Feature: Kunnen C19 genetische vaccins kanker veroorzaken?

Door Rob Verkerk PhD
Oprichter, uitvoerend en wetenschappelijk directeur, ANH-Intl
Lid van de adviesraad, Yes to Life, Britse liefdadigheidsinstelling voor integratieve kanker.

Professor emeritus Michel Goldman MD PhD is een van de belangrijkste Europese artsen en immunologen. Hij is de oprichter en voorzitter van het I³h Institute en hoogleraar immunologie en farmacotherapie aan de Université Libre de Bruxelles (ULB). Hij heeft een leven lang gewerkt aan de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen en is al lange tijd voorstander van vaccins, met name mRNA-vaccins ter bestrijding van covid-19 (C19).

Toen hij een stuk schreef voor de wetenschap in februari 2021 aandrong op meer C19-vaccins in Europa, zou hij niet hebben geweten dat zijn eigen leven in gevaar zou kunnen worden gebracht door de producten waarvoor hij zo hartstochtelijk pleitte.

Vijf maanden na zijn tweede van twee doses van het Pfizer C19 mRNA "genetisch vaccin", voelde Prof. Goldman zich onwel met griepachtige symptomen en gezwollen lymfeklieren. Zijn broer, Serge Goldman, hoofd van de afdeling nucleaire geneeskunde aan de ULB, liet een CT-scan van hem maken. Dat leidde tot de diagnose van een specifiek type lymfoom, AngioImmunoblastisch T-cellymfoom (AITL).

Dr. Goldman wist dat zijn immuunsysteem een klap zou krijgen van de chemotherapie, dus besloot hij zijn derde 'booster'-prik te krijgen, in de hoop dat die hem enige bescherming zou bieden tegen de ziekte van C19, mocht hij het virus oplopen tijdens zijn behandeling. Maar slechts 8 dagen later toonde een nieuwe scan aan dat de kanker in een stroomversnelling was geraakt - op de PET/CT-scan verscheen vuurwerk in een groot deel van zijn lichaam (figuur 1, afbeelding rechts).

Figuur 1. CT-scans tonen een dramatische toename van nodale en gastro-intestinale laesies 8 dagen na de Pfizer mRNA 'booster', vergeleken met de uitgangswaarde 22 dagen eerder (5 maanden na de eerste twee Pfizer mRNA-injecties). Bron: Goldman et al. Grenzen Med (2021).

Het leek Goldman het beste om dit in de openbaarheid te brengen. Daartoe publiceerden de twee broers, samen met andere collega's, een gedetailleerd verslag van het geval van dr. Goldman in Grenzen in de geneeskundehet tijdschrift waarvan Michel Goldman hoofdredacteur is. De PET/CT-scans voor en na de booster, hierboven afgebeeld, werden in het artikel gepresenteerd samen met bloedonderzoek dat onder meer een verbluffende 5,3-voudige toename liet zien van een belangrijke marker voor kanker in de lymfeklieren, de totale laesie-glycolyse (TLG)-index. Laten we niet vergeten dat de TLG-indextests slechts 22 dagen na elkaar plaatsvonden, en dat de enorme stijging waarschijnlijk werd veroorzaakt door de booster die slechts 8 dagen eerder was gegeven.

De Atlantische Oceaan en De Epoch Times waren de belangrijkste mediaportalen die over de zaak berichtten (respectievelijk hier en hier). De mainstream media hielden zich daarentegen stil, ondanks het feit dat een van henzelf waarschijnlijk was neergehaald door hun vereerde technologie.

In hun Grenzen in de geneeskunde case report, stellen de auteurs, "Binnen enkele dagen na de vaccinatiebooster meldde de patiënt een merkbare zwelling van de rechter cervicale lymfeklieren.", wat de tweede, bijzonder verontrustende PET/CT-scan bevorderde. De auteurs stellen dat de ongelooflijk snelle progressie van de kanker waarschijnlijk werd geïnduceerd door de mRNA-vaccins, met name de booster, door de effecten ervan op een specifieke mutatie (RHOA G17V) in T-folliculaire helpercellen (TFH). Gezien de meer dan 100 verschillende vormen van kanker die zijn beschreven, is de kanker van Goldman, AITL, al zeldzaam en niet alle patiënten met deze kanker dragen deze mutatie (ongeveer 751 TFH in één onderzoek bleken drager te zijn). Misschien een excuus voor de medische mainstream om grotendeels stil te blijven?

Maar het rapport van Goldman is er een van een groeiend aantal.

Het risico op lymfeklierkanker is iets dat centraal zou moeten staan op de radar van de geneesmiddelenbewaking van de gezondheidsautoriteiten. Dat komt omdat bekend is dat de C19-prikken vaak zwelling van lymfeklieren (lymfadenopathie) veroorzaken (zoals in het geval van Goldman, en hier en hier, soms zo erg dat wanneer het voorkomt in de borsten van een vrouw, het kan lijken op borstkanker). Maar zoals dr. Goldman maar al te goed weet, kan er een zeer dunne lijn zijn tussen een middel dat gezwollen lymfeklieren veroorzaakt en een middel dat kanker in iemands lymfe veroorzaakt of bevordert - d.w.z. lymfoom.

Opflakkeringen van huidziekten (die het risico op kanker kunnen verhogen) zoals bullous pemphigoid kregen enige publiciteit, vooral via nieuwe media en kanalen zoals de onze tijdens de begindagen van de WHO die de monkeypoxen tot pandemie verklaarde. Hoewel bullous pemphigoid in verband is gebracht met C19-vaccinatie, is het een auto-immuunziekte en niet specifiek een vorm van kanker.

Maar een slecht functionerend immuunsysteem kan bijdragen tot kanker.

Is er enig bewijs voor een direct verband tussen genetische C19-vaccins en huidkanker?

Zes gevallen van recidief cutaan lymfoom na C19 vaccinatie (ook Pfizer) werden beschreven in JAMA Dermatologie door een groep van de Feinberg School of Medicine in Chicago, waarbij de recidieven soms vele jaren na remissie optraden. Twee gevallen werden gemeld in de Tijdschrift van de Europese Academie voor Dermatologie en Venereologie en ging verder met de virale vector jab van AstraZeneca. In een rapport van Aaron Mangold en collega's van de Mayo Clinic in Phoenix, Arizona, wordt melding gemaakt van een geval van terugkeer van cutaan lymfoom na C19-vaccinatie (Pfizer). Maar in plaats van voorzichtigheid te suggereren voor mensen met een voorgeschiedenis hiervan, worden patiënten actief aangemoedigd om de C19 vaccins en boosters te nemen gezien hun immuungecompromitteerde toestand. Als zij zoals Michel Goldman zijn, hebben zij geen baat bij de prikken, maar stellen zij zich bloot aan een potentieel risico.

Deze gevallen die zijn gepubliceerd in peer reviewed tijdschriften zijn slechts enkele voorbeelden en vertegenwoordigen natuurlijk een zeer klein aantal gevallen in verhouding tot de enorme aantallen mensen die aan de injecties zijn blootgesteld. Maar hoeveel gevallen halen deze wetenschappelijke publicaties niet? Een redelijke veronderstelling zou zijn dat het de overgrote meerderheid is, gezien de travestie die de wetenschappelijke vrije meningsuiting heeft aangevallen sinds de pandemie in maart 2020 werd uitgeroepen.

De wetenschappelijke methode heeft, voordat zij ontspoorde door een corrupte farmaceutische industrie, lange tijd het belang van observatie gewaardeerd. De oerknaltheorie van een uitdijend heelal kreeg bijvoorbeeld pas serieuze poten nadat roodverschuivingen van sterrenstelsels en sterren waren waargenomen door de Hubble-telescoop.

Verder dan tijdschriften met collegiale toetsing

Hoe zit het dan met de gevallen die op internet en in de sociale media worden gemeld? Moeten we deze afdoen als medische misinformatie, net als de eigenaars van de sociale media zelf, die waarschijnlijk de meeste meldingen verwijderen, maar niet kunnen voorkomen dat sommige door het net glippen? Vooral als ze afkomstig zijn van accounts met een grote aanhang, zoals die van beroemdheden?

Hollywoodsterren - en fitnesscoaches - worden niet beroemder dan Jane Fonda. Na een succesvolle strijd tegen borst- en huidkanker werd bij de actrice onlangs non-Hodgkins lymfoom vastgesteld. Ze was gevaccineerd tegen covide. Gewoon toeval?

Hoe zit het met baarmoederhalskankeractiviste Vicky Phelan, als voorbeeld? Als lid van een "kwetsbare groep", De Irish Times deed verslag van haar opluchting nadat ze haar eerste prik had gekregen. Dan, tragisch genoeg, The Daily Mail liet ons weten dat ze dood was. Nog een toeval?

Bij de Australische bokser Billy Dib was maagkanker geconstateerd. Toen kwam een andere diagnose: agressief non-Hodgkins lymfoom. Ook hij had plichtsgetrouw zijn injecties gekregen. Nog een anekdote, slechts toeval - toch?

Als u meer anekdotes wilt van niet-celebrities, ga dan op zoek naar C19 vaccinatie groepen op ongecensureerde sociale media kanalen zoals Telegram. Dit zijn slechts enkele voorbeelden die we op Covid BC (Vax Reactions) hebben gevonden. Terwijl deze hartverscheurende gevallen bezorgde wetenschappers en gezondheidsautoriteiten tot dieper onderzoek zouden moeten aanzetten, worden ze in plaats daarvan gewoon genegeerd als waardeloze anekdotes door degenen die ervoor kiezen zich niet te begeven op een terrein dat nu past bij de nieuw gecreëerde versie van "medische desinformatie". U vraagt zich af waarom de families van verloren geliefden zo overstuur raken, om vervolgens verder te worden uitgestoten en afgeschreven als rabiate "anti-vaxxers". Vertel me niet dat we in een wereld leven die menselijke waardigheid waardeert.

Screengrabs onlangs genomen van de Telegram groep, Covid BC (Vax Reacties) met meer dan 25.000 leden.

Is het allemaal toeval?

Zoals bij elk opkomend fenomeen hebben we momenteel veel meer vragen dan antwoorden. Zijn gevallen die misschien zeldzaam zijn in verband met een bepaald type kanker een significant aantal wanneer ze allemaal worden samengevoegd?

We moeten ons ook afvragen welke van de volgende drie scenario's we moeten onderzoeken:

1. Gevallen van beginnende kanker die lijken te zijn ontstaan bij voorheen volledig gezonde mensen,
2. Recidief van kanker bij degenen die kankervrij leken en een "all clear" hadden gekregen, of,
3. Gevallen van kankerbevordering waarbij het erop lijkt dat de vaccins bestaande kankers hebben bevorderd, waardoor ze ongewoon snel of agressief evolueren?

Of een combinatie van twee of meer van deze?

Helaas hebben we geen duidelijke antwoorden op elke van deze vragen. Maar er zijn aanwijzingen in het tot nu toe beschikbare bewijsmateriaal dat de laatste twee scenario's bij sommige mensen bijzonder problematisch kunnen zijn: namelijk het uitlokken van terugvallen en de agressieve bevordering van bestaande kankers.

Wat wetenschappelijk onhoudbaar wordt, is het standpunt dat er geen enkel verband bestaat tussen deze nieuwe klasse genetische vaccins en kanker. De ijver waarmee de gezondheidsautoriteiten en het medisch-industrieel complex vasthouden aan dit snel afbrokkelende standpunt zou ons allen zorgen moeten baren. Een onbevooroordeelde wetenschappelijke positie zou zich inmiddels moeten richten op het initiëren van een grondig langetermijnonderzoek naar deze onvermijdelijk complexe kwestie, die vertroebeld wordt door een reeks gelijktijdige factoren, waaronder niet in de laatste plaats de achterstand in de behandeling van kankerpatiënten door de gezondheidsstelsels, veroorzaakt door lockdowns, sociale distantiëring en andere maatregelen van regeringen.

Het feit dat de geest uit de fles is en het nu algemeen aanvaard is dat Big Pharma intrinsiek corrupt is en, pervers genoeg, het gezicht is geworden van sociaal aanvaardbare georganiseerde misdaad, zou genoeg moeten zijn om de meeste mensen uit hun "vertrouw de autoriteiten" sluimer te doen ontwaken. Vooral in de wetenschap dat de mRNA-technologie wordt beschouwd als een van de meest veelbelovende platforms voor Big Pharma, dat moeite heeft om zijn pijplijnen te herstellen in de nasleep van de patentkloof voor blockbusters, die ongeveer tien jaar geleden goed en wel werd geraakt.

Jammer genoeg geloven nog te veel mensen de bazen van de georganiseerde misdaad van Big Pharma op hun woord, misschien bang dat ze, als ze zich uitspreken, als samenzweringstheoretici zullen worden gemarginaliseerd. Plaats uzelf in de schoenen van Big Pharma en bedenk hoe wanhopig lastig het zou zijn als een ondubbelzinnig kankergerelateerd signaal zich zou openbaren en publiekelijk zou worden erkend. Stelt u zich eens voor hoeveel waarde de makers van genetische vaccins waarschijnlijk hechten aan het idee dat een echt signaal voor het ontstaan of de bevordering van kanker gemakkelijk verborgen kan worden onder het rookgordijn van de achterstanden bij kanker.

Waarom medici kankergevallen onderrapporteren

Aangezien de gangbare opvatting ten onrechte is dat genetische C19-vaccins veilig (en effectief) zijn, brengen gangbare oncologen die te maken krijgen met kankergevallen, de bij hen ingediende gevallen doorgaans niet in verband met C19-vaccins. Dat is een van de extra complicaties van kanker - er zal altijd een aanzienlijke vertraging optreden. Dit is ook de reden waarom anafylactische of allergische reacties gewoonlijk wel worden toegegeven door vaccinproducenten en gezondheidsautoriteiten, omdat ze zo duidelijk en tijdelijk verband houden met de injecties (d.w.z. de tijdspanne tussen de toediening en het signaal is zeer kort, zodat het veel moeilijker is om het oorzakelijk verband te ontkennen).

Hoewel myocarditis en pericarditis nu zijn toegevoegd aan de officiële lijst van mogelijke bijwerkingen van het Comirnaty mRNA-vaccin van Pfizer, zoals vermeld in de bijsluiters voor patiënten in zowel de VS als het VK, wordt de frequentie ervan niet gespecificeerd, maar aangeduid als "Niet bekend". Kan dit worden geïnterpreteerd als "We willen u niet vertellen“?

Op deze bijsluiters voor patiënten komt het woord "kanker" nergens voor. In de hoofden van de meeste praktiserende artsen betekent dit "er is geen verband tussen kanker en C19-vaccins". Op basis van de huidige gegevens is dit een onjuiste veronderstelling, maar we hebben nog steeds meer duidelijkheid nodig over wat de sterkte van het verband is en hoeveel mensen en welk soort mensen het meeste risico lopen.

Veel praktiserende medici die geen tijd of zin hebben om de literatuur en preprint servers door te spitten, hebben een vals gevoel van vertrouwen over de kwaliteit en volledigheid van het bewijsmateriaal dat ten grondslag ligt aan C19 genetische vaccins. Zij vergeten misschien dat toen mRNA- en virale vectorinjecties eind 2020 werden gelanceerd, het opkomende bewijs van trombo-embolie (stolling), myocarditis of pericarditisrisico werd ontkend - totdat de gegevens die het tegendeel aantoonden onbetwistbaar werden.

Een ander groot probleem dat we hebben met de perceptie onder artsen, als officieel aangewezen poortwachters van de volksgezondheid, is dat elke schijnbare toename van de prevalentie waarmee een arts of oncoloog te maken krijgt, waarschijnlijk te wijten is aan achterstanden, wat geen verrassing is gezien de vertragingen in de normale screening of kankerzorg. Dat is een juiste inschatting, aangezien medici een "inhaalslag" hebben gemaakt omdat het aantal bezoeken aan artsen, ziekenhuizen en screeningklinieken tijdens de lockdowns van 2020 en 2021 aanzienlijk is afgenomen.

De meeste artsen hebben ook niet de tijd, en soms ook niet de neiging, om de opkomende literatuur te bestuderen, waarvan sommige beginnen te wijzen op een mogelijk verband tussen C19-injecties en een verhoogde kankerincidentie. Weinigen beseffen ook hoe moeilijk het is om papers gepubliceerd te krijgen in belangrijke tijdschriften die erop gebrand zijn het verhaal te ondersteunen, omdat ze zo afhankelijk zijn, direct en indirect, van onderzoeksgelden van de farmaceutische industrie. Het is gemakkelijker om te blijven volhouden dat genetische C19-vaccins veilig zijn (zie ons artikel van vorige maand, "Het verhaal over de veiligheid van covide-vaccins staat op springen").

Aangezien kanker nu zo vaak voorkomt, waarbij verwacht wordt dat elke andere persoon het ooit in zijn leven zal krijgen en meer dan één op de vier mensen eraan sterft, is het van het grootste belang te weten of een middel dat aan ongeveer 90% van de volwassen bevolking is toegediend, al dan niet kanker veroorzaakt.

Hoe kunnen we beter begrijpen wat er aan de hand is?

Om de complexiteit van C19-injecties en kanker uit te leggen, moeten een aantal verschillende factoren of mogelijkheden uit elkaar worden gehaald:

• Alle beschikbare diverse rapporten, zoals dat van Michel Goldman, moeten worden samengevoegd in één centrale database om beter te begrijpen hoe vaak (of zelden) de verschillende vermeende zeldzame gevallen van het ontstaan of de ontwikkeling van kanker na de verschillende soorten genetische C19-vaccinatie voorkomen. Vervolgens moeten eventuele patronen die mogelijke vatbaarheid helpen identificeren worden opgehelderd, zodat blootstelling aan deze "vatbare" personen kan worden geëlimineerd.
• Wij moeten een onderscheid kunnen maken tussen de eventuele bevordering van kanker na blootstelling aan SARS-CoV-2 en het vaccin. Deze taak is des te moeilijker omdat het spike-eiwit, zij het in verschillende vormen, gemeenschappelijk is voor zowel het circulerende virus als het antigeen dat door het lichaam wordt geproduceerd als reactie op de genetische instructies van het "vaccin".
• Alle beschikbare gegevens moeten vervolgens in een epidemiologisch kader worden geplaatst, zodat de mogelijkheid van toeval - of anderszins - kan worden uitgesloten. Men mag niet vergeten dat kanker zo vaak voorkomt dat de diagnose altijd in een kort tijdsbestek na de vaccinatie wordt gesteld. Een onderzoek naar de prevalentie en het soort kanker in een bepaalde populatie, en de aard en snelheid van de progressie ervan in relatie tot het tijdperk vóór de vaccinatie, zal belangrijke inzichten opleveren.
• We moeten ook een duidelijk inzicht hebben in hoeveel van de kankergevallen die we nu zien worden veroorzaakt door de vertragingen in screening en behandeling die het gevolg zijn van covid-19, de daarmee gepaard gaande lockdowns en sociale isolatie, en,
• Ten slotte moeten we de mogelijkheid onderzoeken dat er een betekenisvol, zeer verontrustend signaal is dat zou kunnen aantonen dat C19-vaccins kanker veroorzaken bij aanzienlijke aantallen mensen, terwijl we de genetische en milieuachtergrond van deze personen beter moeten begrijpen voor het geval er een dergelijk verband bestaat.

Helaas is dit werk, dat aanzienlijke middelen vereist (met name toegang tot gegevens en financiering) nog steeds niet op een zinvolle of alomvattende manier uitgevoerd door de wetenschappelijke en medische hoofdstroom. Degenen onder ons die sceptisch staan tegenover het C19-vaccin, moeten voorzichtig alarm slaan, zoals we ook hebben gedaan voor auto-immuunrisico's, andere "vaccinrisico's" (hier en hier), transparantie - en alle andere gebieden waarvoor doofpotaffaires het standaard mainstream-standpunt waren.

De gekromde bal van het oorzakelijk verband

Men realiseert zich steeds meer dat de oorzaak van ziekten (etiologie), in het geval van de meeste ziekten, met name die welke de grootste last voor de samenleving vormen, zoals kanker, een uiterst complex proces is, in plaats van een eenvoudig, lineair proces. Met andere woorden, bij wijze van voorbeeld, de oorzaken van kanker kunnen niet worden herleid tot 3, 5 of zelfs 10 verschillende oorzaken, of het nu gaat om roken, alcoholgebruik, zwaarlijvigheid, gebrek aan lichaamsbeweging, chemische stoffen in het milieu, te veel of te weinig zonlicht, infecties, slechte voeding of specifieke genetische achtergronden.

Hoewel deze factoren het risico kunnen verhogen of verlagen, draagt de wisselwerking van deze factoren op het unieke genenboek van elk individu dat op zijn beurt is gewijzigd door zijn omgeving en gedrag (epigenetica), niet alleen tijdens zijn leven tot nu toe, maar ook door het epigenetisch gemodificeerde genoom dat hij van zijn ouders heeft geërfd, bij tot een zeer complex en variabel beeld van de etiologie.

Dit verklaart deels waarom monotherapieën in veel gevallen niet goed werken. In het geval van kanker pakt het vergiftigen van kankercellen met chemicaliën (chemotherapie) of bestraling (radiotherapie), of het wegsnijden van tumoren uit het lichaam (chirurgie), de onderliggende, fundamentele oorzaken van de onevenwichtigheden die tot de ziekte hebben bijgedragen, niet aan. Toch blijven deze modaliteiten vandaag de dag de primaire behandelingen voor kanker, waarbij de wereldwijde markt voor oncologische geneesmiddelen in 2020 wordt geschat op US$135 miljard en tegen 2030 zal zijn verdubbeld. Ter vergelijking: de wereldwijde radiologiemarkt was ongeveer een twintigste van de omvang en werd in 2020 geschat op iets minder dan US$7 miljard.

De erkenning dat het ontstaan of de bemiddeling van kanker een complex multifactorieel en vaak vertraagd proces is, betekent dus dat het ongelooflijk moeilijk of zelfs onmogelijk is om de schuld (het oorzakelijk verband) bij één enkel agens te leggen. Dat is een van de redenen waarom we, ondanks de miljarden die gedurende vele decennia aan onderzoek zijn besteed, slechts een kleine lijst hebben van 122 erkende kankerverwekkende stoffen voor de mens, zoals verzameld door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC). Als we de in de natuur voorkomende stoffen en verbindingen buiten beschouwing laten, aangezien deze in de loop van de evolutie van onze soort altijd deel hebben uitgemaakt van onze achtergrondblootstelling, zijn er maar liefst 350.000 industriële chemicaliën die wereldwijd zijn goedgekeurd voor productie en gebruik. Meer dan een derde daarvan kan niet expliciet worden geïdentificeerd om intellectuele eigendom te beschermen of omdat hun samenstelling te complex is om te begrijpen. Tot zover transparantie en de bescherming van de belangen van de industrie boven het publiek of het milieu.

Dit soort complexiteit biedt de "perfecte storm" om een kankerbevorderend effect maanden of zelfs jaren te verbergen of te ontkennen. Totdat het bewijs zo overweldigend duidelijk wordt dat het niet langer aan de openbaarheid kan worden onttrokken.

Laten we het grotere plaatje bekijken

Dus hoe komen we onder de motorkap van deze netelige kwestie waarvoor we al bijna een jaar lang bewijzen horen die worden afgedaan als anekdotes, en waarvoor een toenemend aantal gepubliceerde meldingen en anekdotes in de sociale media verschijnen?

Het uitgangspunt is om te kijken naar patronen in kankerprevalentie en -sterfte in de hele bevolking en te proberen rekening te houden met het deel dat verband zou kunnen houden met achterstanden. Tot zeer onlangs, eind 2022, werden de nationale kankergegevens voor 2021 (het jaar waarin de uitrol van het C19-vaccin echt van start ging) niet algemeen openbaar gemaakt.

Maar we hebben eindelijk toegang tot nationale gegevens. Nu we hebben gezien dat officiële gegevens kunnen worden gemanipuleerd om verontrustende trends te verbergen, moeten we deze gegevens niet noodzakelijk als "evangelie" beschouwen. Tot het belangrijkste werk dat aantoont hoe gegevens bewust of onbewust kunnen worden gemanipuleerd, behoort het uitgebreide werk van de groep van prof. Norman Fenton van de Queen Mary University of London, die liet zien hoe de gegevens van het Britse Office for National Statistics (ONS), die algemeen als een van de meest betrouwbare werden beschouwd, waren gemanipuleerd. In dit geval lieten de gegevens de injecties er veel beter uitzien dan ze waren. Als dit de enige bevolkingsgegevens zijn die we hebben, kunnen we niet anders dan ze op hun waarde schatten.

Het Britse National Health Service (NHS) Systemic Anti-Cancer Therapy COVID-19 Dashboard biedt een overzicht van het aantal mensen dat sinds de aankondiging van de covid-19 pandemie kankerbehandelingen heeft gekregen in de NHS. De vertraging bij het ontvangen van gegevens van NHS Trusts was, misschien verrassend, in 2021 niet zo groot als in 2022, wat op zich een aantal interessante vragen oproept.

Tijdens de eerste golf van covid-19 (fig. 1) was er een voorspelbare en duidelijke vermindering van het aantal behandelingen tussen maart en juni 2020, waardoor veel ziekenhuizen hun normale werking drastisch moesten wijzigen en terugschroeven.

Figuur 1. UK National Health Service (NHS) Systemic Anti-Cancer Therapy COVID-19 Dashboard summaries. Daling van het aantal kankerbehandelingen tussen maart en juni 2020 in verband met de eerste pandemiegolf.

Daarna is er een toename van het aantal behandelingen voor vele soorten kanker, die het best kan worden gezien door te klikken op de opeenvolgende maanden in de uitklapmenu's van de vergelijkingstabellen (2019 vs 2020, 2021 vs 2019/2020, 2022 vs 2020/2021) van het tabblad "Maandelijkse activiteit + uitsplitsing naar subpopulatie".

Sommige kankersoorten en maanden springen er echt uit, zoals die van het urologisch systeem (~140% uptick in prevalentie), maar er is geen gemakkelijke manier om achterstallige "inhaal"-effecten duidelijk te scheiden van een mogelijk extra signaal van de C19-vaccins. Zoals kankerspecialist prof. Karol Sikora zegt in zijn UnHerd's Post van afgelopen maandag, "de inhaalgolf van kanker is nog maar net begonnen". Het nieuws suggereert dat Europa een "kankerepidemie" te wachten staat omdat 1 miljoen gevallen zijn gemist door de verminderde toegang tot de gezondheidszorg tijdens de pandemie. Is dit nog een wolk die zal worden gebruikt om een mogelijke bijdrage van C19-vaccins te verhullen?

Aangezien we geen toegang hebben tot kristalheldere gegevens over dit onderwerp, welke aanwijzingen in de gegevens zouden we kunnen zoeken als een dergelijk C19-vaccin/kankersignaal aanwezig zou zijn? Een verwachting zou kunnen zijn dat de aantallen die verhoogd waren door achterstanden zich weer naar de normaliteit (pre-pandemische niveaus, per 2019) gaan oriënteren. Voor veel soorten kanker doen ze dit niet - maar u kunt dit niet zien aan een van de overzichtstabellen voor de eerste 4 beschikbare maanden van 2022, omdat NHS Digital het nodig heeft geacht geen overzichtstabellen te verstrekken waarmee u 2022 kunt vergelijken met 2019.

Wat de Schotse gegevens betreft, zijn er enkele interessante inzichten. Is bijvoorbeeld de consistent verhoogde prevalentie van prostaatkanker (Fig. 2) alleen te wijten aan achterstanden, aangezien er geen duidelijke trend is naar 2019, pre-pandemische niveaus?

Figuur 2. Officiële gegevens van Public Health Scotland COVID-19 bredere gevolgen voor het gezondheidszorgsysteem dashboard

De jury is eruit

Ja, hoewel de jury nog niet in staat is om ondubbelzinnige gegevens aan te wijzen die een verband aantonen, suggereren de feiten dat het maatschappelijk onverantwoord zou zijn om geen onafhankelijke jury te belasten met het onderzoek naar deze complexe en verwarde kwestie (what's new?). We zouden achterover kunnen leunen en vertrouwen op de autoriteiten en zelfs op de reguliere tijdschriften die artikelen hebben gepubliceerd waarin staat dat men zich geen zorgen hoeft te maken over de spuiten en kanker (zoals hier en hier).

Maar die hebben het al vaak mis gehad. Voor een steeds groter aantal van ons is elk vertrouwen in de gevestigde orde in dergelijke zaken helaas al lang geleden verdwenen.

Er zijn meer dan voldoende gegevens om zowel een motief (winst) als een potentieel mechanisme (wijdverspreid bewijs van ontregeling van het immuunsysteem) te suggereren.

We zouden onze medemensen een slechte dienst bewijzen als we de mogelijkheid van een rokend pistool zouden negeren. Deze taak wordt des te moeilijker gezien de wolk die ontstaat door de "pandemische achterstand" waarover u nog veel zult horen. Het zou niet de eerste bedrijfsdoofpot zijn, maar wel de grootste.

Wij zullen de gegevens blijven volgen en meer informatie verstrekken zodra die beschikbaar is.

>>> Voel u vrij om te herpubliceren - volg gewoon de richtlijnen voor herpublicatie van onze Alliance for Natural Health International

>>> Als u nog niet ingeschreven bent voor onze wekelijkse nieuwsbrief, schrijf u dan nu gratis in via de SUBSCRIBE knop bovenaan onze website - of nog beter - word lid van Pathfinder en geniet van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.

>>> Terug naar de homepage