FEATURE: Vertrouw niet op hun plan om ons vertrouwen in de wetenschap te herstellen

Door Rob Verkerk PhD
Oprichter, uitvoerend & wetenschappelijk directeur, ANH-Intl
Wetenschappelijk directeur, ANH-VS 
Wetenschappelijk directeur, ANH Europe

"Degenen die weigeren een onconventioneel idee in de wetenschap te overwegen, lijken verontrustend veel op degenen die weigerden door Galileo's telescoop te kijken."
- AVI LOEB, SCIENTIFIC AMERICAN, 17 MEI 2021

Professor Avi Loeb, wereldberoemd natuurkundige, bestsellerauteur, levert regelmatig bijdragen aan Wetenschappelijk Amerikaanen Frank B. Baird Jr Professor of Science aan Harvard University, schreef deze woorden niet zomaar. Hij weet het een en ander over hoe wetenschappelijke doorbraken tot stand komen, en hoe moeilijk het kan zijn om de naald van de wetenschappelijke orthodoxie te bewegen nadat deze zich heeft vastgezet in een patroon dat hij vergelijkt met religieus dogma.

Meer dan dat, hij is verre van alleen. Elke half serieuze wetenschapper begrijpt het belang van afwijkende meningen en discours als we echte wetenschappelijke vooruitgang willen zien die mensen en de planeet ten goede komt.

Toch staan we voor een tijd in de geschiedenis waarin de manipulatie van zowel informatie als mensen, om de belangen van bepaalde regeringen en bedrijven te dienen, ongekend is. Hoewel dit proces duidelijk opzettelijk tot stand is gebracht, is het groepsdenken dat dit proces zo'n vaart heeft gegeven minder opzettelijk. Enorme aantallen mensen, van wetenschappers en medici tot politici, bureaucraten en het grote publiek, zijn ongewild slachtoffer geworden van een zeer subtiel en verraderlijk proces waarin technologie wordt verward met wetenschap.

U hoeft niet ver te zoeken om voorbeelden van deze verwarring te vinden. Begin 2021 werd iedereen die suggereerde dat de veiligheidsgegevens over genetische C19-vaccins ontoereikend en onvoldoende transparant waren, weggezet als anti-wetenschap. Eigenlijk zijn velen van ons die dit deden pro-wetenschap. Wij zijn ons gewoon bewust van de risico's van een nieuwe technologie die volgens ons onvoldoende is getest voordat ze op de massa wordt losgelaten. Ik weet niet precies wanneer voorzichtigheid synoniem werd met anti-wetenschap of een samenzweringstheoreticus? Maar ik denk dat het ongeveer 3 jaar geleden was. 

Gepensioneerd neurochirurg Russell Blaycock - een arts die nu in staat is om op te staan en zich geen zorgen hoeft te maken over het risico dat hij zijn medische licentie verliest - opende zijn editorial in het tijdschrift Chirurgische Neurologie Internationaal als volgt:

"De COVID-19 pandemie is een van de meest gemanipuleerde gebeurtenissen op het gebied van infectieziekten in de geschiedenis, gekenmerkt door officiële leugens in een oneindige stroom onder leiding van overheidsbureaucratieën, medische verenigingen, medische commissies, de media en internationale agentschappen. We zijn getuige geweest van een lange lijst van ongekende inbraken in de medische praktijk, waaronder aanvallen op medische deskundigen, vernietiging van medische carrières van artsen die weigeren mee te werken aan het doden van hun patiënten en een massale regulering van de gezondheidszorg, geleid door niet-gekwalificeerde personen met enorme rijkdom, macht en invloed".

Echter, hoe aangrijpend en nauwkeurig de opvattingen van Dr. Blaycock ook zijn, ze staan volledig haaks op het verhaal van het medisch-technologische establishment, dat in feite een collusie is van Big Pharma, Big Biotech, Big Tech, Big Social en Big Media interests.

Deze veelkoppige Hydra is nu de baas over wat moet worden aangemerkt als echte wetenschap of wetenschappelijke misinformatie. Dit is slechte wetenschap op zijn best en het vertegenwoordigt een zeer gevaarlijk hoofdstuk in de menselijke geschiedenis. Gevaarlijker, denk ik, dan welke militaire oorlog dan ook die tot nu toe is gevoerd.    

Terwijl Blaycocks wijze woorden en galante waarschuwing nauwelijks aandacht krijgen van de bedrijven die de mainstream informatiestroom beheersen, is de kans veel groter dat de meeste mensen de volgende kijk op wetenschap en de publieke perceptie ervan tegenkomen.

"Uit een onderzoek onder meer dan 2000 Britse volwassenen is gebleken dat het vertrouwen van het publiek in de wetenschap, met name in de genetica, tijdens de pandemie aanzienlijk is toegenomen. Mensen met een uiterst negatieve houding ten opzichte van de wetenschap hebben echter vaak een groot zelfvertrouwen in hun eigen inzicht, ondanks de geringe kennis van het leerboek."

Zo opent een stuk van de Universiteit van Oxford over het vertrouwen in de wetenschap, gebaseerd op een studie gefinancierd door de Genetics Society, uitgevoerd door een multi-institutioneel team van academici in samenwerking met het opinieonderzoekbedrijf Kantar Public. Het onderzoek betrof een steekproef van 2000 Britten, waarbij het veldwerk werd uitgevoerd tussen 1 en 10 juni 2021. De bevindingen en de implicaties werden gepubliceerd in PLoS Biologie  op 24 januari 2023. Merk op dat de periode van deze studie in de relatief vroege dagen van de uitrol van het C19-vaccin viel, voordat een groot deel van de kritische wetenschap die momenteel beschikbaar is, was gepubliceerd.  

Dit werk biedt een nuttige samenvatting van de standpunten van de gevestigde wetenschap over dit netelige onderwerp. Dit is het soort 'wetenschap' dat de onvoorspelbare en potentieel gevaarlijke wateren van de met AI verrijkte vierde industriële revolutie (4IR) van brandstof wil voorzien.

Op basis hiervan volgt hier een samenvatting van de mainstream visie op wetenschappelijke desinformatie:

• Houding beïnvloedt standpunt over wetenschappelijke zaken. Wat mensen denken te weten over wetenschap hangt sterk samen met hun houding tegenover wetenschap. Als zij bijvoorbeeld tegen genetisch gemodificeerd voedsel of genetische covid-19-vaccins zijn, zullen zij volgens de heersende opvatting waarschijnlijk feiten zoeken en uitkiezen die deze standpunten ondersteunen, terwijl deze feiten niet representatief zijn voor het geheel van het wetenschappelijk bewijs.
• Andersdenkenden zijn over het algemeen slechte wetenschappers. Degenen die zich verzetten tegen "goed bewezen wetenschap" hebben waarschijnlijk een slecht objectief begrip ervan (= objectieve kennis), en een verhoogd gevoel van zelfvertrouwen en overmoed over hun begrip ervan (= subjectieve kennis).
• Andersdenkenden hebben een opgepompt gevoel van hun wetenschappelijk inzicht. De mechanismen voor overmoed en groot zelfvertrouwen bij mensen met weinig wetenschappelijke competentie en geletterdheid zijn niet volledig begrepen. Maar er wordt voorgesteld dat zij verband houden met twee belangrijke factoren: de eerste is een angst, wantrouwen of afkeer van dingen die zij niet begrijpen; de tweede is hun veronderstelde geringere vermogen om zowel hun eigen beperkingen als de bevindingen en deskundigheid van vooraanstaande wetenschappers te begrijpen. 

De kracht en het momentum achter deze zwaar en multi-lateraal gefinancierde Hydra, die nu zijn vizier richt op het opbouwen van publiek vertrouwen in de wetenschap, moet niet worden onderschat. De wereldwijd gecoördineerde opkomst van deze Hydra suggereert ook dat het wetenschappelijk establishment meer dan licht verontrust is door het geringe vertrouwen van het publiek in zijn activiteiten, ondanks opbeurende verklaringen zoals die van de bovengenoemde universiteit van Oxford.  

Een voorbeeld van de op handen zijnde output van de anti-informatiemachine is de Nobelprijs Top over Waarheid, Vertrouwen en Hoop die als hybride evenement tussen 24 en 26 mei 2023 in Washington DC zal plaatsvinden. Een van de doelstellingen is "Ite bepalen hoe belanghebbenden samenwerken om solide oplossingen te ontwikkelen, aan te nemen en uit te voeren om de waarheid te herstellen, het vertrouwen te herstellen en hoop te bevorderen". Dit zal naar verwachting worden bereikt door consensus tussen de verzamelde "Nobelprijswinnaars, wetenschapsdeskundigen, beleidsmakers, onderwijzers en studenten".

Realiteitscontrole

Rustig aan, hoor ik u zeggen. Degenen onder ons die zich hebben verzet tegen het gangbare verhaal sinds de Wereldgezondheidsorganisatie in maart 2020 de C19-pandemie aankondigde (bekijk hier onze omgekeerde chronologie van artikelen over het onderwerp), vertellen onszelf meestal dat we de beschikbare wetenschap vrij goed begrijpen.

We zouden zelfs kunnen denken dat het HET is die het niet begrijpt, dat is waarom autoriteiten die zich op die wetenschap baseerden een groot deel van de wereld opsluiten, maskeren en vervolgens blootstellen aan massale vaccinatie met behulp van nieuwe, genetisch gebaseerde platforms die nog nauwelijks op mensen waren getest. Dit alles op basis van een paar flinterdunne persberichten van Big Pharma uit november 2020 (zie respectievelijk de berichten van Pfizer, Moderna en AstraZeneca). Deze maakten allemaal torenhoge effectiviteitsclaims die bijna ongekend waren in de wereld van de vaccinwetenschap, en meldden geen significante veiligheidssignalen.

Wij hebben dit destijds aan de kaak gesteld en gewezen op de slechte kwaliteit van de wetenschap, het gebrek aan transparantie en de ongepaste communicatie van de bevindingen. Maar door hun technologische tovenarij liepen ze over water en konden ze geen kwaad doen. Ieder van ons die het er niet mee eens was, was gewoon een schoft die de wetenschap of de magie van wat er ging gebeuren niet begreep.   

Zoals altijd is de werkelijkheid veel genuanceerder. Als wetenschapper van zo'n 40 jaar oud betoog ik hier dat er vier fatale gebreken kleven aan de opvattingen van de huidige wetenschappelijke orthodoxie:

• Bestaande wetenschappelijke opvattingen over publiek vertrouwen houden geen rekening met redenen voor het verlies van vertrouwen van het publiek in de wetenschap
• De wetenschappelijke orthodoxie houdt onvoldoende rekening met de rol van het kleine aantal andersdenkende wetenschappers en medici die de wetenschappelijke kijk op het tegenverhaal hebben vormgegeven; dergelijke standpunten worden doorgaans ten onrechte bestempeld als medische of wetenschappelijke desinformatie.
• Aangezien wetenschappelijke of medische "desinformatie" de overkoepelende term is geworden voor wat wordt omschreven als onjuiste of misleidende informatie die kan leiden tot wantrouwen bij het publiek, is het zeer zorgwekkend dat de term vaak niet wordt gedefinieerd en willekeurig wordt gebruikt om andersdenkenden aan te pakken.
• En tenslotte neigt de orthodoxie ertoe de grote mate van onzekerheid te negeren die bestaat rond onderwerpen die door de mainstream als bewezen worden omschreven en die vaak worden voorgesteld alsof ze zwart of wit zijn, in plaats van een veelheid van grijstinten.

Als we de wetenschap willen redden, moeten we discours toestaan en toestaan dat wetenschappelijke concepten, oordelen en interpretaties ter discussie worden gesteld. Dat betekent dat we scepticisme niet alleen moeten accepteren - we moeten het aanmoedigen, niet proberen uit te bannen. Goede wetenschap is het product van menselijk inzicht dat met succes de uitdagingen van sceptici heeft doorstaan. Het uitbannen van afwijkende meningen is de snelste en zekerste weg naar slechte wetenschap.

Willen we de huidige uitdaging tegen afwijkende wetenschap (ten onrechte bestempeld als "wetenschappelijke desinformatie") heelhuids te boven komen, zodat we de wetenschap kunnen gebruiken als een kracht voor het welzijn van mens en planeet, en niet als een kracht voor bedrijfswinst of politieke macht van het overheids-industrieel complex, dan moeten we bovenstaande punten goed begrijpen.

Ik zal proberen ze stuk voor stuk uit te splitsen, zodat we ze duidelijk kunnen begrijpen.

Reality check 1: waarom we het vertrouwen in HUN wetenschap hebben verloren

Laat ik ter zake komen. Weet u nog dat ze ons vertelden dat SARS-CoV-2 het resultaat was van natuurlijke besmetting en niet van een laboratoriumlek? Dat lockdowns absoluut noodzakelijk waren om levens te redden en lasten voor de gezondheidszorg te voorkomen vóór de lancering van de genetische vaccins? Dat maskers ons zouden beschermen tegen SARS-CoV-2? Dat het leven weer normaal zou worden zodra de meesten van ons waren ingeënt, en dat de vaccins "veilig en effectief" waren (een mening die nog steeds bijna algemeen wordt verkondigd door gezondheidsautoriteiten)?

Dat doen we natuurlijk allemaal. Toch heeft wetenschappelijk onderzoek, ondanks pogingen om financiering te beperken of publicatie te blokkeren, de meeste van deze opvattingen langzaam maar zeker op losse schroeven gezet. Op geen enkel moment is er een leidende stem uit de orthodoxie geweest die een mea culpa.

Ja, Dr. Fauci, u had hier uw verontschuldigende zwanenzang van kunnen maken, zodat u misschien 's nachts beter had kunnen slapen nu u aan uw nieuwe carrière begint om jonge wetenschappers te inspireren om "de wetenschap te volgen" en een loopbaan in overheidsdienst te beginnen, terwijl u de politiek vermijdt. Het getuigt van veel meer integriteit, en komt ook beter over, om in het openbaar uw excuses aan te bieden in plaats van te wachten tot wij in Newsweek over uw uitgelekte e-mails lezen. In plaats daarvan koos u ervoor om met pensioen te gaan zonder enige erkenning van enig vergrijp, waaronder het routinematig verstrekken van wetenschappelijke misinformatie aan het publiek!

Hieronder volgen enkele voorbeelden van wat ons werd verteld en wat de wetenschap ons momenteel vertelt:

Tabel 1. Het vergelijken van de dissonantie tussen wat ZIJ zeiden en wat DE WETENSCHAP zegt als middel om het wantrouwen van het publiek in wat wordt beweerd "de wetenschap" te zijn beter te begrijpen.

We moeten enigszins filosofisch zijn over wat we bestempelen als wetenschappelijke of medische desinformatie, in de wetenschap dat de eerder genoemde Hydra (het medisch-technologische establishment) zijn eigen definitie heeft die perfect past bij zijn opdracht.

De veelgebruikte interpretatie is een evolutie van de term "desinformatie" die werd toegepast op de politiek voordat het werd toegepast op wetenschap en geneeskunde, en die bekend werd tijdens de succesvolle presidentscampagne van Donald Trump in 2016. In dit tijdperk ontstonden ook termen als "nepnieuws". Interessant genoeg startte deze focus op desinformatie, zij het politieke desinformatie, het proces van sociale polarisatie dat covid-19 is blijven uitbuiten, waarbij één onderzoek aantoonde dat Trump-tegenstanders "nepnieuws beschouwen als alles wat ze zeggen! Ditzelfde soort ongerechtvaardigde discriminatie wordt nu algemeen toegepast op iedereen die standpunten verkondigt of bewijs levert dat het gevestigde verhaal op covid-19 tegenspreekt.

Prominent sociaal wetenschapper Brian Southwell van de Duke University en de University of North Carolina schrijft samen met collega's in de Annalen van de Amerikaanse Academie voor Politieke en Sociale Wetenschappen (2022) hebben een poging gedaan om "wetenschappelijke desinformatie" te definiëren omdat zij stellen "In de sociaal-wetenschappelijke literatuur ontbreekt het tot op heden aan consensus over de conceptualisering, definitie en meting van desinformatie.."

De auteurs beweren, naar mijn mening terecht, dat wetenschap altijd een collectieve oefening is die probeert ongeveer ware, of ten minste empirisch adequate, beschrijvingen van de wereld te geven en onjuiste beschrijvingen te vermijden. Tegelijkertijd erkennen de auteurs ook dat het belangrijk is zich niet te verliezen in vragen over de vraag of de mens de absolute waarheid kan kennen.

Southwell et al. zijn naar voren gekomen met twee hoofdlijnen van hun definitie, maar ze benadrukken dat ze de definitie van wetenschappelijke desinformatie moeten beperken tot "openbaar beschikbare informatie die zijn oorsprong vindt buiten het proces van wetenschappelijk onderzoek".". Zij stellen daarom dat het kernprobleem van wetenschappelijke desinformatie voortkomt uit het feit dat deze "...losgekoppeld van de beste beschikbare gegevens en expertise".

Voor mij is deze uitsluiting van reguliere wetenschappers van de definitie eigenlijk een grote tekortkoming, omdat, zoals we in de bovenstaande tabel kunnen zien, het reguliere "proces van wetenschappelijk onderzoek" minstens zozeer een bron van verkeerde informatie kan zijn als informatie die van buitenaf komt. Dit is natuurlijk grotendeels het gevolg van zeer bekende belangenconflicten die de wetenschappelijke objectiviteit en integriteit in gevaar brengen.

Deze tekortkoming kan het resultaat zijn van een begrijpelijke onoplettendheid van de betrokken sociale wetenschappers, die misschien niet voldoende vertrouwd zijn met de biologische, immunologische, vaccinatie- en genomische wetenschap in verband met covid-19 om in te zien hoe verstoord het wetenschappelijke proces en de communicatie daarover zijn geworden.    

Afgezien van deze tekortkoming, die de strekking is van de tweede van twee onderdelen van de definitie van wetenschappelijke desinformatie die Southwell en collega's naar voren brengen, is het eerste onderdeel van bijzonder belang en geeft het ons enkele nuttige inzichten.

De twee ledematen die Southwell et al. (2022) hebben gebruikt om wetenschappelijke desinformatie te definiëren zijn:

1. Wetenschappelijke desinformatie staat voor beweringen die niet voldoen aan de relevante validiteitstests op basis van het beste beschikbare bewijsmateriaal of het oordeel van deskundigen op dat moment, en

2. Wetenschappelijke desinformatie als fenomeen is een stoornis die voortkomt uit wetenschap in een publieke context.

Zelfs op basis van het eerste lid van deze definitie zou ik me eerst afvragen wie de deskundigen zijn, daarna zou ik willen suggereren dat een van de meest voorkomende interpretaties van covid-19 genetische vaccins als zijnde "veilig en effectief" (zie bovenstaande tabel) een duidelijk voorbeeld is van wetenschappelijke misinformatie.

Mijn probleem is de Southwell et al. tweede lid. Hun gebrekkige tweede lid laat de C19-vaccin-deskundigen, vermoedelijk Dr. Fauci en de rest van hen, vrijuit gaan! Dat is in de veronderstelling dat alle deskundigen het eens zijn. En natuurlijk zijn ze dat, als u alle afwijkende deskundigen met succes hebt gemarginaliseerd of in diskrediet gebracht.

Het probleem met de manier waarop wetenschappelijke desinformatie wordt geïnterpreteerd, is dat degenen die het meest direct betrokken zijn bij het proces van wetenschappelijk onderzoek (d.w.z. de grote universiteiten, onderzoeks- en gezondheidsinstellingen) in feite immuun zijn voor dit etiket vanwege hun directe betrokkenheid bij het "proces van wetenschappelijk onderzoek".

Slim, niet? En suggereert het niet dat het publiek dan hogere normen van wetenschappelijk onderzoek zou moeten handhaven dan "uitverkoren" academici, omdat het publiek er geen baat bij heeft om zich te verontschuldigen? In plaats daarvan zitten zij (wij) rechtstreeks in het vizier van de "vernietig-wetenschappelijke-misinformatie"-machine.

Denk hier even over na en bedenk dan dat zij graag willen dat mensen zich afvragen waarom wij dom genoeg zijn, of in ieder geval niet slim genoeg, om HUN WETENSCHAP te geloven en in HUN TE VERTROUWEN?   

Reality check 2: De verwatering en marginalisering van dissidente wetenschap

Orthodoxe opvattingen over waarom mensen de wetenschap wantrouwen (zoals samengevat in de 3 bulletpoints hierboven) houden vaak geen rekening met de relatief kleine subpopulatie wetenschappers die als eerste het gangbare wetenschappelijke verhaal ter discussie stellen en vervolgens helpen het tegenverhaal vorm te geven.

In de context van C19 gaat het om eminente artsen en wetenschappers zoals Jay Bhattacharya MD PhD, Martin Kulldorff PhD, Peter McCullough MD MPH, Paul Marik MD, Pierre Kory MD en Robert Malone MD.

Allen stonden in hoog aanzien bij het wetenschappelijke en medische establishment, maar dat veranderde allemaal nadat ze de wereldwijde reactie op covid-19 begonnen te bekritiseren. In Kulldorfs onthullende interview met Freddie Sayers van Unherd, wees de eminente biostatisticus en epidemioloog erop dat hij "werd aangevallen door Anthony Fauci en te drogen werd gehangen door Harvard". Dat is geen manier om met discours om te gaan, tenzij het de bedoeling is om discours en afwijkende meningen van deskundigen te smoren, wat de enige redelijke verklaring is.

Vervolgens werden ze vanuit verschillende hoeken bedreigd of aangevallen, onder meer door hun medische raden en soms via de rechtbanken, terwijl ze werden verbannen uit het reguliere wetenschappelijke discours totdat hun opvattingen effectief tot zwijgen waren gebracht of in diskrediet waren gebracht in de ogen van de nieuw benoemde scheidsrechters van de wetenschap, de massacommunicatiemedia.

Er is niets nieuws aan het proberen te marginaliseren van afwijkende meningen. Galileo en Einstein - die worden beschouwd als de belangrijkste wetenschappers die ooit onze planeet hebben opgeluisterd - werden in de loop van hun leven op verschillende momenten geconfronteerd met een dergelijke marginalisering door de wetenschappelijke orthodoxie.

Op de komende Nobel Trust conferentie veel recenter, drie Nobelprijswinnaars, Linus Pauling (1954 en 1962), Kary Mullis (1993), en Luc Montagnier (2008).

De Melo-Martín en Intermann, in hun artikel uit 2013 in EMBO-rapporten, schreef,

"De verleiding om andersdenkenden wier niet-mainstream opvattingen het overheidsbeleid negatief beïnvloeden het zwijgen op te leggen is groot. Het monddood maken van afwijkende meningen, hoe wetenschappelijk ondeugdelijk ook, kan er echter toe leiden dat het publiek de wetenschap in het algemeen wantrouwt."

Toch lijkt het erop dat de wetenschappelijke orthodoxie, door meer wetenschappers aan te moedigen die wetenschappelijke paradigma's steunen - en zich laten steunen door die paradigma's - die ons meenemen op de reis naar het onontgonnen water van het 4IR, ernaar streeft om andersdenkenden verder het zwijgen op te leggen. Zo ironisch als de Nobelstichting onder haar laureaten zo'n prominent aantal eminente maar dissidente wetenschappers telt. 

Reality check 3: De term "wetenschappelijke desinformatie" wordt willekeurig gebruikt

We moeten wetenschappelijke desinformatie meer zien als een wapen dan als een etiket voor slecht geïnterpreteerde wetenschap die het risico loopt onjuist te zijn. Dit is het belangrijkste punt dat ik wil maken: We moeten het huidige gebruik van "wetenschappelijke desinformatie" in dezelfde bak stoppen als andere gewapende termen als "complottheoreticus", "anti-vaxxer" en "nepnieuws". Dat wil niet zeggen dat deze laatste termen niet ook kunnen verwijzen naar volkomen ongeloofwaardige samenzweringstheorieën, of mensen die uit principe altijd tegen elke vorm van vaccinatie zijn, of mensen die informatie fabriceren en uitgeven om anderen te misleiden (=disinformatie). Het probleem is dat al deze termen klakkeloos worden gebruikt, zonder enige poging om het onderliggende argument te onderzoeken. Ze worden gebruikt om te ontwapenen, te distantiëren, te marginaliseren, te demoniseren, rechteloos te maken, te polariseren, te beledigen en te schaden. Ja, het zijn wapens, en nog wel zonder onderscheid.  

Neem een van de voorlopers van "wetenschappelijke desinformatie", de huidige interpretatie van de term "complottheoreticus". De geschiedenis onthult een grote chronologie van samenzweringen die door de eeuwen heen hebben bestaan. Mensen - sommigen althans - hebben een onverzadigbaar verlangen om anderen te controleren en macht te verwerven. Een samenzwering kan worden gedefinieerd als "Een overeenkomst om samen een illegale, onrechtmatige of subversieve handeling te verrichten."

In de recente geschiedenis is herhaaldelijk vastgesteld dat de farmaceutische industrie - waaronder Pfizer - betrokken was bij samenzweringen, zoals blijkt uit de strafzaken die tegen haar zijn aangespannen en de ongelooflijke boetes die zij heeft moeten betalen.

Dus waarom is het nu zo verwerpelijk om iemand te zijn die theorieën voorstelt over hoe dergelijke samenzweringen zouden kunnen ontstaan? Een beetje theorievorming kan toch net het juiste middel zijn om anderen te helpen in te springen en de onrechtmatige, subversieve of zelfs illegale daad af te wenden voordat deze plaatsvindt? U kunt begrijpen waarom zo velen die ervan beschuldigd worden "complottheoretici" te zijn en die over massa's bewijsmateriaal beschikken, gevraagd hebben om hen correcter "complottheoretici" te noemen.

Velen verwijten de CIA de term te hebben verzonnen om mensen die de rol van Oswald bij de moord op JFK in twijfel trokken, buitenspel te zetten. Maar Ed White's artikel uit 2002 over de Waarde van samenzweringstheorieën suggereert dat het veel eerder werd gebruikt om politieke tegenstanders van het republicanisme in het Amerika van de 19e eeuw van zich af te zetten. De oorsprong van de term is in elk geval irrelevant als we kijken naar het gebruik ervan vandaag de dag. Wat we niet kunnen ontkennen is dat hij nu wordt gebruikt als een wapen en een denigrerende term met de specifieke bedoeling de persoon aan wie het etiket is opgeplakt te marginaliseren of in diskrediet te brengen. Dit is precies het beoogde effect van termen als "wetenschappelijke desinformatie" of "nepnieuws" - die beide, zo blijkt, ook afkomstig kunnen zijn van vooraanstaande wetenschappers, artsen, academische instellingen of regeringen en hun instanties.

Deze hebben echter allemaal manieren gevonden om overeen te komen dat zij profiteren van immuniteit voor dergelijke etiketten. Het resultaat is dat degenen die worden beschuldigd van het verstrekken van "wetenschappelijke desinformatie" willekeurig worden aangepakt.

Reality check 4: echte wetenschap is veel minder zwart-wit dan ZIJ suggereren

Ik moet nog een belangrijk punt maken dat we allemaal (zowel wetenschappers als niet-wetenschappers) in overweging moeten nemen wanneer we wetenschappelijke informatie beoordelen, of we nu kijken naar gegevens, interpretaties van gegevens of verschillende hypothesen.

Wetenschap - vooral opkomende wetenschap - is zelden zo zwart-wit als vaak wordt gesuggereerd. Ze is ook vaak erg dynamisch en onderhevig aan verandering naarmate er nieuwe gegevens en onderzoek beschikbaar komen. Opkomende wetenschap brengt ons vaak van een hypothese of een overtuiging naar een plaats van "gevestigde kennis". Dit gebeurt door de ontwikkeling van bevindingen en gegevens die door collega's en anderen worden onderzocht en plausibel worden bevonden, waarna ze na verloop van tijd worden gevalideerd en versterkt. Zo wordt er na verloop van tijd consistentie en consensus opgebouwd, waarbij theorieën, plausibele mechanismen, experimenten en bevindingen uit de echte wereld aan elkaar worden gekoppeld via een consistente logische structuur.

Dit concept is uitgekristalliseerd in een baanbrekend artikel op het gebied van netwerkwetenschap, gepubliceerd door Noah Friedkin en collega's in het tijdschrift Wetenschap in 2016. Het document is getiteld, 'Netwerkwetenschap over de dynamiek van geloofssystemen onder logische beperkingen. De auteurs laten zien hoe individuen in een groep elkaar kunnen beïnvloeden om tot een consensus te komen, maar ook hoe die consensus drastisch kan veranderen naargelang de feiten en de cultuur van dat moment. Friedkin et al toonden dit aan met betrekking tot de gebeurtenissen die leidden tot de invasie van Irak op basis van wat werd beweerd of gedacht over massavernietigingswapens.     

Na het lezen van de paper heb ik een dia gemaakt die erop geïnspireerd was, en gebruikt in een presentatie die ik in 2018 gaf op de Royal Society of Medicine conferentie die als doel had het geheugen in water te onderzoeken. Ik had het voorrecht te spreken naast twee Nobelprijswinnaars, waaronder Luc Montagnier. Een kopie van de dia ziet u hieronder (Fig. 1).

Figuur 1. Hoe we overtuigingen omzetten in vaststaande kennis door de ontwikkeling van een consistente logische structuur. Gebaseerd op concepten voorgesteld door Friedkin et al. (2006). 

Wat u daaruit zult opmaken is dat als u de mogelijkheid om plausibiliteit te toetsen of te valideren laat schieten, u uw versie van wat kennis is naar uw hand kunt zetten. Ik zie dit als een van de hoofddoelen van de huidige heksenjacht op wetenschappers die standpunten naar voren brengen die niet stroken met een verhaal, een verhaal dat misschien wel is bedacht door een groep samenzweerders die hun logische structuur hebben vastgelegd tussen de overtuigingen van mensen en de overeengekomen kennisbasis.

Ik weet dat ik weer als een samenzweringstheoreticus klink. Maar u zult misschien begrijpen dat als je de dingen vanuit dit perspectief ziet, het niet gemakkelijk is om vertrouwen te hebben in de gevestigde wetenschap. Ik denk ook niet dat ik de enige ben.

Een korte opmerking over dit idee van "waarheid", waarvan ik teleurgesteld ben dat het Nobelteam het de moeite waard lijkt te vinden om er in de wetenschap naar te streven. Sommigen denken graag dat wat ik "gevestigde kennis" noem, in feite "waarheid" is. Ik zie het liever gewoon als objectieve kennis die onafhankelijk is van iemands subjectiviteit op een bepaald moment in onze geschiedenis, gezien vanuit het perspectief van een bepaalde cultuur. Ik denk dat niemand van ons als mens het vermogen heeft om inzicht te hebben in de absolute waarheid (en dat is een konijnenhol als er ooit een was!). Ik denk dat ik daarom een alethisch relativist ben. Maar hey, ik ben ook een samenzweringstheoreticus, een anti-vaxxer en een voorstander van wetenschappelijke desinformatie genoemd, dus het lijkt erop dat ik op weg ben om nog meer etiketten te verzamelen!

AI - het nieuwe schaakstuk op tafel

Ik heb hierboven de toon gezet voor het soort schaakspel waarin we nu verwikkeld zijn - of we dat nu leuk vinden of niet. Ik heb enkele van de belangrijkste schaakstukken geschetst waarmee onze tegenstanders spelen. Zoals bij elk schaakspel is het alleen een probleem als je je ogen van de stukken van je tegenstander afhoudt. Dat betekent dat we hyperbewust moeten zijn, en daarom vind ik het moeilijk om u dit alles te vertellen in een Twitterbericht van 240 tekens. Onze frontale cortex uitschakelen is gewoon geen optie als we ethische samenlevingen willen behouden en ontwikkelen die waarde hechten aan zaken als liefde, verbondenheid en natuur (heeft u het hart in het ANH-logo opgemerkt dat we daar hebben geplaatst toen ik de non-profit 20 jaar geleden oprichtte?).

Maar er is nog een belangrijk onderdeel waar onze tegenstanders heel goed in worden. Dat is niets anders dan kunstmatige intelligentie (AI). Velen van u zullen ChatGPT van OpenAI hebben gebruikt. ChatGPT, dat de wereld stormenderhand heeft veroverd en een enorme verstoorder van zowel het bedrijfsleven als de cultuur zal worden, is geprogrammeerd met informatie over een ongelooflijke reeks onderwerpen. Zie het als Wikipedia op steroïden.

Ik vroeg ChatGPT mij te vertellen waarom wetenschappelijke desinformatie gevaarlijk is. Binnen enkele seconden kwam het met 4 redenen. Om u dit antwoord te geven, heb ik het gekoppeld aan een denkbeeldige entiteit, om u enig gevoel van autoriteit te geven, ondanks het feit dat het niet meer autoriteit heeft dan een AI-systeem en een denkbeeldige instelling die geloofwaardig klinkt.

Daar gaan we:

BELANGRIJKE MEDEDELING VAN HET HARVARD CENTRUM VOOR WAARHEID IN DE WETENSCHAP

Wetenschappelijke desinformatie kan om verschillende redenen gevaarlijk zijn:

1. Het kan leiden tot onjuiste besluitvorming: Wanneer mensen beslissingen nemen op basis van verkeerde informatie, kunnen ze uiteindelijk keuzes maken die niet in hun eigen belang of dat van de samenleving als geheel zijn. Als iemand bijvoorbeeld denkt dat vaccins gevaarlijk zijn, kan hij ervoor kiezen zich niet te laten vaccineren, wat kan leiden tot de verspreiding van ziekten die te voorkomen zijn.
   
2. Het kan de volksgezondheid schaden: Verkeerde informatie over gezondheid en geneeskunde kan ernstige gevolgen hebben. Als mensen bijvoorbeeld geloven dat een bepaald kruid of supplement een ziekte kan genezen, kunnen ze het zoeken naar medische behandeling uitstellen, wat schadelijk of zelfs dodelijk kan zijn.
   
3. Het kan het vertrouwen van het publiek in de wetenschap en wetenschappelijke instellingen aantasten: Wanneer mensen worden blootgesteld aan verkeerde informatie, kunnen ze de geldigheid van wetenschappelijk onderzoek en de geloofwaardigheid van wetenschappers en wetenschappelijke instellingen in twijfel gaan trekken. Dit kan leiden tot een gebrek aan vertrouwen in belangrijke wetenschappelijke ontwikkelingen, zoals vaccins of onderzoek naar klimaatverandering.
   
4. Het kan worden gebruikt voor politiek gewin: Desinformatie kan worden gebruikt als instrument om de publieke opinie te manipuleren en politieke resultaten te beïnvloeden. Politici of belangengroepen kunnen bijvoorbeeld verkeerde informatie over klimaatverandering verspreiden om hun eigen agenda te promoten, zelfs als die indruist tegen de wetenschappelijke consensus.
   Kortom, wetenschappelijke desinformatie kan gevaarlijk zijn omdat zij kan leiden tot onjuiste besluitvorming, de volksgezondheid kan schaden, het vertrouwen van het publiek in de wetenschap en wetenschappelijke instellingen kan aantasten en kan worden gebruikt voor politiek gewin. Het is belangrijk waakzaam te zijn bij het opsporen en corrigeren van verkeerde informatie en te vertrouwen op betrouwbare informatiebronnen, zoals wetenschappelijke tijdschriften met collegiale toetsing en gerenommeerde wetenschappelijke organisaties.
   

Het antwoord van ChatGPT (hierboven) zal ongelooflijk plausibel klinken voor de meeste mensen die niet begrijpen wat er werkelijk aan de hand is. Merk op hoe de antwoorden rechtstreeks ingaan op twee van de aandachtspunten waarmee ANH de afgelopen drie jaar heeft geworsteld, namelijk natuurlijke geneesmiddelen en vaccins in verband met een te voorkomen infectieziekte.

Het gaat dan meteen in op het hoofdthema van dit artikel, vertrouwen in de wetenschap. AI - zou je kunnen zeggen - staat erop! Maar niet in ons voordeel, in dit geval.

Mijn korte interpretatie van elk van de antwoorden van ChatGPT zijn:

1. Dit eerste antwoord suggereert dat iedereen die vaccins in twijfel trekt, een risico zou kunnen vormen voor het collectief door een besmettelijke ziekte te verspreiden, wat rechtstreeks naar de primaire emotie van angst grijpt. Het betekent ook dat iemand die zich bewust is van de risico's van vaccins en daarom vraagtekens zet bij genetische C19-vaccins, onmiddellijk een verspreider van wetenschappelijke desinformatie wordt - en standaard een anti-vaxxer.
2. Dit antwoord zet natuurlijke geneesmiddelen neer als "schadelijk" of "dodelijk" (ja, ze hebben weer op die angstknop gedrukt) en nu voor de echte reden: ze zouden ervoor kunnen zorgen dat mensen het arsenaal van Big Pharma niet kopen.
3. Dit impliceert dat iedereen die de deskundigen van het wetenschappelijk establishment of de autoriteiten in twijfel trekt, een onbewust slachtoffer is geworden van wetenschappelijke desinformatie. Het impliceert ook dat de grote ongewassenen - degenen onder ons die niet (meer) betrokken zijn bij het reguliere wetenschappelijke establishment - de enige verspreiders zijn van wetenschappelijke desinformatie. Zonder er zelfs maar aan te twijfelen dat het establishment er zelf goed in slaagt het vertrouwen uit te hollen.
4. En ja, uiteindelijk komt het allemaal neer op een machtsspel: wie controleert wie. Stel je voor dat degenen die weinig op hadden met de trukendozen van Big Pharma politieke macht zouden krijgen - ooh la la!

Bedenk nu hoe dit soort ideeën en concepten duizenden of zelfs miljoenen keren kunnen worden gerepliceerd, elk toegewezen aan een unieke identiteit of avatar, waarvan sommige geloofwaardig lijken, in instellingen die lijken te bestaan, maar dat eigenlijk niet doen - zoals het Harvard Center for Truth in Science.

Als u denkt dat ik dit verzin, dan hebt u het mis. Ik heb zelfs uit betrouwbare bron vernomen dat dit alles al gebeurt (behalve het nieuwe Harvard-centrum dat ik heb uitgevonden) - wees er dus klaar voor.

AI kan nog subversiever worden gebruikt. Het kan mensen doelbewust inenten met valse informatie - informatie die afkomstig is van "deskundigen", of die nu echt of denkbeeldig zijn, de laatsten fungerend als chatbots of deepfakes. Dat gebeurt al op allerlei manieren, met als twee voorbeelden de noodkreet dat genetische C19-vaccins veilig zijn (duidelijk niet, hier en hier) en dat natuurlijke geneesmiddelen gevaarlijk zijn of niet werken (ook duidelijk onjuist).

Naarmate mensen afglijden naar een wereld waarin ze steeds meer interactie hebben met de virtuele realiteit, zal het ze steeds minder uitmaken of er een echt gezaghebbend mens bij betrokken is. Dit is een beangstigende gedachte: misschien gaan ze het nageslacht van ChatGPT wel meer vertrouwen dan ze Dr. Fauci ooit hebben vertrouwd.

Prebunking

Verpakt in de glans van gedragspsychologie en nieuwerwetse AI is er een nieuw systeem, dat wordt uitgerold via sociale media en internetsites als YouTube, dat erop gericht is diegenen onder ons te manipuleren die worden beschouwd als slachtoffers van "wetenschappelijke desinformatie". Het heet prebunking. Het is een van de grote wapens in hun arsenaal die nu worden ingezet om "wetenschappelijke desinformatie" tegen te gaan. Het is de volgende, grote stap na de pogingen om ons te ontkrachten, die de laatste tijd niet zo goed hebben gewerkt. Dat komt deels door de afnemende autoriteit van de wetenschappelijke instellingen, geassocieerde deskundigen en op elkaar afgestemde overheidsinstanties. Maar het komt ook doordat onze pogingen om de wetenschap te gebruiken om hun mythes te ontkrachten, zoals "vaccins zijn veilig", "antivirale middelen werken", "lockdowns deden meer goed dan kwaad", "maskers voor het grote publiek werkten", of "natuurlijke geneesmiddelen zijn gevaarlijk of nutteloos", vrij goed hebben gewerkt.

Prebunking is nog lang geen proof of concept. Ze onderzoeken en verfijnen het al enkele jaren, zoals blijkt uit deze vroege studie van onderzoekers uit Cambridge en Uppsala, gepubliceerd door de Harvard Kennedy School.

Prebunking berust op een psychologische inoculatietheorie die "een kader uit de sociale psychologie dat stelt dat het mogelijk is om preventief psychologische weerstand te bieden tegen (kwaadwillige) overredingspogingen.". Pervers genoeg is het model analoog aan de vaccinatietheorie. Het werkt door mensen preventief te waarschuwen en bloot te stellen aan verzwakte doses verkeerde informatie, zodat ze "mentale antilichamen" kweken tegen nepnieuws.

De wetenschap daarover heeft nu grote tijdschriften gehaald zoals Wetenschap. Dat is niet voor niets: Wetenschap is het literaire summum van het wetenschappelijk establishment. Ze zijn zo brutaal dat ze "wetenschappelijke misinformatie" zelfs graag "bullshit" noemen, wat ik niet zal proberen te interpreteren als beledigend, want het is een geweldige manier om organische stof toe te voegen aan uitgeputte bodems.

Bereid u dus voor op steeds meer informatie die klinkt alsof 'zij' en 'wij' de wereld steeds meer door dezelfde lens zien. Wanneer prebunking in werking is, zult u (eigenlijk niet u, maar anderen zoals u en ik die nog niet zien wat wij zien) het nauwelijks merken. Misschien zijn ze zelfs opgewekt omdat ze net een advertentie op sociale media hebben gezien waarin vooraanstaande wetenschappers het eens zijn met 80% van onze problemen. Maar het is de berekende 20% waar het verschil in zit dat echt telt.

Is het u opgevallen dat de media steeds meer aandacht besteden aan myocarditis/pericarditis en bloedstolsels als "zeldzame" bijwerkingen? Dat sociale mediabedrijven sommige van deze zaken via hun platforms laten lopen? Worden zij wakker voor de realiteit waarvan wij ons steeds meer bewust worden? Of is het prebunking in actie. Helaas zou het wel eens het laatste kunnen zijn.

Prebunking is definitief niet langer experimenteel. Google heeft zich publiekelijk op de voorgrond geplaatst (ja, de samenzweerders zijn uit hun holen tevoorschijn gekomen) en zal een prebunking-initiatief uitrollen in meerdere landen in Europa, maar ook in Amerika, India en elders. U kunt er hier en hier meer over lezen.

Autoriteit - waarin u vertrouwt 

Laat ik deze verhandeling afsluiten met een belangrijk punt dat ik terloops noemde. Het is nauw verbonden met vertrouwen, en het gaat over de mensen en instellingen die we als "autoriteiten" beschouwen. Autoriteiten waarvan we bereid zijn om bevelen te ontvangen, om onze veiligheid in de maatschappij te garanderen - dit is een van onze meest primaire behoeften.

Het probleem voor de gevestigde orde is dat als we het vertrouwen in haar versie van de wetenschap verliezen, we ook het vertrouwen verliezen in haar instellingen, experts, politici en bedrijven, die precies die standpunten aanhangen die de AI van Chat GPT aanhangen. Dat is een enorm probleem als 'wij' een aanzienlijk deel van de bevolking gaan uitmaken.

Daarom zie je grote groepen gevestigde organisaties samenkomen, zoals 50 onlangs in de VS, in een poging om het "kwaad" van "wetenschappelijke desinformatie" te bestrijden - wat opnieuw meer lijkt te gaan over het behouden van de status quo ten koste van goede, onafhankelijke wetenschap.

Daarom zijn 'zij' er zo op gebrand om 'ons' ongeldig te maken. Ik zal nu afsluiten door voor te stellen dat wetenschappelijke desinformatie het volgende belangrijke stuk op het schaakbord is dat ze zullen gebruiken om dit te doen.

Dus riemen vast en laten we er klaar voor zijn.

En nu - want ik hou altijd van een verhaal met een goed einde (hoewel dit meer het begin van iets is dan een einde) - heb ik goed nieuws.

Om deze aanval op degenen die hun versie van "wetenschappelijke desinformatie" uitgeven te overleven, moeten we doen wat we kunnen om onverschillig te staan tegenover hun aanvallen. We mogen niet van onze standpunten afwijken, ongeacht het wapentuig dat in onze richting wordt gegooid. We moeten opstaan en de discussie aangaan wanneer we maar kunnen, in de wetenschap dat discussie en vriendelijke kritiek essentieel zijn voor wetenschappelijke vooruitgang.

Wij moeten onze eigen consistente logische structuren opbouwen (Fig. 1). We zouden zelfs kunnen overwegen dat het doelwit zijn ons niet verzwakt, maar ons en onze standpunten juist versterkt, zodat we meer vertrouwen krijgen in ons vermogen om stand te houden tegen wat zeer duistere krachten lijken te zijn.

Wij kunnen ook nieuwe autoriteiten, mensen en instellingen vinden, andere dan die van de WHO, het CDC, de MHRA, het EMA, Johns Hopkins, de Gates Foundation en zovele andere die zich hebben gezworen aan een verhaal dat niet strookt met het beste beschikbare wetenschappelijke bewijs in een eeuwig onzekere wereld.

Epiloog - het gelukkige deel

Er zijn tekenen dat wij het schaakspel winnen - of misschien zijn zij het die verliezen. Het maakt niet zoveel uit wie verantwoordelijk is voor de verandering; laten we eerlijk zijn, als zij een slechte schaakpartij hebben, mogen we onszelf gelukkig prijzen.

Misschien is dit gewoon de natuur of het universum die zijn werk doet: een fout rechtzetten, de wetenschap weer op de rails zetten zodat ze kan groeien en ontwikkelen in een klimaat waarin ze wordt uitgedaagd. Het vermogen van een bepaald wetenschappelijk perspectief of "feit" om met succes uitdagingen uit alle richtingen te overleven, creëert robuuste, objectieve kennis waarover een brede consensus bestaat. Niet alleen consensus onder de weinigen die niet zijn verbannen door degenen die deel uitmaken van een systeem dat erop gebrand is de status quo te verdedigen, dat zichzelf het recht heeft toegekend om onberispelijk te zijn. 

Hier is nog een pluspunt dat suggereert dat het de goede kant op gaat voor degenen onder ons die geïnteresseerd zijn in het grotere goed en het bestaan van echte wetenschap: het vertrouwen in autoriteiten en het vertrouwen in regeringen is op een historisch dieptepunt (zie hier en hier).

De grafiek van het Pew Research Center over het vertrouwen van het publiek in de Amerikaanse overheid vanaf het presidentschap van Eisenhower tot het huidige Biden-tijdperk brengt dit probleem, dat van hen is en niet van ons, naar voren (fig. 2).

Figuur 2. Vertrouwen van het publiek in de Amerikaanse overheid van 1958 tot 2022. Bron: Pew Research Center.

Dit is nog een reden waarom zo velen van ons zo hard aan het werk zijn om parallelle structuren op te bouwen. Parallelle landbouw-, gezondheids- en onderwijssystemen. Parallelle rechtssystemen. Parallelle financiële systemen. Parallelle levens. Allemaal opgebouwd rond waarden die onze rechten en waarden behouden, en onze intrinsieke band met de natuur - de dingen waarvan wij geloven dat ze tot de best mogelijke eigenschappen van onze soort behoren.

Ik heb een welgemeend verzoek: geef uw vertrouwen in de wetenschap niet op. Het is een zeer nuttig instrument als het goed wordt gebruikt. Veertig jaar later geloof ik er nog steeds in.

Ik zou u dit niet hoeven te vertellen (en ik probeer hier echt geen angstknop in te drukken, alleen een realiteitsknop): zoals elk gereedschap, verkeerd gebruikt - of in handen gelegd van onbetrouwbare operators - kan het gevaarlijk zijn, dodelijk zelfs. 

>>> Bezoek covidzone.org voor onze volledige covid inhoud van de coronavirus crisis.

>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.

>>> Als u nog niet ingeschreven bent voor onze wekelijkse nieuwsbrief, schrijf u dan nu gratis in via de SUBSCRIBE knop bovenaan onze website - of nog beter - word lid van Pathfinder en geniet van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.    

>>> Terug naar de homepage