Datum:15 november 2023
Inhoud Secties
- ● Natuur in crisis
- ● Onevenredige nadruk
- ● Wereldwijde agenda
- ● Hoe redden we de natuur die we vernietigd hebben?
- ● De oplossing die wordt aangeboden
- ● Wat kunnen wij doen?
Door Rob Verkerk PhD1 en Paraschiva Florescu2
1 Oprichter, Alliance for Natural Health; uitvoerend & wetenschappelijk directeur, ANH Intl en USA
2 Missiebegeleider, ANH Intl
Natuur in crisis
De natuur bevindt zich inderdaad in een crisis, een overlevingscrisis. En het gaat niet alleen om klimaatverandering.
Meer dan 200 toonaangevende gezondheidstijdschriften roepen de wereldleiders op om te erkennen dat de belangrijkste bedreiging voor onze planeet niet noodzakelijkerwijs de "klimaatverandering" is, maar het voortdurende verlies van biodiversiteit.
De wereldwijde biomassa en soortenrijkdom van wilde zoogdieren is sinds de prehistorie met 82% afgenomen. Het "Global Assessment Report on Biodiversity and Ecosystem Services" van 2022 onthult een duizelingwekkend verlies aan biodiversiteit, waaronder, in terrestrische systemen, een afname van 23% in biotische integriteit (de overvloed aan van nature aanwezige soorten), waarbij 25% van de bekende soorten met uitsterven wordt bedreigd.
De snelheid waarmee soorten uitsterven lijkt op dit moment tientallen tot honderden keren hoger te liggen dan het gemiddelde over de afgelopen tien miljoen jaar, vandaar dat David Attenborough hiernaar verwees en anderen als de zesde massa-extinctie. Dit uitsterven bedreigt niet alleen miljoenen dier- en plantensoorten, het is ook de eerste keer in de geschiedenis dat het voortbestaan van onze eigen soort - tenminste in zijn natuurlijke, niet-gemanipuleerde vorm - wordt bedreigd. Met een breder zelfbewustzijn is het niet moeilijk om wat we doen te interpreteren als een vorm van zelfsabotage. Sommigen zullen misschien beweren dat dat precies de bedoeling is, ervan uitgaande dat het de bedoeling is om de weg te bereiden voor een transhumane of posthumane toekomst.
In de hoofden van velen wordt klimaatverandering, een proces dat onverbiddelijk verbonden is met buitensporige concentraties van kooldioxide in de atmosfeer die door menselijke activiteit worden geproduceerd, gezien als de nexus van alles wat er mis gaat met ons milieu, inclusief de recente vrije val in biodiversiteit. De twee kwesties, klimaat en biodiversiteit, zijn bijna synoniem geworden in de hoofden van de mensen, waardoor ze minder aandacht hebben voor de vele andere redenen dan klimaatverandering die de neerwaartse spiraal van verschillende levensvormen op onze planeet veroorzaken.
Beweren dat er geen milieucrisis is, en dat welke verstoringen of natuurlijke cycli er ook aan de gang zijn, deze geen risico's opleveren voor onze of andere soorten, is een lastige opgave voor iedereen die bereid is om de ecologische literatuur door te spitten. Daarentegen is argumenteren tegen klimaatverandering als de belangrijkste oorzaak van biodiversiteitsverlies veel gemakkelijker. Dat komt door de enorme hoeveelheid gegevens die factoren als habitatverlies en versnippering, chemische vervuiling (van land, lucht en water), invasieve soorten en overexploitatie en versnelde klimaatveranderingen aanwijzen als zeer belangrijke factoren die bijdragen. Toch zijn er nog andere vermeende factoren, zoals blootstelling aan verhoogde elektrosmog (antropogene elektromagnetische velden) en lichtvervuiling, waarvan het belang vaak wordt genegeerd of onderbelicht.
>>> Lees meer over onze Electrosmog campagne
Onevenredige nadruk
Google geeft ons een idee van de relatieve nadruk die wordt gelegd op klimaatverandering versus biodiversiteitsverlies. Google geeft 2.550.000.000 resultaten bij het zoeken naar 'klimaatverandering' en slechts 11% hiervan (221.000.000) bij 'verlies aan biodiversiteit'. Klimaatverandering wordt bepaald door de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen (gemeten als kooldioxide-equivalenten).
De hele Net Zero-strategie van de Verenigde Naties (VN) heeft als missie om een "leefbaar klimaat" te creëren door de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 zo dicht mogelijk bij nul te brengen. Deze agenda geeft opnieuw voorrang aan de klimaatverandering boven alle andere invloeden en negeert de complexiteit van de lopende planetaire processen op aarde, zowel die welke al dan niet verband houden met mensen en menselijke activiteiten. Het bagatelliseert ook de onderlinge verbondenheid van alle biologische, chemische en energetische processen en de noodzaak om naar de biosfeer als geheel te kijken, met interactie binnen een nog groter buitenplanetair systeem.
Het gaat voorbij aan zaken als de vernietiging van diverse habitats, samen met de achteruitgang van de biodiversiteit, de vervuiling van het milieu als geheel en de impact die technologische innovaties, ontworpen om deze impact tegen te gaan, hebben op zowel de gezondheid van mens als milieu. Daar komt nog bij dat, realistisch gezien, de financiële implicaties van de implementatie van Net Zero betekent dat geen enkel land het zich kan veroorloven om het programma voort te zetten. Australië is bijvoorbeeld van plan om de komende 40 jaar $9 biljoen uit te geven, zoals blijkt uit dit rapport van Robin Batterham, de voorzitter van het Net Zero Australië project. Het lijkt erop dat zelfs de voorstanders van Net Zero twijfelen aan de realistische implicaties van hun project.
"De schaal, kosten, ambitie en potentiële verstoring van het bereiken van net nul tegen 2050 is ongekend en immens", zegt Batterham.
>>> ANH Uitgelicht: Planeet in crisis - verder kijken dan klimaatverandering
Ondanks verschillende academici en beïnvloeders in de media, zoals David Attenborough, die de aandacht vestigen op de zesde massale uitsterving en het verlies aan biodiversiteit, wordt er in de media nog steeds catastrofaal gedaan over klimaatverandering, terwijl de VN werkt aan oplossingen met behulp van AI om klimaatverandering en opwarming van de aarde aan te pakken.
Wereldwijde agenda
Ons wordt voortdurend wijsgemaakt dat deze problemen existentieel zijn en dat we er niets aan kunnen doen, tenzij we de wereldwijde programma's van de VN onderschrijven, zoals de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen die gericht zijn op "het aanpakken van klimaatverandering en het werken aan het behoud van onze oceanen en bossen".
Deze agentschappen werken samen met specifieke NGO's zoals het World Economic Forum (WEF) en door Gates gefinancierde universiteiten, die initiatieven promoten zoals koolstofkredieten, die snel aan populariteit en geld lijken in te boeten, en recentelijk biodiversiteits- en plastickredieten (om plasticfabrikanten en -gebruik te compenseren) om de voortdurende vervuiling en aantasting van het milieu te greenwashen.
De Biodiversity Credit Alliance (BCA) werd opgericht door het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) en de door Soros gefinancierde denktank International Institute for Environment and Development (IIED) in het VK, na de COP15-bijeenkomst vorig jaar, in een poging om "de ontwikkeling van een vrijwillige markt voor biodiversiteitskredieten te sturen". Deze biokredieten worden natuurlijk gesteund door het WEF, dat deze kredieten beschouwt als een "investering" in het herstel van de natuur. In een analyse van IIED wordt beweerd dat biocredits natuurbehoud en -herstel kunnen stimuleren ten gunste van gemarginaliseerde groepen die met de natuur samenleven, maar veel critici beschouwen dit als de zoveelste vorm van greenwashing. Verderop in dit artikel zullen we de valkuilen van biocredits onderzoeken.
Hoe redden we de natuur die we vernietigd hebben?
Het eenvoudige antwoord is door de systemen te beschermen die nog beschadigd moeten worden en te helpen bij het herstel van de systemen die al beschadigd of vernietigd zijn. Dit is natuurlijk veel gemakkelijker gezegd dan gedaan. De natuur vraagt niet om een technologische oplossing. Ze doet het goed wanneer ze de kans, de omgeving en de middelen krijgt om te herstellen, te herstellen en zichzelf te reguleren. Deze natuurlijke neiging wordt vaak door mensen uitgebuit: meer dan 90% van alle bossen ter wereld regenereren op natuurlijke wijze, zij het niet met dezelfde mate van biodiversiteit wanneer ze niet door mensenhanden of machines worden beheerd. Milieuherstel vereist een veelzijdige aanpak die bestaat uit onderwijs, zelfregulering van verschillende industrieën en gerichte regulering die voorkomt dat industrieën of individuen aanzienlijke, vooral onherstelbare schade aanrichten aan natuurlijke en semi-natuurlijke, duurzame systemen.
Dit betekent dat we prioriteit moeten geven aan en onze energie moeten investeren in de natuur en natuurlijke systemen, zonder een direct rendement op onze investering na te streven - precies de denkwijze die heeft geleid tot de uitbuiting van het milieu die onze huidige milieucrisis heeft veroorzaakt. Dit betekent dat we een probleem, in dit geval het verlies aan biodiversiteit, niet moeten veranderen in een zakelijke mogelijkheid die openstaat voor exploitatie door de megabedrijven en regeringen van de planeet. Het betekent ook niet alleen lippendienst bewijzen aan biodiversiteit.
Als we serieus bezig zouden zijn met benaderingen die biodiversiteit bevorderen, zouden we er prioriteit aan geven om zoveel mogelijk van ons voedsel uit duurzame, regeneratieve voedselsystemen te halen, zouden we ons richten op de kracht van planten, schimmels, microben en andere natuurlijke producten in de geneeskunde, en zouden we onze afhankelijkheid van nieuwe-natuurchemicaliën en elektromagnetische stralingsbronnen drastisch verminderen. In werkelijkheid verwijdert de maatschappij de bevolking nog verder van dit soort nauwe relaties met de natuur.
Wat we eigenlijk aan het doen zijn, als een op technologie gebaseerde maatschappij, is niet in overeenstemming met deze benadering. Technologie scheidt ons steeds meer van onze natuurlijke basis.
"We zijn meer dan onderling afhankelijk van de rest van het leven, we zijn inter-existent. Wat we de Natuur aandoen, doen we onszelf aan. Dat is de waarheid die inter-zijn heet. We zullen nooit aan die waarheid ontsnappen, hoe ver we ons ook terugtrekken in onze 
virtuele bubbels. [...] De fundamentele crisis van onze tijd is een crisis in het erbij horen. Die komt voort uit de atrofie van onze ecologische en gemeenschapsrelaties. Wie ben ik?"
- Charles Eisenstein, uittreksel uit zijn "Transhumanism and the Metaverse" substack (2022)
In werkelijkheid gaan we door met de overgang naar steeds onnatuurlijkere landbouwsystemen, met genbewerking van gewassen en dieren, toenemend gebruik van landbouwchemicaliën en de introductie van fermentatiesystemen en vlees op basis van cellen. Er zijn geen langetermijngegevens die erop wijzen dat deze nieuwe technologieën voor menselijke voeding geschikt, laat staan veilig zijn, maar toch worden ze gepusht als dringende oplossingen voor de dreiging van klimaatverandering. De huidige investeringen in celgebaseerde vleestechnologieën worden geschat op meer dan 2,6 miljard pond.
Komt dit enthousiasme voor technologische oplossingen uit hetzelfde draaiboek als het 'covid-19 genetische vaccin dat de wereld zal redden'? Het lijkt er wel op. Gelukkig zijn niet alle landen bereid om hun veeteelt op te geven voor vlees op basis van cellen: het ziet er steeds meer naar uit dat Italië het eerste land wordt dat synthetisch vlees gaat verbieden.
In de geneeskunde is de trend vergelijkbaar, aangezien de medische mainstream zich steeds verder distantieert van natuurlijke gezondheid, terwijl ze een regelgevend systeem bevordert dat de toegang beperkt en de vrijheid van meningsuiting over natuurlijke therapieën beperkt. We bombarderen de wereld met steeds grotere hoeveelheden antropogene EMV's die aantoonbaar schadelijk zijn en niet alleen ons, maar ook het milieu beïnvloeden. Hernieuwbare energieën, vooral zonne- en windenergie, worden gepusht, gesubsidieerd en gestimuleerd zonder een duidelijk begrip van de bredere gevolgen hiervan op gezondheid, milieu en duurzaamheid.
Zoals Eisenstein schrijft, "Wat we de natuur aandoen, doen we onszelf aan".
In een recent rapport van INTREPID (nu verwijderd van de website, maar beschikbaar op de Wayback Machine) met de titel "A Sustainable Future for Travel from Crisis to Transformation" (Een duurzame toekomst voor reizen van crisis tot transformatie) worden mogelijke oplossingen voor "klimaatverandering" voorgesteld, waaronder virtuele vakanties. Tuvalu, een kleine pacifische natie in Oceanië, staat op het punt om het eerste land te worden dat een digitale versie van zichzelf creëert, zodat we tegen 2040 niet langer op vakantie hoeven te gaan als we dat vanuit onze luie stoel thuis kunnen doen. Dergelijke 'oplossingen' maken onze ontkoppeling van de natuur alleen maar erger.
De oplossing die wordt aangeboden
Wanneer een probleem wordt gepresenteerd door mondiale denktanks en beleidsmakers zoals het WEF, is de kans groot dat ze een oplossing hebben bedacht waar de grootste belanghebbenden van de wereld baat bij hebben. In het geval van het verlies aan biodiversiteit wordt de wereld een oplossing geboden in de vorm van biodiversiteitscredits.
Deze worden gedefinieerd als "een juridisch document dat de uitgevoerde milieuactie weergeeft, waar deze plaatsvond, wie deze ontwikkelde, volgens welke methodologieën, en dat gecertificeerd is volgens een specifiek systeem". In het Verenigd Koninkrijk worden ze gereguleerd door de Environment Act 2021. Dit is een nieuw kader voor milieubescherming dat bindende doelen stelt voor lucht- en waterkwaliteit, biodiversiteit en afvalvermindering, waarbij het Office for Environmental Protection (Bureau voor Milieubescherming) wordt opgericht als de nieuwe waakhond voor het milieu. Deel 6, artikel 101 van de wet stelt dat "een persoon die gerechtigd is om de ontwikkeling van een land uit te voeren, een krediet van de staatssecretaris kan kopen om de biodiversiteitsdoelstelling te halen".
Met een geschatte financiële investering van $711 miljard per jaar die nodig is om de natuur te behouden en te beschermen, willen deze credits "dat gat vullen" door particulieren en bedrijven te verplichten om te investeren in milieuprojecten die de biodiversiteit bevorderen. Hoewel voorstanders van biodiversiteitscredits graag willen suggereren dat investeren in biodiversiteitscredits niet verward moet worden met het compenseren van biodiversiteit, is het moeilijk te zien hoe biodiversiteitscredits bedrijven niet zullen aanmoedigen om aan de ene kant de indruk te wekken dat ze zeer begaan zijn met onze planeet en onze natuur door doelgerichte biodiversiteitsprojecten te steunen die door belanghebbenden zijn goedgekeurd, terwijl ze aan de andere kant gewoon zaken doen. Dat betekent doen wat bedrijven al tientallen jaren doen: het milieu vervuilen en decimeren. We hebben een naam voor dit soort handel en die heet greenwashing.
Zullen biodiversiteitscredits echt bijdragen aan de acties die nodig zijn om biodiversiteitsverliezen te herstellen en het evenwicht in de natuur te herstellen?
Het is nog onduidelijk hoe biodiversiteitskredieten precies zullen werken. Koolstofkredieten kunnen worden gekwantificeerd met behulp van meetmethoden die gebaseerd zijn op broeikasgasequivalenten (CO2-equivalenten). Maar biodiversiteit kan niet zo gemakkelijk worden gemeten of beoordeeld met een beperkt aantal meetmethoden. Een netto positief biodiversiteitsresultaat - hoewel het de doelstelling is - veronderstelt een soort universele valuta of metriek die nog moet worden overeengekomen, zelfs door de nieuwe bedrijfsinvesteerders in de natuur.
Het WEF stelt dat een systeem van biodiversiteitskredieten "meetbare ecologische resultaten en zekerheid op lange termijn moet opleveren voor investeerders en biodiversiteitsbeheerders". Dat is veel gemakkelijker gezegd dan gedaan.
U zult de complexiteit van de taak begrijpen als u de formele definitie van biodiversiteit in u opneemt zoals die wordt voorgesteld door het Verdrag inzake Biodiversiteit (VBD) van de Verenigde Naties, het juridische instrument dat door 194 landen is geratificeerd en dat is aangewezen als de ultieme bewaarder en scheidsrechter voor "het behoud van biologische diversiteit, het duurzame gebruik van de componenten ervan en de eerlijke en billijke verdeling van de voordelen die voortvloeien uit het gebruik van genetische hulpbronnen". Het VBD definieert biodiversiteit als volgt: "de variabiliteit onder levende organismen uit alle bronnen, met inbegrip van, onder andere, terrestrische, mariene en andere aquatische ecosystemen en de ecologische complexen waarvan zij deel uitmaken; dit omvat de diversiteit binnen soorten, tussen soorten en van ecosystemen".
De opkomst van dit kredietsysteem voor biodiversiteit lijkt steeds meer op de zoveelste manier om de natuur te vercommercialiseren, een mentaliteit van schaarste te creëren en kansen te scheppen voor investeerders, in wat Jeff Conant, schrijver en activist, "de voortdurende onderwerping van de natuur" noemt.. Het is ook een nieuwe kans voor bedrijven om te greenwashen en op te scheppen over hun ESG-certificaten.
Afgezien van het feit dat het systeem van biodiversiteitskredieten momenteel wordt opgebouwd door degenen die er voordeel bij zullen hebben, richten deze kredieten zich steeds meer op technologische "oplossingen". De natuur heeft geen inherente behoefte aan technologie - in feite komt het grootste deel van haar lijden voort uit technologie en uitbuiting door mensen.
De natuur heeft, net als het menselijk lichaam zelf, een opmerkelijk zelfherstellend vermogen als ze de juiste omgeving krijgt, een omgeving die de inmenging van de mens en de technologie van onze soort tot een minimum beperkt. Laten we eens terugdenken aan de manier waarop windmolenparken en elektrische voertuigen aan het publiek zijn gepresenteerd als de ultieme hernieuwbare oplossing voor de schaarste en vervuiling van fossiele brandstoffen - en nu opnieuw beoordelen welke milieu-uitdagingen windturbines en batterijtechnologieën voor onze planeet vormen (zie hier en hier). De 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's) van de VN, die deel uitmaken van de gecentraliseerde, door de VN gecontroleerde missie om sociale en ecologische verantwoordelijkheid te nemen, zijn in feite de motor geweest van geheel nieuwe sociale en ecologische problemen die verband houden met de verviervoudiging van de vraag naar mineralen (met name kobalt, nikkel en lithium) die in batterijtechnologieën worden gebruikt en waarvan de verwerking sterk in China is gecentraliseerd. De les die we niet lijken te kunnen leren is simpel: nieuwe technologie, nieuwe reeks problemen.
Ons verlangen om zo vaak naar technologie te kijken om problemen op te lossen die wij gecreëerd hebben, vaak door het gebruik van nieuwe technologieën, maakt deel uit van het proces dat ons steeds verder van de natuur scheidt. Technologie kan nauwelijks een rol spelen bij het herstellen van wetlands, het herstellen van de biologische capaciteit van bodems, of het herstellen van regenwouden of koraalriffen. Biodiversiteitskredieten lopen het risico nieuwe technologische en economische systemen te creëren, zoals technologieën voor het koolstofvrij maken van de economie, die het herstel van de biodiversiteit niet kunnen garanderen. Ze zullen ook nieuwe kansen en markten bieden voor bedrijven die de schade die ze aan de biodiversiteit of andere aspecten van het milieu hebben toegebracht, willen compenseren. Zoals we al eerder zeiden: wat ze met de ene hand geven, zullen ze met de andere hand nemen.
Denk ook niet dat koolstof- en biodiversiteitscredits niet aan elkaar gekoppeld zijn: het plan lijkt te zijn om het stapelen en bundelen van koolstof- en biodiversiteitscredits in de bedrijfssector te bevorderen. Dit zal de aandacht voor de biodiversiteitscrisis en de aanhoudende, door de mens veroorzaakte zesde massa-extinctie doen verwateren. En dat niet alleen, het is precies wat nodig is om de aandacht van iedereen gericht te houden op de gecentraliseerde SDG-controleagenda en het Net Zero-plan van de VN.
Wat kunnen wij doen?
Het lot van onze planeet, en alle levensvormen waarvan we afhankelijk zijn, ligt in onze handen, harten en gedachten.
Aan de rechterkant van onze infographic (hierboven) staan 17 strategieën (geen SDG's!) die kunnen helpen om het verlies aan biodiversiteit om te keren:
- Regeneratieve landbouwpraktijken
- Biologische en regeneratieve landbouw promoten
- Gemengde teeltsystemen
- Landbouwdiversificatie
- Natuurlijke toevluchtsoorden creëren
- Agrochemische inputs stopzetten of beperken
- Landbeheerpraktijken verbeteren
- De eigendom van zaden democratiseren
- Aanplant van bomen en herbebossing
- Hagen en struikgewas behouden
- Beschermde landtongen
- Wildernis behouden en uitbreiden
- Het gebruik van chemische verontreinigende stoffen verminderen
- Het verbieden of beperken van de introductie van GE-organismen in de openlucht
- Blootstelling aan schadelijke EMV's verminderen
- Overbevissing, overbejaging en stroperij stoppen
- Echte natuurgebaseerde, biodiversiteitsverbeterende oplossingen (dit is een vangnet voor de vele andere oplossingen die hierboven niet genoemd zijn)
Naast het ondersteunen van deze benaderingen, zijn er enkele praktische dingen die we zowel individueel als collectief kunnen doen om onze relatie met de natuur nieuw leven in te blazen en een bijdrage te leveren aan het herstel van ons land, onze lucht en ons water, terwijl we de schade die onze activiteiten aanrichten tot een minimum beperken:
- Lokale en regionale milieu- en regeneratieve landbouwinitiatieven ondersteunen
- Biodiversiteit in onze eigen gemeenschappen opbouwen door insectvriendelijke planten te kweken, inheemse bomen en struiken te planten, voedselverspilling te verminderen en waar mogelijk lokaal te winkelen
- Deelnemen aan burgerwetenschapsprojecten die de biodiversiteit monitoren
- Lokale natuurbeschermingsinitiatieven steunen door middel van financiële of praktische steun, vooral die initiatieven waarvan we weten dat het meeste geld direct naar de natuurbeschermingsinspanningen gaat in plaats van verloren te gaan in een bureaucratie
- Druk uitoefenen op regeringen om de gezondheid van het milieu boven de belangen van de bedrijven, regeringen en wereldwijde niet-gouvernementele organisaties te stellen
- Onze voedselafhankelijkheid van supermarkten, die industriële landbouw ondersteunen, verminderen en in plaats daarvan kopen van boerenmarkten, de "boerderijpoort" of biologische boxprogramma's die lokale of regionale regeneratieve landbouw ondersteunen.
- Campagne voeren tegen het gebruik van landbouwchemicaliën en andere milieuverontreinigende stoffen zoals PFAS, en waar mogelijk kiezen voor biologische, pesticidevrije producten.
- Steun onderzoek naar de niet-thermische effecten op biologische systemen, zoals aanbevolen in het Bioinitiative Report
- Doe mee aan en steun campagnes voor een nieuwe grondgedachte voor veiligheidsnormen die van toepassing zijn op technologieën en apparaten die antropogene EMV's uitzenden
- Informatie delen om anderen te informeren over de invloed van chemische stoffen en antropogene EMV's op de natuur en het milieu.
Uiteindelijk komt de oplossing van ons: welke keuzes de meerderheid van de mensen op deze planeet maakt. Aanhoudende actie vanuit de basis is nodig om de vernietiging af te wenden die wordt aangericht door de corporatocratieën die de wereld in hun macht hebben gekregen. Veel onbetwistbaarder dan het probleem van de klimaatverandering is het verlies aan biodiversiteit - deze zesde massale uitsterving - niet alleen een van de grootste bedreigingen voor de levensvatbaarheid van biologische systemen op onze planeet, het is ook een van de belangrijkste existentiële bedreigingen voor onze eigen soort, tenminste in zijn huidige vorm.
Laten we onze geteisterde planeet en de triljoenen wezens waarmee we deze ruimte en tijd delen, helpen herstellen, verjongen en nieuw leven inblazen. Laten we ons ook hyperbewust zijn van, en voorzichtig zijn met, het groenwassen door bedrijven en het symbolisme van het milieu dat onvermijdelijk de voortdurende ontwikkeling van een wereldwijd biodiversiteitskredietsysteem zal achtervolgen.
>>> Als u nog niet bent ingeschreven voor de wekelijkse nieuwsbrief van ANH International, schrijf u dan nu gratis in via de knop SUBSCRIBE bovenaan onze website - of nog beter - word Pathfinder-lid en sluit u aan bij de ANH-Intl-stam om te profiteren van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.
>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.
>>> Terug naar de homepage van ANH International
