Feature: De twee olifanten die men ons wil laten negeren

Inhoud Secties

• ● Samenvatting
• ● Van de miasmotheorie naar de kiemtheorie van de ziekte
• ● Komt Covid-19 binnen...
• ● Uitbuiting van de kiemtheorie voor winst
• ● Olifant 1: Het Terrein
• ● De resultaten van Covid-19 variëren sterk naar gelang van het terrein
• ● Covid-19: een sterk gestratificeerde ziekte
• ● Olifant 2: Het milieu
• ● Een kans op zelfbevoegdheid en soevereiniteit
• ● Meer te weten komen...

Door Robert Verkerk MSc DIC PhD FACN
Oprichter, uitvoerend & wetenschappelijk directeur, Alliance for Natural Health International
Medevoorzitter, Comité gezondheid & menswetenschappen, Wereldraad voor Gezondheid

Samenvatting

• Toen de Miasme-theorie van de ziekteveroorzaking in de 19e eeuw werd verdrongen door de Kiemtheorie, gaf dat de ontluikende farmaceutische en vaccinindustrie de mogelijkheid om gepatenteerde middelen te bouwen voor afzonderlijke ziekteverwekkers.
• Wat besmettelijke ziekten betreft, heeft deze achtergrond ertoe bijgedragen dat wij onze aandacht meer op de ziekteverwekker gericht houden dan op de toestand van de gastheer die vatbaar is voor de invasie
• Dit stond centraal bij de meeste maatregelen tegen covid-19 van de afgelopen twee jaar - waarbij injecties en therapeutica gericht waren op SARS-CoV-2 en weinig gedaan werd aan de onderliggende comorbiditeiten en andere factoren die de vatbaarheid van specifieke personen bepalen
• Er zijn twee olifanten in de kamer geweest: de ene is ons lichamelijk "terrein" (gastheer-veerkracht) en de interne en externe omgevingen waaraan ons lichaam in de loop van ons leven wordt blootgesteld
• De hoge mate van stratificatie van covid-19-ziekten betekent dat vatbare groepen gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd en dat veel van de factoren die tot het risico bijdragen, kunnen worden gemodificeerd door specifieke, geïndividualiseerde gezondheidskeuzen en gedragsverandering
• Matige, ernstige of levensbedreigende covid-19 ziekte wordt veroorzaakt door aangeboren en/of adaptief falen van het immuunsysteem, dat vaak gepaard gaat met disfuncties van meerdere systemen, waarvan er vele veranderbaar zijn door veranderingen in voeding, levensstijl en gedrag
• Bepaalde aspecten van ons milieu zijn misschien moeilijk te veranderen (zoals de plaats waar wij wonen), maar andere kunnen wel veranderd worden (b.v. waterzuivering, minder alcoholgebruik, verbetering van de luchtkwaliteit, niet-giftige verzorgingsproducten)
• Ondanks de beperkingen van onze vrijheid is het van het grootste belang dat zoveel mogelijk mensen hun individuele soevereiniteit en lichamelijke autonomie herwinnen en de primaire controle over de gezondheid overdragen van de gezondheidsautoriteiten naar het individu en zijn/haar gemeenschap.
• In Canada en het Verenigd Koninkrijk zijn initiatieven gelanceerd om zelfwerkzaamheid aan te moedigen bij het herstel van de gezondheid en de veerkracht van de hele persoon binnen gemeenschappen, op basis van een holistisch kader

Noot: Een verkorte versie van dit artikel zal binnenkort beschikbaar zijn op de Website van de Wereldraad voor Gezondheid.

>>> Link om de video te delen: https://odysee.com/@ANHInternational:5/TwoElephants:5?r=56taLS2kpop3MsndMePfz1op4ya7SpYM

Van de miasmotheorie naar de kiemtheorie van de ziekte

Gedurende het grootste deel van de 19e eeuw zijn wetenschappers als Agostino Bassi in Italië, John Snow in het Verenigd Koninkrijk, Louis Pasteur in Frankrijk, en Robert Koch in Duitsland erin geslaagd af te rekenen met de Miasme-theorie over het ontstaan van ziekten, die tot in de 19e eeuw de overhand had. Deze theorie over het ontstaan van ziekten kristalliseerde uit in de 18e eeuw en was een uitbreiding van de Humorale Theorie die rond 400 v. Chr. door Hippocrates en zijn collega's in het Oude Griekenland was ontstaan. De theorie stelde dat ziekten als cholera, tyfus, chlamydia en tuberculose, die de mensen in Europa tijdens de Middeleeuwen teisterden, vooral in steden en dorpen, veroorzaakt werden door giftige uitstralingen of "vieze lucht" - een miasma - van rottende kadavers, rottende vegetatie, schimmels en onzichtbare stofdeeltjes die aanwezig waren in woningen, riolen en op andere minder hygiënische plaatsen.

Hoewel de miasme-theorie de aandacht vestigde op het verband tussen een vuile omgeving en ziekte, met voorstanders als Florence Nightingale, was zij niet opgewassen tegen het gebruik van microscopen, de postulaten van Koch, of het werk van Edward Jenner dat uitmondde in de eerste vaccins, nadat hij had aangetoond dat besmetting met koepokken beschermt tegen een latere besmetting met pokken.

De kiemtheorie, die met name aan Pasteur wordt toegeschreven, was het begin van de discipline die wij vandaag de dag kennen als microbiologie. Het blijft een opkomende discipline, die de laatste 25 jaar steeds minder alleen maar microben in relatie tot hun gastheer ziet, in termen van hun parasitaire, pathogene, commensale of wederzijds voordelige rol. In plaats daarvan worden microben veel meer gezien als bemiddelaars in de evolutie. Ja, virussen, als de meest overvloedige ecologische entiteiten op aarde zijn essentieel voor het leven - zonder hen zouden wij hier niet zijn!

Dankzij de snelle vooruitgang in de moleculaire biologie, de "omics" wetenschappen en de evolutionaire ecologie, leren wij bijna dagelijks iets nieuws over de integrale rol die micro-organismen spelen bij het verzekeren van de menselijke en planetaire homeostase (evenwicht). Daarentegen leren wij ook hoe menselijke activiteiten en technologieën, met inbegrip van het overmatig gebruik van geneesmiddelen, dat proces verstoren, ten nadele van sommige, vele of alle levende wezens op langere termijn, waaronder wijzelf.

Komt Covid-19 binnen...

Bij het zoeken naar oplossingen voor besmettelijke ziekten hebben wij, naar het schijnt, nog steeds last van een kater van de kiemtheorie. Het algemene slechte denken over ziektekiemen zet de meerderheid van het publiek, en zelfs veel gezondheidswerkers, ertoe aan zich bijna uitsluitend te richten op manieren om de "slechte" ziekteverwekker te bestrijden. Daarbij voorbijgaand aan de status van de gastheer. Deze kater is bijzonder duidelijk sinds de ontdekking van SARS-CoV-2, waar een onevenredig grote hoeveelheid overheids-, particuliere en publieke middelen is besteed aan één enkele technologie, namelijk nieuwe, experimentele gentherapie-injecties. Deze hebben nog geen staat van dienst wat het gebruik op grote schaal betreft, en zij berusten grotendeels op slechts één onderdeel van het menselijke immuunsysteem (neutraliserende antilichamen, geproduceerd door B-cellen) dat gedwongen wordt te reageren op één bestanddeel (het spike-eiwit) van de doelziekteverwekker.

De opzet van deze gentherapie-behandelingen berust op het toedienen van genetische informatie aan het lichaam waardoor het het cytotoxische spike-eiwit van SARS-CoV-2 gaat produceren. Dit heeft potentiële nadelen. Daartoe behoren de mogelijkheid van een antilichaam-afhankelijke versterking van de ziekte (hier en hier) en de erosie van de aangeboren immuniteit, vooral bij kinderen die naar verhouding meer afhankelijk zijn van de aangeboren dan van de adaptieve immuniteit.

Uitbuiting van de kiemtheorie voor winst

De kiemtheorie geeft de farmaceutische industrie al meer dan 70 jaar een perfecte achtergrond om producten te maken die op de markt worden gebracht als wondermiddelen tegen veel van de belangrijkste infectieziekten. Het probleem is dat er eigenlijk verrassend weinig robuuste bewijzen zijn die wijzen op geneesmiddelen of vaccins als de belangrijkste drijfveren voor de afname van besmettelijke ziekten - vóór de komst van covid, wel te verstaan. De afname van de prevalentie van, en de sterfte door besmettelijke ziekten die zich in de 20e eeuw voordeed, was vooral te danken aan veranderingen in de sanitaire voorzieningen, betere hygiëne en verbeterde eetgewoonten.

Terwijl wij ons concentreren op de vaccins, de nieuwe antivirale middelen en de andere therapeutische middelen die in allerijl door de ontwikkelingspijplijnen van de farmaceutische bedrijven worden gejaagd in de hoop de crisis te kunnen verzilveren, wordt er door de volksgezondheidsautoriteiten weinig of niet gesproken over de twee grote olifanten waarmee wij de kamer delen.

Olifant 1: Het Terrein

Een van die olifanten is "het terrein" van het individu. Dat is wat er in elk van onze unieke lichamen gebeurt - de toestand van onze stofwisselings-, immunologische, neurologische, cardiovasculaire, uitscheidings-, musculo-skeletale en andere systemen. En dat hangt af van hoe onze genen hebben samengewerkt met de omgeving waaraan wij in de loop van ons leven zijn blootgesteld. Dit is het terrein van de epigenetica, de discipline die ons helpt te ontdekken hoe de innerlijke en uiterlijke omgeving waaraan wij blootgesteld zijn, blijvende veranderingen, of sporen, achterlaat die van invloed zijn op de manier waarop onze genen zich uitdrukken. In de loop der jaren heeft de Terreintheorie van de ziekteveroorzaking haar voorstanders en verdedigers gehad, maar omdat haar pleidooi zelfbehoud inhoudt en geen octrooieerbare therapeutica, vaccins of gentherapieën vermag, is zij nooit algemeen aanvaard. Maar elke onbevooroordeelde interpretatie van de huidige stand van de wetenschap zou suggereren dat het de meest relevante theorie is voor een groot aantal ziekten, vooral chronische en degeneratieve. Meer dan dat, covid-19 is een perfect voorbeeld van een infectieziekte die suboptimaal terrein uitbuit.

Onze immuniteitscompetentie is nauw verbonden met onze neurologische, endocriene (hormonale), metabolische en psychologische gezondheid, zo zijn de interacties tussen verschillende lichaamspaden en systemen. Wij hebben dit in kaart gebracht in een systeem van 12 onderling afhankelijke domeinen, die weergeven wat wij ons "ecologisch terrein" noemen (Fig. 1). In plaats van te jagen op de symptomen van ziekten, vooral chronische ziekten, die zich vaak pas maanden en jaren na disfunctie in één of meer systemen manifesteren, kunt u door u te concentreren op uw ecologisch terrein de functie op alle domeinen optimaliseren. Het stelt ons in staat over te stappen van een ziektegericht systeem van gezondheidszorg, dat eigenlijk meer over ziektebeheer gaat, naar een echte gezondheidszorg die ons helpt de functie in al onze belangrijke systemen te optimaliseren. Deze notie van gezondheidscreatie heeft meer gemeen met de theorie van een rivaal van Pasteur, een andere Franse wetenschapper, Antoine Béchamp, die grotendeels genegeerd door de wetenschappelijke gemeenschap gestorven is. Béchamp stelde voor dat de toestand (of in het huidige spraakgebruik, "het terrein") van een organisme, met inbegrip van de aanwezigheid van heilzame micro-organismen (die hij meer specifiek "microzymen" noemde), belangrijker was voor de gezondheid van dat organisme dan om het even welk potentieel besmettelijk agens, waar Pasteur zich op richtte.   

Figuur 1. De 12 domeinen van het menselijk "ecologisch terrein" (Bron: Alliance for Natural Health International; bijwerking 2022, aangepast uit de "Blueprint for health system sustainability in the UK").

De resultaten van Covid-19 variëren sterk naar gelang van het terrein

Terug naar covid-19, de infectieziekte van onze huidige tijd, die vooral mensen uitbuit met disfuncties in één of meer systemen. Er zijn vier mogelijke uitkomsten van blootstelling aan SARS-CoV-2, die afhangen van hoe verschillende delen van ons immuunsysteem reageren (Fig. 2). Het best mogelijke resultaat is dat de infectie niet eens binnenkomt; zij wordt bij de slijmvliesbarrière van onze luchtwegen weggestoten voordat er intern een significante virale replicatie op gang kan komen. Heeft iemand u verteld dat vitamine D en de kruiden vlierbes en Andrographis de afweer aan de oppervlakte kunnen helpen versterken?

Wanneer mensen vervolgens een milde, matige of ernstige infectie oplopen, weerspiegelt dit verschillende niveaus van falen van eerst de aangeboren, en dan de adaptieve kanten van hun immuunsysteem. Een aangeboren immuniteit die binnen enkele minuten of uren na de infectie op gang komt, is van cruciaal belang als wij willen voorkomen dat het virus zich vasthecht aan ACE-2 receptoren en de replicatie-machinerie van onze epitheelcellen in onze luchtwegen en longen kaapt.

Gebleken is dat een doeltreffende getrainde aangeboren immuniteit na een natuurlijk opgelopen infectie een van de belangrijkste redenen is dat kinderen over het algemeen minder vatbaar zijn voor ernstige ziekte door SARS-Cov-2 dan volwassenen, vooral die met onderliggende aandoeningen. 

Als het aangeboren immuunsysteem er niet in slaagt de infectie van de luchtwegen, de longen en het lymfestelsel op grote schaal tegen te houden, dan kan het er heftig aan toe gaan en bent u in handen van het adaptieve immuunsysteem, dat bestaat uit humorale (antilichamen van B-cellen) en celgemedieerde (T-cel) immuniteit.

De opbouw van een adaptieve immuniteit kan een dag of 6 duren, waarbij gespecialiseerde "adaptieve" cellen, zoals killer T-lymfocyten, leren hoe zij geïnfecteerde cellen moeten aanpakken, die inmiddels goed verspreid kunnen zijn over verschillende regio's van het lichaam. Helaas kan deze zich laat ontwikkelende adaptieve immuniteit soms overreageren, wat leidt tot hyper-inflammatie en cytokinestorm, die op hun beurt voldoende kunnen zijn om de dood te veroorzaken.  

[klik op onderstaande figuur om te vergroten]

Figuur 2. Vier mogelijke uitkomsten van blootstelling aan SARS-CoV-2 afhankelijk van aangeboren en adaptieve immuunfunctie (Bron: "ANH Feature: Het wetenschappelijke pleidooi voor een onmiddellijke stopzetting van de covidale "vaccinatie" van kinderen

Gedeeltelijk, en vooral, volledig geslaagde immuunreacties zijn afhankelijk van een gezond intern en ecologisch terrein (Fig. 1), waartoe ook een responsief aangeboren immuunsysteem behoort, het beetje waar de gezondheidsautoriteiten het niet graag over hebben. 

Covid-19: een sterk gestratificeerde ziekte

In de afgelopen 2 jaar hebben wij veel geleerd over de stratificatie van de ziekte van covid-19 in verschillende bevolkingsgroepen. Deze stratificatie is goed, niet slecht, want daardoor is het veel gemakkelijker om groepen te identificeren die preventie of vroegtijdige behandeling nodig hebben, vergeleken met wanneer ernstige ziekte door SARS-CoV-2 infectie willekeurig mensen zou treffen, ongeacht leeftijd, geslacht, etniciteit of onderliggende aandoeningen.

Wij zien nu consistente patronen naar voren komen: mensen die matig tot ernstig, of levensbedreigend, aan covid-19 lijden, hebben de neiging in bepaalde groepen te vallen. Zij zijn vaker ouder dan 65 en man, zij hebben vaak een donkere huidskleur en worden niet veel aan de zon blootgesteld, zodat zij een tekort aan vitamine D hebben, zij hebben vaak een reeks onderliggende aandoeningen, zoals hart-, nier-, neurologische en/of longziekten, of zij hebben op de een of andere manier een verzwakt immuunsysteem. Meer nog, zij bruisen over het algemeen niet van de veerkracht en energie van meerdere systemen voordat zij bezwijken.

Daarentegen hebben mensen die na een infectie snel weer opkrabbelen geen van deze aandoeningen. De vele systemen waaruit hun fysiologisch, metabolisch en psychologisch terrein bestaat, zijn zeer of volledig functioneel. Zij hebben wat wij noemen een uitstekende veerkracht (hier en hier), een vermogen om snel terug te komen van de uitdaging van deze nieuwe ziekteverwekker, ongeacht de variant waaraan zij blootgesteld zijn, en van alle extra psychologische stress die veroorzaakt wordt door beperkende tegenmaatregelen die door gezondheidsautoriteiten, regeringen en particuliere bedrijven worden opgelegd. 

Meer nog, om deze veerkrachtige toestand te behouden, vertonen veerkrachtige mensen ook de neiging zich bijzonder gezond te gedragen; zij nuttigen gevarieerde diëten die rijk zijn aan polyfenolen, zij slapen goed, zij bewegen regelmatig, zij gebruiken technieken om negatieve stress in hun leven op te lossen, aan hun behoeften aan liefde en geborgenheid wordt voldaan door hun sociale relaties van goede kwaliteit, en zij bevredigen hun hogere behoeften, waaronder het hebben van zin en doel in hun leven. 

Wij zouden zoveel meer kunnen doen om meer mensen te helpen hun veerkracht op te bouwen, door hen te doen inzien dat een hele reeks veranderbare factoren binnen hun macht liggen. In plaats daarvan wordt ons verteld dat we onze hoop moeten vestigen op een groeiende verzameling nieuwe gepatenteerde maar experimentele wondermiddelen, die in een paar maanden tijd worden gecreëerd, ook al weten we dat het jaren zal duren voordat we hun volledige effect op de gezondheid en de levensvatbaarheid van onze soort op de lange termijn goed begrijpen. 

Olifant 2: Het milieu

U raadt het al, de andere olifant in de kamer is "het milieu". Onze blootstelling aan het milieu is voor ieder van ons uniek, en het is ook iets dat in de loop van ons leven drastisch kan veranderen. Onze unieke blootstelling aan het milieu creëert op zijn beurt unieke afdrukken op ons genotype, waardoor specifieke genen aan- of uitgeschakeld worden, waardoor sommige te veel of te weinig tot expressie komen in de eiwitten en peptiden (chemische boodschappers) die zij aan ons lichaam afgeven.

Mensen die gezond zijn en in een gezonde omgeving leven, die zich niet blootstellen aan veel alcohol of vervuilde lucht of andere giftige stoffen, en die hun blootstelling aan elektromagnetische stralingsbronnen van draadloze en andere digitale apparaten beheersen, hebben ook de neiging het opmerkelijk goed te doen tegen deze nieuwe ziekteverwekker. Velen van ons kunnen enorm veel doen om onze omgeving gunstiger te maken. Toch horen wij daar weinig of niets over van de magische kogel-hoofdrolspelers, die ons maar al te vaak hebben opgezadeld met weinig meer dan mislukte beloften en een hoop nadelen - zogenaamde bijwerkingen.

Een kans op zelfbevoegdheid en soevereiniteit

Wij moeten niet wachten tot ons gezegd wordt welke elementen in ons terrein en onze omgeving wij kunnen veranderen om betere gezondheidsresultaten en veerkracht op te leveren. Wij mogen ook niet toestaan dat ons onvervreemdbaar recht op lichamelijke autonomie ons wordt ontnomen.

Ons terrein en vele aspecten van ons milieu hebben wij reeds in handen, ook al worden veel van onze andere fundamentele rechten en vrijheden ons door steeds autoritairder regeringen ontnomen. Te velen van ons hebben onnodig het gevoel dat wij in zoveel facetten van ons leven al onmondig zijn gemaakt, dat het gevaar bestaat dat wij mensenrechten zoals lichamelijke autonomie en geïnformeerde keuze over medische behandelingen eenvoudigweg opgeven.

Het goede nieuws is dat onze gezondheid en veerkracht veranderbaar zijn aan de hand van veel van de keuzes en gedragingen die wij in de loop van ons leven maken; deze hebben vaak baat bij begeleiding en steun. Daartoe behoren dingen als de kwaliteit van het voedsel dat wij eten, het water en de vloeistoffen die wij drinken, de lucht die wij inademen, de micro-organismen die wij in ons lichaam en vooral in onze darmen kweken, de chemische stoffen of producten waarmee wij ons wassen en schoonmaken, de sociale relaties die wij in onze gemeenschappen verkiezen te hebben, de manier waarop wij ons lichamelijk bewegen, rusten en slapen, de manier waarop wij digitale technologieën gebruiken en hoe wij psychologisch en emotioneel reageren op stress en de wereld om ons heen.   

Ongeacht wat zij ons proberen aan te doen; deze domeinen zijn nog steeds van ons om te controleren. Terwijl het leger van coalitiepartners zich opbouwt onder de paraplu van de Wereldgezondheidsraad, staat de ondersteuning van zelfbehoud in gezondheid centraal in onze missie. Dat betekent dat wij ons echt moeten concentreren op deze twee olifanten: "ons terrein" en "onze omgeving", zodat wij zelf het heft in handen kunnen nemen over onze eigen gezondheid, ongeacht de plannen of magische kogels die worden bedacht in de bestuurskamers van die paar mensen die ons lot lijken te willen bepalen, maar daar niet in zullen slagen.

Meer te weten komen...

• ANH-Intl campagne: De Grote Reset van het Gezondheidsstelsel
• ANH-Intl "Adapt Don't Fight" covid-campagne - meer dan 200 artikelen en video's sinds maart 2020
• Wereldgezondheidsraad waarvan ANH-Intl Coalitiepartner is
• Canadees initiatief: Ezra Wellness
• Initiatief UK: My Health Society (Telegramgroep - website binnenkort beschikbaar)
• Lifestyle geneeskunde 101: Universele geneeskunde voor de 21e eeuw cursus geaccrediteerd door het International College of Regenerative Health gefaciliteerd door Rob Verkerk PhD

       Trots aangesloten bij: Genoeg Beweging Coalitie partner van: Wereldraad voor Gezondheid