Moeite met afvallen: Zit uw vet vast?

5 sep 2024

Datum:5 september 2024

Inhoud Secties

  • De bovenste regel
  • Normale vs. abnormale brandstofverdeling
  • Maar hoe laat u vastzittend vet los?
  • Samenvatten en afslanken

Door Meleni Aldridge, uitvoerend coördinator

U hebt uzelf in de sportschool afmatten en minderen met wat u eet. En die reservebanden geven maar geen krimp! Uw vet voelt zich "opgesloten" en weigert verloren te gaan. Kunt u zich dit voorstellen?

Nou, ik ook, en daarom is er onlangs een artikel gepubliceerd in juli in Obesitas Beoordelingen, getiteld "Opgesloten vet: Obesitaspathogenese als intrinsieke stoornis in metabole brandstofverdeling"trok mijn aandacht. Als iemand die heeft geleden onder de beproevingen van een eigenzinnig lichaam dat altijd het tegenovergestelde lijkt te doen van wat de fysiologie bepaalt dat het zou moeten doen, wilde ik me graag in deze nieuwe theorie verdiepen.

In een notendop onderzoekt het artikel waarom mensen zwaarlijvig worden, naast het voor de hand liggende (veel eten, weinig bewegen), en werpt het licht op hoe het allemaal mis kan gaan als ons lichaam de brandstof die we binnenkrijgen op specifieke manieren partitioneert (gebruikt), wat leidt tot wat de auteurs 'obesitaspathogenese' noemen - in wezen het proces van hoe zwaarlijvigheid een aandoening of ziekte wordt. Als zodanig geeft het ook een goed inzicht in waarom sommige mensen slank zijn en niet gemakkelijk aankomen en anderen zwaar zijn en moeite hebben om gewicht te verliezen, wat ze ook doen of hoe weinig ze ook eten.

Ik zal proberen de belangrijkste punten eenvoudig samen te vatten.

De bovenste regel

Ondanks een eeuw van onderzoek lijkt de conventionele wetenschap geen stap verder te komen in het begrijpen van de fysiologische details (pathofysiologie) van obesitas. Toch blijft de ontwikkelde wereld steeds dikker worden, waardoor de epidemie van chronische ziekten als droog papier op een vuurtje blijft branden. Ik ben niet 'fatistisch'. U hoeft alleen maar om u heen te kijken om te zien dat het onze realiteit is. Het is zelfs zo erg dat het niet ongewoon is om zwaarlijvige mannequins in winkels te zien, met name in landen zoals de VS, waar de zwaarste "obesitasepidemieën" heersen.

Het conventionele medische denken zit nog steeds vast aan het 'calorieën in/calorieën uit'-concept en suggereert dat het echte probleem is dat we te veel eten en te weinig bewegen. Het klinkt ongelooflijk plausibel, maar het is bij lange na niet het hele verhaal.

Onderzoek naar obesitas blijft ons de complexiteit van het probleem onthullen. Bijdragende factoren zijn onder andere voedselverslaving gekoppeld aan specifieke suiker/vet/zout combinaties, veranderingen in het voedingsprofiel van moderne diëten, vooral die vol zitten met bewerkt en ultrabewerkt voedsel, hightech/natuurlijk voedsel, frequentie en timing van eten, chemische stoffen uit het milieu, effecten van stress, gebrek aan buitenactiviteit, onderstimulatie van ons endocannibinoïde systeem, en andere factoren.

De evolutionaire biologie vertelt ons hoe we gebouwd zijn voor hongersnood, niet voor feestmaaltijden, met een genetische opmaak die geprogrammeerd is om te hunkeren naar calorierijk voedsel en een ingebouwde drang om ons vol te vreten als we dat vinden. Het ging er allemaal om de magere tijden te overleven zodat de soort kon voortbestaan. Toch heeft onze genetische opmaak Big Food in staat gesteld om te cashen na het ontdekken van het 'gelukzaligheidspunt' wanneer vet en suiker samengaan met precies de juiste hoeveelheid zout. Denk aan de geur van verse donuts. Of u nu van donuts houdt of niet, uw lichaam zal het kenmerkende aroma ongetwijfeld al op 50 passen opmerken.

Een andere vraag die om een antwoord smeekt, is wat er gebeurt als ons lichaam niet langer in staat is om een genetische opmaak in balans te houden die in strijd is met onze voedselkeuzes, onze voedselverslavingen, onze levensstijl en ons activiteitenniveau? We weten dat onze stofwisseling verstoord raakt, we metabolische flexibiliteit verliezen en als we er niets aan doen, dalen we af naar wanorde, disfunctie en ziekte.

Gelukkig laat dit recente artikel over ingesloten vet zien hoe sommige mensen, hoe weinig ze ook eten of hoe actief ze ook zijn, een situatie ervaren waarin hun lichaam niet in staat is om bij het opgeslagen (ingesloten?) vet te komen om energie te maken. Dit leidt tot een cyclus van voortdurend hunkeren naar meer brandstof/voedsel. Erger nog zijn mensen met een zwaarlijvig lichaam die in feite minder energie aanmaken ondanks het feit dat ze voldoende brandstof hebben om te verbranden, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat van een constante behoefte aan voedsel - voornamelijk het zoete en vette voedsel dat dat gelukzalige punt bereikt.

De vastzittende cyclus waarin mensen in deze positie zich bevinden is al enige tijd duidelijk, maar verklaringen waren tot nu toe ongrijpbaar, waardoor dit artikel op het juiste moment komt.

Normale vs. abnormale brandstofverdeling

Ons lichaam heeft energie nodig om te functioneren, die voornamelijk afkomstig is van het voedsel dat we eten (fotonen uit zonlicht kunnen ons ook van wat energie voorzien). Verschillende componenten in ons voedsel, met name koolhydraten, vetten en eiwitten, fungeren als energiedragers en via de spijsvertering kunnen we chemische energie onttrekken in de vorm van ATP (adenosinetrifosfaat). Hoe ons lichaam deze energiedragers vervolgens gebruikt, wordt vaak "brandstofverdeling" genoemd.

In een gezond persoon balanceert het lichaam hoe het deze energiedragers of brandstoffen gebruikt. Koolhydraten kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden voor snelle energie en overtollig vet kan opgeslagen worden voor later gebruik - in feite onze brandstoftank voor de lange afstand. Het artikel suggereert echter dat er bij zwaarlijvige mensen een probleem is met dit proces. Bij obesitas en hardnekkig overgewicht kan vet "vast komen te zitten", wanneer het lichaam het niet efficiënt gebruikt - of kan gebruiken - om energie vrij te maken. Dus ook al heeft een zwaarlijvige persoon een dicht opeengepakte brandstoftank (onderhuids vetweefsel of vetlaag onder de huid), zijn lichaam kan er niet gemakkelijk bij wanneer dat nodig is.

Bron: Friedman MI, Sørensen TIA, Taubes G, Lund J, Ludwig DS. Opgesloten vet: Obesitaspathogenese als een intrinsieke stoornis in metabole brandstofverdeling. Obes ds. 2024 okt;25(10):e13795.

Artsen en veel obesitaspatiënten weten dit al heel lang: het is veel complexer dan alleen maar een onevenwicht tussen energie-input en -output. Daarom is het zo verfrissend om een artikel te zien dat suggereert dat gewichtstoename en obesitas niet alleen te maken hebben met te veel eten en te weinig bewegen - de "calorieën in, calorieën uit theorie".

De auteurs suggereren dat er iets anders aan de hand is dat een veel grotere drijfveer is. Ze stellen voor dat dik worden vaker wel dan niet een intrinsieke stoornis is die te maken heeft met de manier waarop het lichaam met energie omgaat. Deze stoornis beïnvloedt hoe het lichaam brandstof verdeelt, wat leidt tot vetophoping. Hun opvattingen worden ondersteund door 80 jaar onderzoek naar obesitas bij dieren, waardoor ze de theorie over de verdeling van brandstof kunnen bijwerken. Ze tonen aan dat bij zwaarlijvige dieren energie wordt omgeleid van verbranding naar opslag als vet, zelfs als hun energie-inname hetzelfde of minder is dan bij magere dieren.

Het lichaam neemt voortdurend beslissingen of de brandstoffen die u eet direct worden gebruikt voor energie, worden opgeslagen voor toekomstig gebruik of worden omgezet in andere vormen. Dit proces wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder hormonale signalen (zoals insuline en oestrogeen, leptine en ghreline), de beschikbaarheid van voedingsstoffen en de huidige energiebehoefte van het lichaam.

In een gezonde stofwisseling brengt het lichaam het gebruik en de opslag van deze brandstoffen efficiënt in balans. Na het eten stijgt bijvoorbeeld het insulineniveau, wat de opslag van overtollige glucose als glycogeen en vet bevordert. Tijdens het vasten of tijdens het sporten worden opgeslagen glycogeen en vet gemobiliseerd om energie te leveren. Als het allemaal misgaat, suggereren de auteurs dat er een fundamenteel probleem is in het besluitvormingsproces van het lichaam. Deze intrinsieke stoornis in de verdeling van brandstoffen betekent dat het lichaam eerder geneigd is om brandstoffen (met name vetten) op te slaan in plaats van ze te gebruiken voor energie. Dit leidt tot de ophoping van vetreserves en problemen om deze reserves te mobiliseren wanneer er energie nodig is.

Het resultaat is een ernstige verstoring van het energie-evenwicht, waarbij de opgesloten vetreserves van het lichaam niet kunnen worden aangesproken, wat leidt tot een voortdurende cyclus van vetophoping. Een disfunctionele verdeling wordt voorgesteld als een fundamentele oorzaak van obesitas, naast eenvoudige leefstijlfactoren.

Bron: Friedman MI, Sørensen TIA, Taubes G, Lund J, Ludwig DS. Opgesloten vet: Obesitaspathogenese als een intrinsieke stoornis in metabole brandstofverdeling. Obes ds. 2024 okt;25(10):e13795.

Maar hoe laat u vastzittend vet los?

Een brief in Natuur vorig jaar van een grote groep van ongeveer 80 wetenschappers, keek naar 100 jaar aan gegevens om vast te stellen dat de basale stofwisselingssnelheid (BMR) van mensen de afgelopen 30 jaar is gekelderd. BMR verwijst naar de energie-uitgaven in rust vóór de spijsvertering of vóór lichamelijke activiteit. Het heeft een grote invloed op slankheid en is erg gevoelig voor voedings- en levensstijlkeuzes, stress, slaaptekort en chemische blootstelling. Ook het gebrek aan co-factoren in voedingskeuzes die de nutriënten-sensorsystemen van het lichaam versterken en laten werken, bewerkte en sterk bewerkte voedingsmiddelen en chemicaliën in het milieu. Te veel mensen hebben een tekort aan buitenactiviteiten die het endocannabinoïde systeem, hormonen en de hypothalamus, hypofyse, bijnier (HPA)-as activeren. Het wordt niet goed begrepen, of prioriteit gegeven, dat buitenactiviteiten ontstekingsremmend zijn, in tegenstelling tot binnenactiviteiten die het tegenovergestelde effect hebben. Wij zijn als soort niet goed aangepast om binnen op loopbanden naar tv-schermen te kijken!

Deze bevinding haalt de conventionele opvatting dat zwaarlijvigheid een onevenwicht is tussen calorieverbruik en -inname echt onderuit. Het gaat veel meer om het complex van factoren die de manier veranderen waarop onze genen tot expressie komen (epigenetisch) en die op geen enkele manier overeenkomen met hoe de natuur het bedoeld heeft. Alle nieuwe magische kogels zoals de 'magere' semaglutide spuiten zullen op de lange termijn nooit werken, maar het probleem veel erger maken. Ze veroorzaken nu al grote veranderingen in de gezondheid van de hersenen en leiden tot meer zelfmoordgedachten.

Het antwoord ligt in het aanspreken van onze genen in de evolutionaire taal die zij begrijpen door middel van voeding, levensstijl, activiteit, stressmanagement en het handhaven van een optimaal circadiaan ritme. Het is verre van overweldigend, maar het is de meest bevrijdende, effectieve en gezondheidsherstellende actie die ik ooit heb ondernomen. Het is nu 13 jaar geleden dat ik terugkeerde naar een meer evolutionair-rationele norm en ik heb nooit meer achterom gekeken. Ik heb mezelf van de bodem van het auto-immuunravijn getild, ben veel overgewicht kwijtgeraakt, heb een overvloed aan energie en vitaliteit, ben helder van geest, in vrede, veerkrachtig en metabolisch flexibel. Niets zal me ertoe aanzetten om terug te gaan naar waar ik was.

U vindt meer informatie over hoe ik mijn gezondheid heb veranderd in ons boek RESET EATING en hieronder vindt u nog een paar video's waar u in kunt duiken om beter te begrijpen hoe belangrijk uw eigen "Ecologisch Terrein" is.

Uw levensduur hacken via uw ecologisch terrein, deel één

Uw levensduur hacken via uw Ecologisch Terrein Deel Twee

Samenvatten en afslanken

De inherente drang naar vetopslag is een hormonaal gestuurd biologisch proces waarbij het lichaam overtollige energie omzet en opslaat als vet. Het wordt voornamelijk gereguleerd door hormonen zoals insuline, leptine, GLP-1, cortisol, groeihormoon, androgenen en oestrogeen, en zonder dit zou onze soort het niet zo ver geschopt hebben. Dit ingewikkelde proces heeft ons door de evolutie heen geholpen, omdat het er zo goed voor zorgt dat er energie beschikbaar is voor toekomstige behoeften. Maar in onze moderne wereld kan het leiden tot meer lichaamsvet wanneer het brandstofverdelingssysteem niet werkt zoals bedoeld. Inzicht in deze evolutionaire wisselwerking met het moderne leven verklaart waarom de metabolische gezondheid van mensen gestoord, disfunctioneel en niet flexibel en veerkrachtig is. De stappen om dit alles om te draaien, liggen in het herscheppen van een meer evolutionair-rationele norm met voeding, beweging, slaap en het creëren van een schonere omgeving om ons heen.

We hebben hier allemaal controle over en moeten nu ons gedrag en onze levensstijl veranderen om ons aan te passen aan de moderne wereld vol nieuwe voedingsmiddelen, andere levensstijlen, chronische stress en een overvloed aan hormoonveranderende chemicaliën in het milieu waaraan we dagelijks worden blootgesteld.

Het oplossen van obesitas zal nooit komen van een stofje dat één hormoon beïnvloedt, zoals Wegovy of Ozempic. Het zal ook niet komen door mensen te vertellen dat ze meer moeten bewegen, vooral niet als dat bewegen geen buitenactiviteit is die ons voorouderlijke endocannabinoïde systeem activeert.

Een multifactoriële natuurlijke gezondheid die de stofwisseling opnieuw instelt, daar draait het allemaal om. En dat is waar ons boek RESET EATING over gaat. Op basis van de feedback die we hebben gekregen, is het geen slecht uitgangspunt voor een complex probleem.

De beloningen wegen ruimschoots op tegen de uitdagingen die inherent zijn aan verandering.

 

>>> Als u nog niet bent ingeschreven voor de wekelijkse nieuwsbrief van ANH International, schrijf u dan nu gratis in via de knop SUBSCRIBE bovenaan onze website - of nog beter - word Pathfinder-lid en sluit u aan bij de ANH-Intl-stam om te profiteren van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.

>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.

>>> Terug naar de homepage van ANH International