Datum:27 juli 2023
Door Rachel Nicoll PhD
Rachel Nicoll is opgeleid als voedingsdeskundige, maar is nu medisch onderzoeker, schrijver en docent. Ze heeft contracten gehad aan de Universiteit van Umea, Zweden, en de Universiteit van Helsinki, Finland, maar besteedt nu de meeste tijd aan schrijven en lezingen geven in het VK. Ze organiseerde en presenteerde op Biolab's Mitochondria Day en Long Covid Day, gaf lezingen over verschillende aspecten van gezondheid op andere conferenties, voedingsscholen en op evenementen van supplementenbedrijven en presenteerde ook over voedings- en immunologische aspecten van COVID-19. Ze was 5 jaar lid van de commissie van de British Society for Ecological Medicine (BSEM), waar ze een aantal evenementen organiseerde en presenteerde.
In navolging van Jerome Burne's interessante artikel 'Revealing the Dark Matter of Cancer', waarin de hypothese van Mark Lintern over de oorzaak van micro-organismen en de celsuppressietheorie werd uitgelegd, dacht ik dat het misschien nuttig zou zijn om een ander perspectief op kanker te bieden.
We weten al dat het lichaam onvoorstelbaar wijs is, op manieren die we waarschijnlijk nog niet eens beginnen te begrijpen. In tegenstelling tot de conventionele geneeskunde, die het lichaam behandelt alsof het een machine is die elk moment defect kan raken, weten we dat het lichaam op elk moment altijd zijn best voor ons doet. Dus waarom zou ons wonderbaarlijke lichaam toelaten dat we kanker krijgen, tenzij dit een manier is om met een gevaarlijker probleem om te gaan? Of hebben we de betekenis van kanker misschien helemaal verkeerd begrepen?
Ik ga twee aanvullende, maar volledig complementaire theorieën over kanker introduceren: de hypothesen van Andreas Moritz en de Duitse Nieuwe Geneeskunde.
Andreas Moritz was een arts en schrijver, die zijn leven lang probeerde de onderliggende oorzaken van ziekten te begrijpen en te behandelen. Hij is vooral bekend om zijn boek over natuurlijke lever- en galblaasreinigers.
Andreas Moritz (1954-2012) werd geboren in Duitsland, maar reisde veel en vestigde zich uiteindelijk in de VS. Hij was medisch intuïtief maar beoefende ook Ayurveda, iridologie, shiatsu en vibratiegeneeskunde. Hij schreef boeken over onder andere spiritualiteit, de ziekte van Alzheimer, diabetes en vaccinatie.
Ik kan zijn boek "Kanker is geen ziekte, het is een overlevingsmechanisme" van harte aanbevelen. Moritz stelt dat kanker geen onbeheersbare ziekte is die ons wil doden (zoals de conventionele geneeskunde gelooft), maar een verlengde immuunreactie om de toestand van zuurstofarme congestie die onze cellen verstikt, op te ruimen. Met andere woorden, het is een poging van het lichaam om zichzelf te reinigen, te genezen en het leven te verlengen. Kanker neemt pas controle over het lichaam wanneer alle andere maatregelen voor zelfgenezing zijn uitgeput. Moritz daagt ons dus uit: vertrouwen we op de aangeboren wijsheid en zelfgenezingsmechanismen van ons lichaam of vertrouwen we op de medische wetenschap met haar 'slash/poison/burn'-aanpak? Zelfs als we zeggen: "Nee, we vertrouwen op zachte, natuurlijke producten", dan is dat nog steeds een weigering om de natuurlijke vermogens van het lichaam te accepteren, die door natuurlijke middelen belemmerd kunnen worden.
Moritz verwijst naar kanker als een "crisis van toxiciteit". Kanker is de laatste poging van het lichaam om zich te ontdoen van gifstoffen die zich hebben opgehoopt omdat het lichaam metabolisch afval niet goed kan verwijderen. Door gifstoffen veroorzaakte verdikking van de wanden van bloedcapillairen verhindert dat zuurstof, water en voedingsstoffen de cellen bereiken, terwijl verstopping van lymfekanalen verhindert dat cellulair afval en giftig afval naar de lymfeklieren worden afgevoerd voor filtratie en ontgifting; dit is bij velen van ons een groot probleem.
Zonder de aanwezigheid van de tumor zouden grote hoeveelheden gifstoffen de wanden van de haarvaten doorboren, in de bloedsomloop terechtkomen en ons binnen enkele dagen doden. Tenzij ze een vitale route of orgaan belemmeren, kunnen tumoren niemand doden. In plaats daarvan helpen kankercellen een sterk verstopt lichaam juist om wat langer te overleven. Het immuunsysteem zou ze gemakkelijk kunnen vernietigen, maar het weet dat ze een overlevingsmechanisme zijn, dat een cruciale taak vervult in een lichaam vol giftige afvalstoffen. De meeste kankers ontstaan na een aantal herhaalde waarschuwingen; tenzij het individu de boodschap herkent en begint met het opschonen van het lichaam, zullen de tumorcellen moeten groeien, zelfs als dat ten koste gaat van andere gezonde cellen. Volgens Moritz manifesteert kanker zich altijd als gevolg van een reeds toxische toestand; het is geen ziekte op zich.
Hoewel kankercellen een anaerobe (zonder zuurstof) stofwisseling kunnen ontwikkelen, die buiten de mitochondriën om wat energie produceert, is dit inefficiënt en een verspilling van middelen. De cellen beginnen te stikken in hun eigen metabolische afval en cellulaire debris, waardoor ze muteren in "abnormale cellen", die vervolgens de gifstoffen en al het andere dat beschikbaar is om zichzelf in stand te houden, opeten en helpen om een deel van het vastzittende metabolische afval te neutraliseren. Het lichaam laat zelfs nieuwe bloedvaten groeien (een proces dat angiogenese wordt genoemd), wat volgens Moritz een poging is om de tumor te helpen de gifstoffen te verteren.
Moritz wijst erop dat bij biopsies regelmatig wordt ontdekt dat tumoren niet alleen gevuld zijn met giftig afvalmateriaal, maar ook met micro-organismen. De micro-organismen ontwikkelen zich om het giftige metabolische afval en de beschadigde cellen af te breken en te ontbinden om te voorkomen dat ze in de bloedbaan terechtkomen en het lichaam doden. Volgens hem is infectie ook geen ziekte - het is een geraffineerd middel om opgehoopte giftige afvalvergiftiging te voorkomen. Hij wijst op het bekende paradoxale verschijnsel dat een kankerpatiënt pas herstelt als hij een acute infectie ontwikkelt. Tijdens de bijbehorende koorts worden tumoren en hun giftige afvalstoffen afgebroken en worden de brokstukken uit het lichaam verwijderd via het lymfestelsel en andere eliminatieorganen. Door deze afvalverwijdering kan er onder andere zuurstof bij de zuurstofarme cellen komen, waarna de kankercellen afsterven of terug muteren naar gezonde cellen. Vandaar dat "spontane remissie", die volgens Moritz niet zeldzaam of wonderbaarlijk is, voortdurend in ons lichaam voorkomt, alleen niet op grote schaal genoeg om ons te waarschuwen. Op deze manier komt en gaat 95% van alle kankers zonder enige medische tussenkomst. Radio- en chemotherapie zullen de toxiciteit echter alleen maar vergroten.
Moritz erkent ook dat onopgeloste conflicten en/of vastzittende emoties een oorzaak van kanker kunnen zijn, met name gevoelens van afwijzing, "niet goed genoeg zijn" en "altijd moeten vechten om aan mijn behoeften te voldoen". Hij ziet kanker als een kans voor ons om ons te realiseren dat we deze vastzittende emoties gewoon kunnen loslaten en van onszelf kunnen gaan houden, in plaats van liefde en goedkeuring buiten onszelf te zoeken. Moritz ziet alle ziekten, niet alleen kanker, als een perfecte weergave van onze innerlijke wereld.
Hij spreekt dan ook vol lof over de oprichter van de Duitse Nieuwe Geneeskunde (GNM), Dr. Ryke Geerd Hamer, die in de jaren '70 het verband legde tussen emotionele shock en de ontwikkeling van kanker, nadat hij tot de conclusie was gekomen dat de kanker die hij zelf had ontwikkeld, veroorzaakt was door de stress die veroorzaakt was door de dood van zijn zoontje na een schietpartij. Ondanks het feit dat hij uit zijn functie werd ontheven, zijn medische licentie werd ingetrokken en hij in de gevangenis belandde voor zijn opvattingen die velen beïnvloedden om manieren te vinden om trauma's te overwinnen en conventionele kankerbehandelingen te vermijden, bleef Hamer tot aan zijn dood in 2017 op dit gebied werken. Voor meer details over de benadering van Hamer raad ik het boek 'German New Medicine: Ervaringen in de praktijk' van Dr. Katherine Willow.
Dr. Rake Geerd Hamer (1935-2017) begon zijn werkzame leven als arts, maar zijn medische licentie werd in 1986 ingetrokken wegens wanpraktijken, omdat hij steeds meer patiënten met zijn nieuwe systeem van de Duitse Nieuwe Geneeskunde (GNM) behandelde. Hij werd ook gevangen gezet in zowel Duitsland als Frankrijk voor het zonder vergunning uitoefenen van de geneeskunde. Desondanks bleef hij GNM in verschillende andere Europese landen beoefenen en leidde hij een aantal beoefenaars op. Zijn baanbrekende aanpak was zo succesvol dat hij zelfs genomineerd werd voor de Nobelprijs voor Geneeskunde.
Hamer ontdekte door zijn werk met CT-scans van de hersenen dat patiënten met hetzelfde type kanker een gelijktijdige hersenbeschadiging hadden, in de vorm van concentrische cirkels, op identieke locaties. Hij documenteerde duizenden gevallen waaruit bleek dat als er een oplossing voor de schok is, er twee verschillende ontwikkelingen zijn, de actieve fase en de genezingsfase. De kanker vertegenwoordigt de genezingsfase, die natuurlijk regelmatig verkeerd gediagnosticeerd wordt als pathogeen en behandeld wordt met conventionele medicijnen, waardoor de natuurlijke genezing, die in staat is om de kanker volledig op te lossen, geremd wordt. Bij het genezingsproces zijn voorheen slapende micro-organismen betrokken, zoals bacteriën, mycobacteriën en gisten, die door de hersenen worden geactiveerd zodra het trauma is opgelost, zodat ze de kankercellen kunnen afbreken. Door zijn werk breidde Hamer het type medische aandoening dat door een schok veroorzaakt kan worden uit tot de meeste lichaamsorganen en -systemen. GNM is echter niet van toepassing op aandoeningen die veroorzaakt worden door externe factoren zoals toxines, voedingstekorten, ongelukken of extreme omgevingsfactoren.
Het verband tussen stress en kanker is al bekend sinds het begin van de jaren 1950, maar pas in dit millennium is stress, inclusief misbruik in het vroege leven, naar voren gekomen als een factor in de ontwikkeling van kanker (hier en hier).
Wat voor soort schok leidt dan tot hersenletsel en kanker? Deze biologische schok verschilt van chronische psychologische of fysieke stress en is onverwacht en plotseling en heeft vaak te maken met overleven, of een schok die geïnterpreteerd wordt als een bedreiging voor ons overleven of dat van een dierbare. Het is heel persoonlijk voor ons, terwijl het voor iemand anders misschien weinig betekent. Het sympathische zenuwstelsel treedt in werking en we ervaren een "vecht-of-vlucht"-reactie. Als we onszelf toestaan om ons na deze schok af te zonderen, kan dit de greep op ons lichaam verdiepen; het isolement kan ervoor zorgen dat we weken of maanden in deze toestand blijven. Gedurende deze tijd vertonen we koude ledematen, slapeloosheid, verlies van eetlust, neiging tot hoge bloeddruk en een preoccupatie met de traumatische gebeurtenis. In plaats daarvan kan praten met anderen over de schok, de emoties loslaten en relativeren helpen om de schok te laten verdwijnen. Het is dus niet de schok op zichMaar hoe sterk en op welke manier het individu erop reageert, bepaalt de grootte en locatie van het hersenletsel.
Katherine Willow geeft in haar boek het voorbeeld dat moeders van kinderen met kanker een hoger risico lopen op borstkanker dan moeders van gezonde kinderen. Dit komt omdat sinds de oudheid de reactie van een moeder op een ziek kind is om het te voeden en om dit te doen, zullen er melkklieren in de borst gaan groeien; als de schok langer dan drie maanden aanhoudt, zal deze ophoping van cellen als een knobbeltje worden gezien en als kliervormige borstkanker (adenocarcinoom) worden gediagnosticeerd. Interessant is dat de kanker 'handigheid' vertoont. Als rechts de dominante hand is, dan zal een schok waarbij onze moeder of onze kinderen betrokken zijn, zich aan de linkerkant van het lichaam manifesteren (in de linkerborst, in het bovenstaande voorbeeld), terwijl een schok waarbij iemand anders betrokken is, zich aan de rechterkant zal manifesteren.
Wanneer we het trauma van de gebeurtenis naar tevredenheid oplossen, vermindert het hersenletsel en veranderen de symptomen omdat het parasympathische zenuwstelsel dominant wordt: we krijgen het warm, kunnen eten en slapen en ervaren een diep gevoel van vermoeidheid door de opluchting van de schok. Tegelijkertijd stoppen de kankercellen met groeien. Zoals Hamer opmerkte, is er geen onderscheid tussen lichaam en geest; het ene weerspiegelt het andere onmiddellijk.
Wat gebeurt er als we het trauma niet naar tevredenheid oplossen? Meestal onderdrukken we het gevoel en zeggen we tegen onszelf dat we met het probleem moeten leven, hoewel we dan het risico lopen om opnieuw getriggerd te worden als een soortgelijke gebeurtenis zich voordoet, zelfs als het iemand anders betreft. Hier blijft het hersenletsel zitten en dus ook de kanker. Er kunnen bepaalde negatieve invloeden zijn op ons vermogen om te genezen. Een voorbeeld hiervan is angst om niet te bestaan, geïsoleerd te worden van dierbaren of verlaten te worden. Dit heeft te maken met de nieren, waardoor de urinestroom wordt stilgelegd om water vast te houden om te helpen overleven. Hamer zegt dat behandelingsprogramma's kunnen mislukken als men zich niet bewust is van dit potentiële probleem; het is belangrijk om een deskundige behandelaar te hebben. Hamer geloofde dat wat wij als "ziekte" vrezen, eigenlijk een "speciaal biologisch programma" is dat ontworpen is om zowel het individu als de soort sterker te maken, wat in feite hormese is. Daarom zegt hij niet dat we na een schok, oplossing en herstel weer normaal worden; in plaats daarvan heeft hij ontdekt dat we inderdaad sterker zijn dan voorheen.
Dus om ons risico op kanker te minimaliseren, is de boodschap van zowel Andreas Moritz als GNM duidelijk: we moeten onze blootstelling aan fysieke, chemische en emotionele gifstoffen of stressoren minimaliseren, en de ontgifting van milieutoxines en het oplossen van emotionele stress optimaliseren.
>>> Als u nog niet bent ingeschreven voor de wekelijkse nieuwsbrief van ANH International, schrijf u dan nu gratis in via de knop SUBSCRIBE bovenaan onze website - of nog beter - word Pathfinder-lid en sluit u aan bij de ANH-Intl-stam om te profiteren van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.
>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.
>>> Terug naar de homepage van ANH International
