FEATURE: Sterven mensen echt sneller dan verwacht?

Inhoud Secties

• ● Overtollige sterfgevallen - illusie of werkelijkheid?
• ● De olifant in de kamer: genetische vaccins?
• ● Oversterfte: gegevensbronnen 
• ● Welke conclusies kunnen we trekken?

Door Rob Verkerk PhD, uitvoerend en wetenschappelijk directeur, ANH-Intl en ANH-USA

Is het u opgevallen dat er de laatste tijd meer mensen lijken te sterven of ernstig ziek worden? Velen van ons wel, en het is tragisch als het dicht bij huis gebeurt. En hoewel we allemaal erkennen dat sterven een onvermijdelijk gevolg van leven is, is het begrijpen van de oorzaken van veranderingen in de menselijke bevolkingsdynamiek nu vergeleken met onze recente geschiedenis van bijzonder belang, aangezien de frequentie waarmee mensen geboren worden en sterven de omvang van de wereldbevolking bepaalt. In een volgende nieuwsbrief zullen we u enkele van de nieuwste inzichten geven over de andere kant van de medaille, veranderingen in vruchtbaarheids- en geboortecijfers, omdat die ook zeer zorgwekkend zijn.   

Overtollige sterfgevallen - illusie of werkelijkheid?

Overtollige sterfte - het aantal mensen dat sterft in vergelijking met degenen van wie verwacht wordt dat ze zullen sterven - is een onderwerp dat veel ter sprake komt in algemene discussies en op feeds van sociale media. Er lijken twee hoofdredenen te zijn voor de hype hierover; de ene subjectief, de andere iets objectiever.

Het subjectieve deel komt doordat veel mensen de indruk hebben dat mensen die ze kennen, of die ze kennen, erg ziek worden, vooral als gevolg van hartaandoeningen of zogenaamde 'turbo'-kankers, of onverwacht of vaker dan verwacht overlijden. Veel mensen met wie u praat, zeggen dat mensen in hun omgeving onlangs ernstig ziek zijn geworden of zijn overleden, vaak onverwacht. Nieuwsberichten brengen ons regelmatig op de hoogte van de dood van beroemdheden, waarvan velen schijnbaar voortijdig sterven.

Maar voordat we conclusies trekken, is het tijd voor een realiteitscheck. Het is een waarheid als een koe dat onze waarneming niet noodzakelijkerwijs overeenkomt met onze werkelijkheid, en dat is een van de redenen waarom wetenschap bestaat, zodat waarnemingen kunnen worden geëvalueerd en hypotheses kunnen worden getest. De meesten van ons hebben bijvoorbeeld nog nooit een wereldwijde pandemie meegemaakt - een pandemie waarbij voorspeld werd dat miljoenen mensen zouden sterven en volgens de officiële statistieken zijn er wereldwijd bijna 7 miljoen mensen overleden, althans gedeeltelijk, als gevolg van een infectie met SARS-CoV-2. De meesten van ons hebben nog nooit een wereldwijde pandemie meegemaakt.

U weet dat als u een gele auto koopt, u zich er plotseling van bewust wordt hoeveel gele auto's er op de weg zijn, terwijl u ze stilletjes had genegeerd voordat u uw eigen auto kocht? Zo kan het ook zijn met uw bewustzijn van mensen die ziek worden en sterven. We zijn ons allemaal hyperbewust geworden van mensen die sterven als gevolg van de pandemie, maar we zijn ook allemaal een paar jaar ouder geworden, dus onze cohort en iedereen op de planeet is ook ouder geworden en dus vatbaarder om te sterven.

Er zijn natuurlijk veel mogelijke redenen waarom mensen vaker sterven dan verwacht. Deze kunnen onder andere zijn: vertragingen bij het krijgen van diagnoses of behandelingen voor ernstige ziekten; een verminderde neiging van mensen om artsen, klinieken en ziekenhuizen te bezoeken; verminderd vertrouwen in medische systemen; aanhoudende psychosociale stress; gevolgen van het postvirale syndroom (bijv. langdurige covidose); gevolgen van overgewicht, obesitas en andere chronische ziekten; verlies van veerkracht van het immuunsysteem; blootstelling van het milieu aan giftige stoffen of schadelijke elektromagnetische velden, en/of; veranderingen in levensstijlen, diëten of gedrag, vooral bij mensen die al last hebben van een of meer chronische ziekten. We weten bijvoorbeeld uit een studie van een Italiaans team, waarin gegevens uit zes landen op drie verschillende continenten werden bekeken, dat er tijdens de eerste golf van de pandemie een aanzienlijke toename was van mensen die buiten het ziekenhuis een hartaanval kregen en eraan stierven dan vóór de pandemie het geval was.

De olifant in de kamer: genetische vaccins?

Afgezien van bovenstaande redenen, wordt het steeds duidelijker dat de autoriteiten een taboe hebben gecreëerd dat zich uitstrekt tussen het publiek, via de autoriteiten zelf, tot het beleid van de sociale media, en het meest verwerpelijk, naar mijn mening, door een groot deel van de wetenschappelijke gemeenschap. Dit taboe gaat over het volledig negeren van de mogelijke rol van het wereldwijde massale genetische vaccinatieprogramma op oversterfte.

Net als vele anderen hebben wij bij ANH te maken gehad met intense schaduwverboden op internet en sociale media omdat we onze vrijheid van meningsuiting op dit gebied hebben uitgeoefend, zoals hier, hier en hier te zien is.

We hebben ook geleerd, bijvoorbeeld uit het onderzoek van de Cleveland Clinic, dat het ontvangen van meerdere genetische vaccins ons risico op een covidale ziekte juist lijkt te verhogen, wat een einde maakt aan de mening die op grote schaal wordt verkondigd door bijvoorbeeld de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de Amerikaanse Centers for Control and Prevention of Disease (CDC), het Britse Health Security Agency (voorheen Public Health England) en andere gezondheidsautoriteiten, dat de genetische vaccins beschermen tegen ziekten.

Als we wetenschappelijk naar de mogelijke rol van genetische vaccins kijken, zien we grote onzekerheid. Een deel daarvan is het gebrek aan voldoende aandacht van de reguliere wetenschappelijke gemeenschap voor schade op korte en lange termijn als gevolg van covide vaccins. Centraal staat dat het essentieel is om niet alleen te kijken naar de oorzaken van ziekte of dood die proximaal optreden bij vaccinatie, maar ook naar effecten die pas later optreden, waaronder effecten die het gevolg zijn van verstoringen in de werking van het immuunsysteem.

Er is overtuigend bewijs dat het massale vaccinatieprogramma, dat onlangs een extra impuls heeft gekregen van de gezondheidsautoriteiten terwijl Omicron blijft circuleren en muteren onder de door vaccinatie veroorzaakte selectiedruk, onze immuunsystemen ernstig ontregelt. Dit probleem lijkt het ernstigst te zijn onder mensen die zwaar gevaccineerd zijn (d.w.z. die meerdere boosters of bijgewerkte vaccins hebben gekregen).

Mechanismen die immuundisregulatie veroorzaakten in de eerste generatie genetische vaccins die eind 2020 werd ontketend, waren onder andere oorspronkelijke antigene zonde dat betekende dat mensen die gevaccineerd waren voordat ze natuurlijk besmet raakten, geen volledig steriliserende antilichaamresponsen konden ontwikkelen tegen de circulerende (Delta en Omicron, inclusief de nieuwste JN.1) varianten, omdat het spike-eiwit hiervan aanzienlijk verschilde van de oorspronkelijke SARS-CoV-2-stammen waarop de vaccins gemaakt waren. Wat we in plaats daarvan zien, is een toename van niet-neutraliserende antilichamen en meer en meer door vaccinaties doorbroken infecties, zoals vaccinoloog en ANH-vriend Dr. Geert Vanden Bossche al enige tijd bepleit. En dat niet alleen, Geert waarschuwt dat we nu voor een grote uitdaging staan met sterische immuunheroriëntatie (SIR), waarbij de antilichamen van gevaccineerde mensen zich gaan richten op andere en meer geconserveerde gebieden van het receptor-biding domain (RBD) van het spike-eiwit. Dit is precies de 'tijdbom'-situatie waar de Belgische vaccinoloog al lang voor waarschuwt - een situatie waar de wereld steeds dichter bij komt, terwijl steeds meer mensen proberen om te gaan met nieuwe crises, variërend van de kosten van levensonderhoud en energiecrisis, oorlogen in Europa en het Midden-Oosten, milieucrises en potentiële economische en politieke ineenstortingen.

Met alle bovenstaande gedachten en hypotheses in ons achterhoofd, laten we nu eens kijken naar enkele van de beschikbare gegevens over oversterfte uit reguliere bronnen. Wij zijn van mening dat het onwaarschijnlijk is dat deze bronnen het sterftecijfer te hoog opgeven - wat een van de meest robuuste metingen is, omdat het nogal lastig is om sterfgevallen te verbergen. Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende manieren of methoden zijn om oversterfte te meten, en het is van essentieel belang om precies te weten wat de referentiegegevens zijn waarmee de sterftecijfers vergeleken worden.

Oversterfte: gegevensbronnen

Uit verschillende bronnen komen verontrustende gegevens naar voren die erop wijzen dat deze perceptie van oversterfte in 2023 (waarbij in gedachten moet worden gehouden dat het einde van de pandemie op 5 mei 2023 door de WHO werd afgekondigd) reëel is, en geen illusie.

Hieronder geven we u links naar 3 verschillende perspectieven en hun bronnen, met een kort commentaar op elk:

• PERSPECTIEF 1
  Pearson-Stuttard et al., "Overmatige sterfte in Engeland na de COVID-19 pandemie: implicaties voor secundaire preventie", De Lancet, januari 2024; 26: 100802.

  Dit is een commentaar in De Lancet over oversterfte in Engeland. De gegevens zijn afkomstig van drie verschillende bronnen, het Britse Office for National Statistics (ONS) (voor de gegevens van 2022 is de referentiepopulatie het 5-jaarsgemiddelde van 2016 tot en met 2021, exclusief 2020), het Continuous Mortality Investigation (referentiesterfte was 2019) (CMI), en het Office for Health Improvement and Disparities (OHID). Sterfgevallen door covid in deze gegevens waren alle sterfgevallen waarbij covid-19 op de overlijdensakte werd vermeld, hoewel dit irrelevant is voor oversterfte door welke oorzaak dan ook. Alle gegevens wijzen op aanzienlijke overschrijdingen, waarbij de ONS-gegevens een 7,2% hoger sterftecijfer laten zien dan verwacht, wat nog verder toeneemt tot 8,3% in de eerste 6 maanden van 2023 (de limiet van de beschikbare gegevens). De cijfers waren zeer vergelijkbaar voor het CMI (28.500 extra sterfgevallen) voor de eerste 6 maanden van 2023. Maar dat was niet de grootste onthulling. Uit de OHID-gegevens bleek dat het sterftecijfer relatief het hoogst was onder mensen van middelbare leeftijd (50-64 jaar), namelijk 15% hoger dan verwacht, terwijl het nog steeds veel hoger was dan verwacht voor 25-49-jarigen en jongeren onder de 25 (11%) en 9% hoger voor 65-plussers.

  Wat duidelijk is, is dat covid (op de overlijdensakte) geen significante factor was die bijdroeg aan sterfgevallen in de 13 maanden vanaf juni 2022. Bijna de helft van de extra sterfgevallen was het gevolg van hartaanvallen en hartaandoeningen, waaronder hartfalen (↑47%), met als andere bijdragers leveraandoeningen (↑19%), acute luchtweginfecties (niet-covid) (↑14%) en diabetes (↑13%).

  Terwijl cardiovasculaire doodsoorzaken onder mensen van middelbare leeftijd een van de opvallende kenmerken van de OHID-gegevens was, waren de sterfgevallen in deze leeftijdsgroep door hartaanvallen, beroertes en hartfalen 44%, 40% en 39% hoger dan de 5 jaren daarvoor (exclusief 2020). Deze aantallen zijn enorm in ieders boek, maar worden natuurlijk alleen vergeleken met het pre-pandemische jaar 2019. En dat niet alleen, in dezelfde periode van 13 maanden vanaf juni 2022 stierven er 22% meer mensen thuis en slechts 10% meer in ziekenhuizen. Waarom, zouden we ons kunnen afvragen? Is er minder vertrouwen in ziekenhuizen of sterven mensen zo plotseling aan hartaandoeningen dat er onvoldoende tijd is om naar het ziekenhuis te gaan? Of beide?

  Commentaar in de BMJ Op basis van de ONS- en OHID-gegevens van oktober 2022 suggereert senior fellow Dr. Veena Raleigh van het King's Fund dat verhoogde sterfgevallen in de zomer van 2022 verband zouden kunnen houden met de hittegolf (middelbare en jongere mensen, echt?!), terwijl covid-19 de zesde belangrijkste doodsoorzaak bleef (ondanks het feit dat het slechts geassocieerd is) en vertraagde of gebrekkige zorg van een overbelaste National Health Service (NHS) waarschijnlijk belangrijk was.

  De ONS-gegevens die informatie over vaccinatiestatus bevatten totdat dat niet meer het geval was op 31 mei 2023, toen de pandemie door de WHO voorbij werd verklaard, ondanks het feit dat covid nog steeds circuleert en er nog steeds vaccins beschikbaar zijn, zitten vol met statistische problemen die opzettelijk of per ongeluk scheefgetrokken lijken te zijn door sterfgevallen onder gevaccineerden om te zetten naar sterfgevallen onder niet-gevaccineerden.

• PERSPECTIEF 2
  EuroMOMO

  Dit is een project dat oorspronkelijk in 2008 is opgezet door DG Sanco van de Europese Commissie (nu DG SANTE) om trends in griepsterfte (inclusief Mexicaanse griep) te bekijken, en dat nu wordt beheerd door het Europees Centrum voor Ziektepreventie en -bestrijding en de WHO, waarbij Denemarken als gastheer optreedt. Het gebruikt officiële sterftecijfers van 29 Europese landen en berekent het sterftecijfer met behulp van een Poisson model en algoritme dat in 2011 is ontwikkeld, gebaseerd op de Serfling-methode uit 1963. EuroMOMO berekent ook een statistiek die z-score wordt genoemd, zodat de oversterfte per land vergeleken kan worden. Het gebruikt een "drie-weken-regel" om ervoor te zorgen dat verhoogde sterfte echt is en niet abnormaal, gekenmerkt als een "aanzienlijke toename" (d.w.z. pieken over rode stippellijnen op grafieken).

  Rekening houdend met het feit dat deze gegevens verzameld zijn uit 29 verschillende landen, is er sprake van een sterfteoverschot in alle leeftijden vergeleken met het 5-jaar pre-pandemische tijdperk in de winter van 2023 is onverwacht (Fig. 1), vooral omdat de overtollige sterfte in de winter van 2022 bij alle EuroMOMO-partners was gedaald tot ongeveer het niveau van 2018 en 2019.

Figuur 1. Oversterfte voor alle leeftijden in de EuroMOMO 29 landen dataset. Bron: EuroMOMO.

• Deze winterpiek in 2023 ligt dicht bij de pieken tijdens de eerste twee belangrijke pandemiejaren 2020 en 2021 (Fig. 1). Net als in de gegevens voor het VK zijn er enkele verontrustende pieken in alle leeftijdsgroepen, waaronder de jongste leeftijdsgroep, 15 tot 44 jaar, die eind 2023 een piek laat zien die in geen enkel voorafgaand jaar voorkomt, ook niet tijdens de "pandemische" periode van maart 2020 tot mei 2023 (figuur 2).

Figuur 2. Overlijdensoverschot voor de leeftijdsgroep 15-44 jaar in de EuroMOMO 29 landen dataset. Bron: EuroMOMO.

• In de oudere leeftijdsgroepen zijn dezelfde winterpieken van 2022/23 te zien (fig. 3), die allemaal bijdragen aan het patroon dat voor alle leeftijden te zien is (fig. 1). Ook hier is de piek aan het begin van 2023 niet ongelijk aan die van de vroege pandemiejaren 2020 en 2021.

 Figuur 3. Overlijdensoverschot voor leeftijdsklassen tussen 45 jaar en ouder dan 85 jaar in EuroMOMO 29 landengegevensverzameling. Bron: EuroMOMO.

• Wanneer de z-scores van de verschillende landen met elkaar vergeleken worden, is deze trend in de meeste landen te zien, en is hij het meest uitgesproken in Duitsland.
• PERSPECTIEF 3
  Onze wereld in gegevens

  Our World in Data is een project van de Britse liefdadigheidsinstelling Global Change Data Lab, dat is voortgekomen uit het werk van Dr. Max Roser in 2011, die professor is in de praktijk van Global Data Analytics aan de Blavatnik School of Government van de Universiteit van Oxford. Een van de belangrijkste financiers van Our World in Data is de Gates Foundation, die in 2021 $1,5 miljoen heeft toegezegd.

  Onze World in Data gebruikt een ander en eenvoudiger model, waarbij een P-score wordt afgeleid die simpelweg gebaseerd is op het procentuele verschil tussen het gerapporteerde en het geraamde aantal sterfgevallen.

  Als we ons richten op het VK, gezien het feit dat we de VK-gegevens in Perspectief 1 hierboven in detail hebben bekeken, en ook omdat bekend is dat de VK-gegevens uitgebreider zijn dan de meeste, zien we nog steeds verontrustende trends in oversterfte (d.w.z. hoger dan 0%) voor 2023. Hoewel de oversterfte tijdens de eerste golf van de pandemie begrijpelijkerwijs hoog is, is de aanhoudende stijging van de oversterfte tot eind 2023 in alle leeftijdsgroepen, en zeker in de groep van 65-74 jaar die zeer kwetsbaar was voor covid, zeer opmerkelijk (Fig. 4).

Figuur 4. Oversterfte in het VK in verschillende leeftijdsgroepen, gebaseerd op P-scores. Bron: Onze wereld in gegevens.

Welke conclusies kunnen we trekken?

Bij het beoordelen van deze gegevens, waarbij ik erken dat ze veel details kunnen verbergen en dat ze onnauwkeurigheden kunnen bevatten, gezien de verschillen in timing van gerapporteerde sterfgevallen in verschillende landen, word ik aangetrokken tot twee overweldigende conclusies.

Ten eerste lijkt er een zeer reële - geen denkbeeldige - toename te zijn van het aantal extra sterfgevallen die gedurende 2023 zichtbaar was en die vrijwel zeker doorgaat tot in 2024.

Ten tweede is het voor geen van de auteurs, financiers of gezondheidsautoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het verzamelen, analyseren en publiceren van de gegevens over oversterfte die hier worden besproken, mogelijk geweest om na te denken over een veel breder scala aan mogelijke factoren die een rol kunnen spelen. Ik heb in de laatste alinea van de subkop 'Overtollige sterfgevallen - illusie of werkelijkheid?' hierboven, een gedeeltelijke lijst. Uit deze lijst zijn een aantal valse doodsoorzaken bij de jongsten weggelaten, zoals het inslikken van ontsmettingsmiddelen en sterilisatoren.

Een andere opmerking die door veel mensen, waaronder artsen, wordt gemaakt, is het stijgende aantal 'turbo'-kankers. Maar we zijn niet in staat om gegevens over kankers vanaf 2023 te analyseren, omdat deze altijd te laat in het publieke domein worden geplaatst. Maar dit is een belangrijke metriek die in de gaten moet worden gehouden op basis van wat op dit moment anekdotisch bewijs is - hoe tragisch het ook is voor de betrokken families en vrienden.

Wat in mijn ogen verachtelijk is, is het stilzwijgen over de mogelijke rol van de genetische vaccins in deze buitensporige sterfgevallen. Dit is het taboe dat opzettelijk is gecreëerd, samen met censuur, marginalisatie en het royeren van elke wetenschapper of arts die ook maar vraagtekens zet bij de rol van dit nieuwe, synthetische biologie-vaccinplatform.

Naarmate het publiek zich bewuster wordt van mensen die om hen heen ernstig ziek worden en sterven, zal het vertrouwen in het wetenschappelijke en medische establishment, evenals in gezondheidsautoriteiten en regeringen, verder afbrokkelen. Geen wonder dat de bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF) volgende week de titel "Rebuilding Trust" draagt, in navolging van de Nobelprijs-top in Washington DC, "Truth, Trust and Hope", afgelopen mei.

Als de machthebbers eenmaal hebben ingezien dat het publiek niet zo gemakkelijk te misleiden is als ze denken, en als er weer enige transparantie en openheid is, is het misschien mogelijk om het vertrouwen te herstellen. Met ongeveer 50 landen, die de helft van de wereldbevolking vertegenwoordigen, die in 2024 voor verkiezingen staan, is dit de beste kans die we ooit hebben gehad voor de mensen die kiezen wie ons regeren?

Dit zou ons een eerlijkere kans kunnen geven om enkele van onze grootste uitdagingen op te lossen, zoals hoe we onze gezondheid beheren, zonder manipulatie en vervorming door de gevestigde corporatocratieën die gecontroleerd worden door Big Pharma, Big Tech en Big Chem en het netwerk van miljardairs die momenteel op weg zijn naar Davos.

Om vrije meningsuiting in een zwaar gecensureerde wereld mogelijk te maken, vragen wij u dit artikel op grote schaal te delen met uw vrienden, familie en netwerken.

>>> Als u nog niet bent ingeschreven voor de wekelijkse nieuwsbrief van ANH International, schrijf u dan nu gratis in via de knop SUBSCRIBE bovenaan onze website - of nog beter - word Pathfinder-lid en sluit u aan bij de ANH-Intl-stam om te profiteren van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.

>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.

>>> Terug naar de homepage van ANH International