "gain-of-function". Centralnym elementem tego podejścia było zastosowanie na szeroką skalę eksperymentalnych biologia syntetyczna profilaktyczne leki, które zamieniają nasze ciała w fabryki leków. Platformy szczepionek z mRNA i wektorów adenowirusowych zostały wprowadzone w klimacie, w którym rządy i organy służby zdrowia celowo szerzyły strach i propagandę, aby zapewnić sobie uległe, posłuszne społeczeństwo.

>>> Proszę przeczytać list otwarty dr Christiana Bucklanda do Rishi Sunaka o tym, jak rząd brytyjski zawiódł swoje społeczeństwo.

W świecie, w którym naukowa niezgoda została stłumiona, a firmy z branży mediów społecznościowych stały się egzekutorami dozwolonych wypowiedzi publicznych, większość pozostaje w dużej mierze nieświadoma skali zmian, jakie nastąpiły wraz z masowym wprowadzeniem technologii mRNA i adenonowirusów. Technologie te zostały skutecznie "znormalizowane" w przynajmniej częściowo zaaranżowanych, wysoce nienormalnych warunkach. Są one jednak tak zasadniczo różne od leków i szczepionek, które pojawiły się przed nimi, że wcale nie jest wykluczone, iż te technologie oparte na genach mogą przyczynić się do niepożądanego, ewolucyjnego rozwidlenia.

Są to jedne z niepokojących i wyjątkowych okoliczności, które zapoczątkowały naszą pracę nad stworzeniem nowych ram dla zdrowia i etyki, odpowiednich dla naszych obecnych czasów. Ramy te składają się z 8 filarów, a dziś z radością przedstawiamy pierwszy z nich, dotyczący niezwykle ważnej relacji między pracownikiem służby zdrowia a jego pacjentem lub klientem.

Fragmenty raportu

12 propozycji

1. Autonomia. Będę szanowała autonomię każdej osoby, którą się opiekuję, w pełni uznając jej prawo do samostanowienia, jak również potrzeby i preferencje. Oznacza to, że będę kierować, a nie dyktować, dając jednocześnie osobom znajdującym się pod moją opieką swobodę dokonywania świadomych wyborów, wolnych od niewłaściwych wpływów.
   
2. Świadoma zgoda. Będę dążyć do uzyskania świadomej zgody osoby przed podejmowania lub zalecania jakichkolwiek działań, które mogłyby wpłynąć na stan zdrowia osoby pozostającej pod moją opieką. Ułatwię osobie zainteresowanej całościowe zrozumienie omawianych kwestii, a także stworzę warunki sprzyjające wspólnemu podejmowaniu decyzji. Przekażę istotne, bezstronne informacje o wszystkich dostępnych opcjach, w tym o najbardziej prawdopodobnych konsekwencjach różnych opcji, w sposób, który będzie zrozumiały. Jeżeli pacjent lub klient nie jest zdolny do wyrażenia zgody zgodnie z zalecanymi wytycznymi dotyczącymi oceny zdolności, zadbam o to, aby zgodę wyraził wyznaczony decydent lub osoba odpowiedzialna za daną osobę. Tylko w nagłych wypadkach oraz w przypadku braku zdolności do wyrażenia zgody i braku osoby odpowiedzialnej, podejmę leczenie, które według mojej wiedzy i doświadczenia zawodowego leży w najlepszym interesie danej osoby. Następnie, w możliwie najkrótszym czasie, będę starała się uzyskać zgodę, bezpośrednio lub pośrednio, w zależności od zdolności, na wszelkie dodatkowe działania, które mogą mieć wpływ na zdrowie danej osoby.

1. Non-maleficence ("unikanie krzywdy"). Dołożę wszelkich starań, aby przestrzegać bioetycznej zasady non-maleficence, zapewniając, że wszelkie działania, decyzje i zalecenia podejmowane pod moją opieką pozwolą uniknąć, zapobiec lub zminimalizować szkodę osoby. Wymaga to dostatecznego rozważenia istotnych i dostępnych opcji w kontekście relacji terapeutycznej opartej na zaufaniu i szacunku, która obejmuje wspólne podejmowanie decyzji. We wszystkich moich działaniach, decyzjach i wskazówkach będę kierować się interesem i dobrem jednostki, podejmując jednocześnie wszelkie środki ostrożności, które pomogą uniknąć, zapobiec lub zminimalizować potencjalną szkodę.

1. Dobroczynność ("czynienie dobra"). Będę sumiennie wykorzystywać swoją wiedzę, umiejętności, doświadczenie i cechy w celu optymalizacji zdrowia, dobrobytu i jakości życia osób, którymi się opiekuję. W tym celu będę również sumiennie odświeżać i poszerzać swoją wiedzę i umiejętności zawodowe. We wszystkich kontaktach z osobami, którymi się opiekuję, będę okazywać szacunek, uprzejmość, troskę i współczucie. Będę traktować tę relację jako partnerską. 

1. Uczciwość i sprawiedliwość. Będę postępować zgodnie z bioetycznymi zasadami uczciwości i sprawiedliwości, dbając o to, aby w całym moim życiu zawodowym i w miarę możliwości szanować prawo wszystkich osób do zdrowia i opieki zdrowotnej, a jednocześnie traktować innych jak równych sobie i traktować ich jednakowo. Przy wymierzaniu sprawiedliwości będę brała pod uwagę potrzeby i możliwości społeczności i środowiska otaczającego osoby, którymi się opiekuję.

1. Praktyka bezkonfliktowa. We wszystkich działaniach związanych z pełnieniem roli terapeutycznej stawiam interes klienta lub pacjenta w centrum uwagi. Będę dążyć, w granicach mojego wykształcenia zawodowego, umiejętności i doświadczenia klinicznego, do zapewnienia każdemu klientowi lub pacjentowi jakościowej i ilościowej obsługi medycznej na najwyższym poziomie. Nigdy nie będę wykorzystywać żadnego klienta lub pacjenta w celu realizacji własnych interesów osobistych, finansowych lub innych, ani też interesów osób trzecich, niezależnie od tego, czy są to organizacje, firmy, instytucje, urzędy czy władze. 

1. Uczciwość i odpowiedzialność. W każdej relacji z moimi klientami lub pacjentami, niezależnie od okoliczności i wyzwań, które napotykam, będę odpowiedzialna i będę postępować uczciwie, zarówno zawodowo, jak i osobiście. Obejmuje to bycie szczerym i uczciwym, przy jednoczesnym dokładaniu wszelkich starań, aby zachować spójność w mojej praktyce. Będę dbać o spójność między zasadami a działaniem. Ponadto będę unikać narażania na szwank moich zawodowych osądów z powodu stronniczości, konfliktu interesów lub niewłaściwego wpływu innych osób.

1. Otwartość i przejrzystość. Będę promować przejrzystość, zawsze mówiąc prawdę, nie tylko poprzez moje słowa, ale także poprzez moje myśli i działania. Rozumiem, jak ważne jest budowanie i utrzymywanie zaufania w relacjach z każdym z moich pacjentów lub klientów. Upewniam się, czy każdy z nich chce lub nie chce znać konkretnych informacji, takich jak diagnoza lub prognoza, i zawsze postępuję zgodnie z ich życzeniami, zakładając, że są one zgodne z tymi i innymi ogólnymi zasadami bioetyki. Zawsze będę ujawniać wszelkie błędy, które mogą mieć lub miały wpływ na moich klientów lub pacjentów, i nigdy nie będę ukrywać ani pomijać żadnych informacji, których jestem świadoma lub czuję, że pacjent lub klient chciałby je poznać. Nie zawaham się skorzystać z porady lub skierowania do innych lekarzy, jeżeli jest oczywiste, że leży to w najlepszym interesie zdrowia lub dobra moich pacjentów lub klientów.

1. Prywatność i poufność. Będę szanować prywatność pacjenta lub klienta i nie ujawniać żadnych danych osobowych poza zakresem konsultacji, poza wyjątkowymi sytuacjami, w których zachowanie poufności naraziłoby pacjenta lub klienta albo inne osoby na duże ryzyko szkody. Zapewnię pacjentowi lub klientowi pełny dostęp i prawo własności do jego danych dotyczących zdrowia, a także prawo do decydowania o tym, w jaki sposób, kiedy i jak długo określone dane dotyczące zdrowia mają być udostępniane innym lekarzom lub osobom trzecim.

1. Brak dyskryminacji. Nie będę dyskryminować ze względu na wiek, płeć, orientację seksualną, dziedzictwo, narodowość, genetykę, pochodzenie, religię, przekonania, niepełnosprawność lub zdolność, przynależność polityczną, pozycję społeczną lub jakąkolwiek inną cechę. Nie będę również naruszać podstawowych praw lub swobód obywatelskich osób znajdujących się pod moją opieką. Będę traktować wszystkich moich pacjentów i klientów ze współczuciem i oferować im taki sam, wysoki standard opieki. Będę również szanować różnorodność i autentyczność osób, którymi się opiekuję.

1. Szacunek dla godności człowiekażycia i systemów naturalnych. Będę szanował godność i wartość przyrody i wszystkich istot żywych. Może to obejmować uznanie przeze mnie duchowego wymiaru człowieka, być może również innych istot żywych. Uznaję interakcje między żywymi istotami, niezależnie od ich formy i wielkości, jak również ich rolę w pomaganiu moim pacjentom lub klientom w regeneracji lub równoważeniu wielu procesów, które powodują zdrowie, odporność i Będę aktywnie słuchać moich pacjentów lub klientów, aby zrozumieć każdą ich opinię, system wierzeń, potrzeby, pragnienia i preferencje, które będę szanować poprzez moje zaangażowanie we wspieranie ich uzdrowienia.
2. Wzajemność w stosunkach międzyludzkich. Zobowiązuję się do wzięcia pełnej odpowiedzialności za dbanie o własne zdrowie: fizyczne, psychiczne, emocjonalne i duchowe. Będę pamiętać o własnych ograniczeniach w opiece nad sobą i w razie potrzeby będę szukać wsparcia lub porady u innych. Uznaję zasadę wzajemności w relacjach terapeutycznych oraz to, że moje możliwości pomagania pacjentom lub klientom będą ograniczone, jeżeli zarządzanie własnym zdrowiem i dobrostanem nie stanie się priorytetem w moim życiu.

Dyskusja

Kodeksy etyczne to instrumenty, które nie powinny być statyczne. Powinny być raczej elastyczne i możliwe do zaadaptowania, odpowiadające potrzebom ciągle zmieniającego się świata. Komparic i współpracownicy (2023) twierdzą, że są to "żywe, społeczno-historycznie usytuowane dokumenty, które zawierają mieszankę treści normatywnych i aspiracyjnych". Kodeksy te opierają się na zasadach, które okazały się istotne na przestrzeni wieków, od najdawniejszych tekstów po czasy współczesne. Podczas gdy społeczeństwo jest dynamiczne, zasady moralne, które określają, co jest słuszne lub niesłuszne, dobre lub złe, sprawiedliwe lub niesprawiedliwe, zwykle pozostają spójne, ponieważ odzwierciedlają istotę tego, co leży u podstaw bycia człowiekiem.

Od czasu ogłoszenia pandemii COVID-19 na początku 2020 r. szczególnie często dochodzi do szeroko nagłaśnianych naruszeń dobrze znanych zasad etyki lekarskiej. Do takich naruszeń należy zaliczyć powszechny brak świadomej zgody w przypadku braku przymusu, a także wstrzymanie protokołów wczesnego leczenia, o które prosili pacjenci z ciężką postacią choroby COVID-19 i które, jak wykazano, były korzystne przy minimalnym ryzyku szkód ubocznych. To ostatnie naruszenie zostało spotęgowane przez powszechną presję ze strony organów służby zdrowia, które groziły lekarzom pozbawieniem ich licencji lekarskich w przypadku odejścia od wąskich ram zaleceń, na które silny wpływ miały partykularne interesy.

Ten pierwszy filar nowych ram ANH przedstawia 12 zasad i propozycji dla pracowników służby zdrowia, mających zastosowanie w ich relacjach z osobami, które wspierają lub są pod ich opieką. Filar ten opiera się na czterech zasadach przedstawionych pierwotnie przez Beauchampa i Childressa w 1979 roku, a mianowicie: autonomii, dobroczynności, niemałości i sprawiedliwości.

Jednak w obecnych czasach, w których kompas moralny, który od dawna kierował naszym podejściem do zarządzania ludzkim zdrowiem, wydaje się być odłożony na bok, zasady te nie są już wystarczające. Zwłaszcza jeśli chcemy podjąć zdecydowane wysiłki, aby ponownie ożywić połączenie i "światło", które może powstać między dwojgiem ludzi i otaczającym nas światem, czyli dwa najtrwalsze i najskuteczniejsze związki uzdrawiające, jakie znamy na naszej planecie.

Musimy wyjść poza zwykły kodeks postępowania dotyczący kontaktów lekarzy z pacjentami lub klientami. Jak podkreślali wielcy lekarze i filozofowie z przeszłości, praktyka medyczna powinna również uwzględniać te cnoty i elementy charakteru, które od dawna kojarzone są z konsekwentnie imponującymi uzdrowieniami - pojęcie, które dziś możemy określić, nieco nijako, jako "najlepsze praktyki". Tacy praktycy konsekwentnie podtrzymują takie cechy lub wartości, jak wiarygodność, samodyscyplina i "człowieczeństwo" (Tsai, 1999).

W obecnym kodeksie rozróżnia się "zasadę" i "propozycję". Zasady są tu uogólnione i starają się nakreślić zamierzony cel. Propozycja" przekłada tę zasadę na ślubowanie lub zobowiązanie, które może być uzgodnione przez praktyków służby zdrowia, którzy dostosowują się do kodeksu. Propozycja ma również na celu przedstawienie takiej interpretacji zasady, która zmniejsza niejednoznaczność i jest możliwa do wykonania. Umowy mogą mieć charakter nieformalny lub mogą być sformalizowane przez kliniki, inne systemy opieki zdrowotnej lub stowarzyszenia praktyków.

Etyka medyczna ma swoje korzenie w starożytnych tradycjach, które zawarły swoje wartości etyczne w słowie pisanym. Szczególne znaczenie miały pisma starożytnych greckich lekarzy i filozofów, a także starożytne teksty ajurwedy i tradycyjnej medycyny chińskiej.

Niektóre z tych samych zasad, jak np. świętość przyrody i innych form życia, są również powszechne w wielu kulturach tubylczych i przekazywane przez pokolenia. W kulturach aborygeńskich, najdłużej znanej żyjącej kulturze, "w kraju ludzie i natura, a także natura i kultura nie są traktowane jako odrębne, lecz są ze sobą powiązane we wszystkich rodzajach relacji" (Weir, 2012). Nieżyjąca już antropolożka Debbie Bird Rose, na podstawie swojej wieloletniej pracy nad zrozumieniem związku między Aborygenami a ziemią (przyrodą), napisała, że ludzie i cała przyroda istnieją jako systemy ekologiczne złożone ze świadomych istot, które komunikują się, działają i reagują, i "w ramach własnego interesu i wolnej woli przylegają do tego samego zestawu pojęć" (Rose, 1992).

W trakcie historii Zachodu filozofowie przyjmowali różne teorie moralne, odzwierciedlające perspektywy właściwe dla danego czasu i miejsca. Na przykład JS Mill twierdził, że utylitaryzm jest drogą do szczęścia i spełnienia całego społeczeństwa. Z kolei Kant zaproponował deontologię, która poprzez swoje "najwyższe zasady moralności" stara się stosować te same zasady wobec wszystkich, niezależnie od wyniku (Amer, 2019).

W praktyce teorie te prowadziły często do sprzecznych rozwiązań dylematów moralnych. Niniejszy kodeks stara się zebrać wszystkie kluczowe zasady dotyczące relacji terapeutycznej, czerpiąc elementy ze starożytności, a jednocześnie starając się zapewnić spójny, prosty kompas, który pomoże kierować podejściem, zachowaniem, wartościami i cnotami, które, jak mówi historia, zoptymalizują relacje dyadyczne pomiędzy pracownikami służby zdrowia a ich pacjentami lub klientami.

Nowoczesna, zachodnia praktyka medyczna twierdzi, że u jej podstaw leży autonomia, a pacjent znajduje się w centrum procesu decyzyjnego. Czwarta z siedmiu zasad Konstytucji angielskiej Narodowej Służby Zdrowia (NHS) mówi: "[NHS] powinien wspierać jednostki w promowaniu i zarządzaniu własnym zdrowiem. Usługi NHS muszą odzwierciedlać potrzeby i preferencje pacjentów, ich rodzin i opiekunów, powinny być skoordynowane i dostosowane do nich."

Niestety, ta kluczowa zasada jest często lekceważona we współczesnych praktykach medycznych głównego nurtu. Na jej miejscu nadal powszechnie spotyka się dawne, bardziej paternalistyczne podejście, w którym lekarze podejmują decyzje w imieniu swoich pacjentów (działając jako "bogowie", a nie "przewodnicy"). Co gorsza, w wielu przypadkach głównym wyznacznikiem podejścia medycznego stają się opinie organów służby zdrowia, często pozostających pod silnym wpływem interesów farmaceutycznych. Inną coraz częściej spotykaną cechą głównego nurtu praktyki medycznej jest rozłączenie - rozłączenie między ludźmi i od natury - tendencja, która może być podkreślana przez nowoczesny, "rozłączony" styl życia i rosnące uzależnienie od technologii, w tym systemów cyfrowych i konsultacji na odległość.

Istnieje pilna potrzeba zmiany ram etycznych praktyki medycznej. Skuteczna, bezpieczna i zrównoważona praktyka kliniczna musi uwzględniać podstawowe prawa człowieka, nieodłączną wolną wolę istot żywych, znaczenie naszego związku z innymi ludźmi i środowiskiem naturalnym, wymiar niefizyczny lub duchowy oraz znaczenie relacji lub interakcji pomiędzy pracownikiem służby zdrowia a pacjentem lub klientem.

Dzięki poszanowaniu prawa człowieka do samostanowienia, lekarz powinien pełnić rolę "przewodnika", a nie "boga", we wzajemnej, choć częściowo asymetrycznej relacji, w której poprawa stanu zdrowia, a często także opłata, jest wymieniana za wiedzę, doświadczenie i umiejętności, a także inne wartości i zalety charakteru. Informacje i wskazówki lekarza pomagają pacjentowi lub klientowi podjąć świadomą decyzję, zgodną z jego poglądami, wartościami i preferencjami.

Obecny kodeks etyczny szanuje wrodzoną naturę duchową jednostki i poczucie połączenia z wyższym źródłem. Jak sugeruje Seetharam (2013), etyka w praktyce medycznej powinna być nie tylko kodeksem postępowania, ale również "duchowym imperatywem". Współczesne kodeksy etyki medycznej zazwyczaj utraciły swój "boski charakter" (Kalokairinou, 2011), a ten kodeks próbuje naprawić tę nierównowagę, starając się jednocześnie uczynić go agnostycznym pod względem kulturowym i modalności.

>>> Zobacz pełny raport, aby uzyskać referencje.

>>> Proszę odwiedzić stronę covidzone.org, aby zapoznać się z kompletną, zredagowaną przez nas treścią dotyczącą kryzysu koronawirusowego.

>>> Jeśli nie jest Pan jeszcze zapisany na cotygodniowy biuletyn ANH International, proszę zapisać się bezpłatnie, korzystając z przycisku SUBSCRIBE na górze naszej strony internetowej - lub jeszcze lepiej - zostać członkiem Pathfinder i dołączyć do plemienia ANH-Intl, aby korzystać z przywilejów wyjątkowych dla naszych członków.

>> Zapraszamy do ponownej publikacji - wystarczy przestrzegać naszych wytycznych Alliance for Natural Health International dotyczących ponownej publikacji

>>> Wróć do strony głównej ANH International