Cechy: Badanie powiązań między SARS-CoV-2, "szczepionkami" przeciwko Covid, HIV i niedoborem odporności

Treść Sekcje

• ● Odkrywanie dziedzictwa Montagniera
• ● Nadżerka immunologiczna po zastrzykach z covid-19
• ● Motywy HIV w SARS-CoV-2
• ● Zamulanie mętnej wody za pomocą Ad5
• ● Autoimmunizacja po zastrzykach z covid-19
• ● Wkładki HIV - jak to się robi?
• ● Wnioski
• ● Referencje

By Rob Verkerk PhD, założyciel, dyrektor wykonawczy i naukowy, ANH-Intl; współprzewodniczący, Komisja Zdrowia i Człowieczeństwa, Światowa Rada Zdrowia

TOPLINE

• Perez i laureat Nagrody Nobla Montagnier zidentyfikowali 18 sekwencji genów w HIV-1, które są obecne w białku spike wirusa SARS-CoV-2.

• Wśród nich znajduje się gp120, który ułatwia przyczepianie się "szpikulców" HIV do komórek gospodarza, jak również pomaga HIV namierzać komórki CD4 T

• Pojawiające się dowody wskazują, że przewlekła ekspozycja na "szczepionki" przeciwko covid-19, która następuje poprzez regularne podawanie dawek przypominających, może ogólnie zaburzać funkcjonowanie komórek T, a w szczególności tłumić komórki T CD4, które są ukierunkowane przez gp120.

• Takie przewlekłe narażenie może również osłabić ważną wrodzoną odporność i zwiększyć ryzyko wystąpienia nowych chorób autoimmunologicznych. Może to przyczynić się do powstania zjawiska określanego jako VAIDS (zespół nabytego niedoboru odporności wywołanego szczepionką).

• Pomimo znanych szkód, jakie wyrządził pacjentom z HIV/AIDS genetycznie zmodyfikowany wirus przeziębienia (adenowirus typu 5), użyty jako wektor w badaniach STEP na początku XXI wieku, niektórzy producenci szczepionek, za zgodą WHO, kontynuują badania przedkliniczne lub kliniczne z użyciem tych samych wektorów adenowirusowych

• Niektóre motywy HIV obecne w SARS-CoV-2 są wysoce funkcjonalne, jeśli chodzi o ułatwianie przyłączania się i fuzji na komórkach docelowych gospodarza, ale brakuje ich w genetycznie bardzo podobnym wirusie SARS
  

• Osoby, które mają już obniżoną odporność lub chorowały w przeszłości na raka, powinny bardzo uważnie rozważyć ryzyko związane z covid-19 i szczepionkami, jak również korzyści. Powinni również rozważyć wiele alternatyw, zanim po prostu podporządkują się temu, co stało się normą społeczną, mimo powszechnego braku dowodów na potrzebę medyczną. 

Odkrywanie dziedzictwa Montagniera

W lutym 2020 r., zaledwie miesiąc po opublikowaniu genomu SARS-CoV-2, francuski naukowiec i matematyk Jean Claude Perez - kolega zmarłego niedawno prof. Luca Montagniera - opublikował na serwerze preprintów ResearchGate artykuł zatytułowany "Wuhan Covid-19 Synthetic Origins and Evolution".[1]. Praca została opublikowana w następnym miesiącu w recenzowanym czasopiśmie International Journal of Research.  

Do Pereza należą m.in. in silico odkryto obecność fragmentów genomu dwóch wariantów dwóch retrowirusów, ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) i simionowego wirusa niedoboru odporności (SIV), w genomie referencyjnym SARS-CoV-2 z targu owoców morza w Wuhan. Odkrycie obecności tych fragmentów genetycznych sprawiło, że Perez jako jeden z pierwszych poddał w wątpliwość w literaturze naukowej rzekome naturalne i zoonotyczne pochodzenie genomu SARS-CoV-2. Jego rozumowanie było takie, że jest mało prawdopodobne, aby wirusy te znalazły się w jaskini nietoperzy w odległych Chinach lub w niezidentyfikowanym jeszcze żywicielu pośrednim, który mógł trafić, żywy lub martwy, na rynek owoców morza.

Prof. Luc Montagnier, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny, 2008 r.

Montagnier, jako współodkrywca HIV, za co otrzymał Nagrodę Nobla w 2008 roku, współpracował z Perezem przy innej pracy, również opublikowanej w International Journal of Researchw lipcu 2020 roku.[2] Przedstawiona analiza uszczegółowiła wstępne ustalenia Pereza. Między innymi to, że 2,5% całego genomu SARS-CoV-2 "Wuhan" było reprezentowane przez 18 "wstawek" fragmentów RNA z retrowirusów HIV lub SIV, przy czym w jednej sekcji gęstość tych wstawek wynosiła aż 73%. Autorzy stwierdzili, że ponieważ fragmenty te miały długość od 18 do 30 nukleotydów, miały one zdolność do zmiany ekspresji genów u ludzi narażonych na SARS-CoV-2. Zaproponowali również, że obecność tych wstawek jest prawdopodobnie wynikiem manipulacji człowieka, potencjalnie zarówno w celu badań gain-of-function, aby poprawić penetrację komórek przez wirusa, ale również w celu "zaprojektowania szczepionki".  

Ostatnie słowa artykułu - opublikowanego zaledwie kilka miesięcy po wybuchu pandemii - były skierowane do domniemanych architektów SARS-CoV-2 i zawierały ponure ostrzeżenie:

Ta analiza, wykonana in silico, jest dedykowana prawdziwym autorom koronawirusa COVID-19. Tylko do nich należy opisanie ich własnego eksperymentu i dlaczego zamienił się on w światową katastrofę: 650 000 istnień ludzkich (26 lipca 2020 r.), więcej niż zabrały dwie bomby atomowe w Hiroszimie i Nagasaki. My, ci, którzy przeżyli, powinniśmy wyciągnąć wnioski z tego poważnego alarmu dla przyszłości ludzkości. Wzywamy naszych kolegów naukowców i lekarzy do przestrzegania zasad etycznych, wyrażonych w przysiędze Hipokratesa: nie szkodzić, nigdy i nigdy! [2]

Niedawno, na krótko przed śmiercią Montagniera 8 lutego 2022 r., w wieku 85 lat, w Internecie krążył następujący cytat przypisywany laureatowi Nagrody Nobla:

"Dla tych z Państwa, którzy przyjęli trzecią dawkę, proszę pójść i zrobić test na AIDS. Wynik może Państwa zaskoczyć. Następnie proszę pozwać swój rząd." (np. [3])

Nie udało się zweryfikować autentyczności tego cytatu, ale w połączeniu z odkryciem na początku lutego w Holandii nowego, wysoce zjadliwego wariantu wirusa HIV,[4] w społeczeństwie i wśród niektórych pracowników służby zdrowia pojawiły się obawy o możliwe powiązania między HIV, iniekcjami covid-19 i SARS-CoV-2. 

Nadżerka immunologiczna po zastrzykach z covid-19

Do tego doszły rosnące obawy naukowców, takich jak znany belgijski wakcynolog dr Geert Vanden Bossche, że kolejne iniekcje covid-19 mogą osłabić skuteczność systemu immunologicznego, szczególnie wyszkolonej odporności wrodzonej, uzyskanej po naturalnie nabytej infekcji.[5]

Dr Vanden Bossche zaproponował, że wysoki poziom niesterylizujących ("nieszczelnych") przeciwciał "szczepionkowych", wytwarzanych po wstrzyknięciu, tłumi wszystkie ważne, polireaktywne przeciwciała wytwarzane przez wyspecjalizowane podgrupy komórek B (komórki B-1 i komórki B strefy brzeżnej) związane z wrodzonym układem odpornościowym.[6]

Zdjęcie na stronie internetowej dr Geert Vanden Bossche, wraz z przesłaniem do WHO

Podczas gdy odporność wrodzona jest pierwszą linią obrony dla każdego człowieka, to właśnie dzieci są na niej najbardziej zależne ze względu na niedojrzałość adaptacyjnej części ich układu odpornościowego, która u dorosłych jest podstawowym mechanizmem obrony przed patogenami układu oddechowego.[7]

Brak jakichkolwiek merytorycznych naukowych lub medycznych przesłanek do "szczepienia" dzieci przeciwko covid-19 jest obszernie omówiony przez Kostoff et al (2021)[8] i Seneff et al (2022)[9]. Celem zastrzyków z covid-19 nie jest oczywiście wzmocnienie wrodzonego systemu odpornościowego, lecz neutralizacja przeciwciał w adaptacyjnym ramieniu systemu odpornościowego (humoralna odpowiedź immunologiczna). Dlatego wszelkie osłabienie odporności wrodzonej lub zaburzenie odporności adaptacyjnej (poprzez limfocyty T) związane z regularną ekspozycją na zastrzyki z covid-19 należy traktować jako szkody uboczne.

Chociaż zaczynają pojawiać się mechanistyczne, kliniczne, a nawet epidemiologiczne dowody takich zaburzeń układu odpornościowego, mogą minąć lata, zanim znaczenie skutków takiej erozji lub zaburzeń dla różnych grup ludności o różnym stanie zdrowia zostanie szeroko zrozumiane i uznane.

Kolejnym wyłaniającym się elementem układanki, który łączy potencjalną erozję immunologiczną z HIV, jest możliwość rozwoju "zespołu nabytego niedoboru odporności poszczepiennej" lub VAIDS (np. referencje [10] oraz [11]). Próby obalenia tych twierdzeń podejmowane są przez "fact checkers" i media głównego nurtu (np. odniesienia [12] oraz [13]), ale te podważenia istnienia VAIDS są naukowo puste i wydają się być motywowane politycznie lub ekonomicznie.

Wraz z rosnącą częstotliwością narażenia ludzi na zastrzyki z covid-19, które osłabiają wrodzoną odporność i zaburzają reakcje odpornościowe z udziałem komórek (komórek T), jest wysoce prawdopodobne, że będziemy świadkami wzrostu zachorowań na VAIDS. Być może minie jeszcze więcej czasu, zanim organy służby zdrowia i producenci szczepionek, którzy dążyli do osiągnięcia niewiarygodnie wysokiego poziomu wyszczepialności w wielu krajach uprzemysłowionych, będą gotowi uznać, że przyczyną są zastrzyki.

Dwa połączone ramiona układu odpornościowego (Źródło: Getty) 

Motywy HIV w SARS-CoV-2

Podjęte zostały wspólne wysiłki przez "fact checkers", wśród nich Associated Press[14] i Reuters[15]aby zdementować wszelkie możliwe powiązania między tak zwanymi "szczepionkami" Covid-19 a HIV lub AIDS. Full Fact, na przykład, stwierdził 4 lutego 2022 roku, że "...Ponieważ szczepionki Covid-19 nie zawierają HIV, nie mogą powodować AIDS."[16]

Jak to często bywa: diabeł tkwi w szczegółach. Osoby sprawdzające fakty" rzeczywiście mają dosłownie rację, ponieważ, jak wykazali Perez i Montagnier[2], w SARS-CoV-2 nie ma całego genomu HIV (ani SIV). Ale 18 wstawek jest wyraźnie obecnych i rozsądnym założeniem Pereza i Montagniera było twierdzenie, że jest mało prawdopodobne, aby powstało to przypadkowo.

W kwietniu 2020 r. matematyk i konsultant IT, dr Philippe Lacoude, pisząc w Europejski naukowiecnapisał coś, co na pierwszy rzut oka wydaje się być zabójczym obaleniem ustaleń Pereza i Montagniera[17]. Lacoude przeczytał gazetę i słyszał, jak Montagnier mówił o tym na francuskim CNews kanał[18]. Wiedział więc, że w białkach powierzchniowych obu wirusów występują tylko fragmenty RNA, a nie cały genom HIV; cały genom referencyjnego genomu SARS-CoV-2 jest podany w referencji[19].

Lacoude prowadzi czytelnika za rękę i pokazuje, że on ma rację, a jego rodak i laureat Nagrody Nobla, który wie co nieco o genomach wirusów, nie ma racji. Wyjaśnia, że trudno byłoby to sprawdzić ręcznie, biorąc pod uwagę wielkość obu genomów, dlatego proponuje zautomatyzowanie procesu za pomocą podprogramu MegaBLAST w narzędziu Basic Local Alignment Search Tool (BLAST) opracowanym przez National Institutes of Health (NIH)[20]który wyszukuje wspólne sekwencje w różnych genomach. Krótko mówiąc, program nie wykrywa wszystkich 18 fragmentów HIV-1 znalezionych przez Pereza i Montagniera, w tym gp120 (do tego przejdę poniżej).

Czas wspomnieć o ważnej przesłance naukowej: brak dowodów lub niemożność znalezienia dowodów na istnienie jakiegoś zjawiska nie oznacza, że to zjawisko nie istnieje.

Zamulanie mętnej wody za pomocą Ad5

Innym powiązaniem między HIV i zastrzykami Covid-19 jest fakt, że dwie "szczepionki", które są już w użyciu klinicznym (CanSino Biologics i Sputnik), jak również kilka w fazie rozwoju przedklinicznego, w tym jedna podawana doustnie, wykorzystują kontrowersyjny, genetycznie modyfikowany wektor adenowirusowy typu 5 (Ad5) firmy Merck.[21]. Ten zwykły wirus przeziębienia GE przenosi do organizmu gen dla białka kolczastego SARS-CoV-2.

Czterech naukowców biorących udział w fatalnej próbie STEP, która miała być dowodem na istnienie szczepionki przeciwko HIV w latach 2000, wyraziło ostrożność w stosowaniu Ad5 w "szczepionkach" przeciwko Covid-19[22]. Próba ta polegała na wykorzystaniu Ad5 jako wektora genu dla białka powierzchniowego HIV i zakończyła się zwiększeniem ryzyka zakażenia HIV wśród zaszczepionych w porównaniu z nieszczepionymi mężczyznami[23]. Ostrzeżenie naukowców wynikało z tego, że ich doświadczenia z próbami STEP oznaczały, iż istnieją uzasadnione podstawy naukowe, aby obawiać się, że "szczepionki" oparte na Ad5 mogą zaostrzyć AIDS u osób już zakażonych wirusem HIV.

Dr Anthony Fauci, który od 1984 r. kieruje Narodowym Instytutem Alergii i Chorób Zakaźnych (NIAID) w NIH, w 2014 r. publicznie odradził dalsze stosowanie Ad5 w szczepionkach przeciwko HIV[24]. A jednak są one dziś stosowane w "szczepionkach" typu Covid-19 (szukaj ClinicalTrials.gov), chociaż czasami z dalszymi zmianami genetycznymi, mającymi na celu częściowe wyciszenie ich działania na organizm.  

Fauci jest wymieniony jako wynalazca 2 patentów przyznanych Departamentowi Zdrowia i Usług Społecznych na szczepionki przeciwko HIV, które polegają na zapobieganiu wiązania się Gp120 z receptorem integryny alfa4. Są one przedstawione w odnośniku [25] i odniesienie [26].

Autoimmunizacja po zastrzykach z covid-19

Biorąc pod uwagę podatność osób na wirusy takie jak HIV lub SARS-CoV-2 oraz możliwość osłabienia odporności przez iniekcje covid-19, zwłaszcza jeśli są one podawane w częstych odstępach czasu (np. co 6 miesięcy), należy uwzględnić ryzyko autoagresji.  

Autoimmunizacja spowodowana zastrzykami z adenowirusem covid-19 była pierwszym rozpoznanym niepożądanym zjawiskiem autoimmunologicznym, które odnotowano po masowym wprowadzeniu zastrzyków covi-19 w 2020 roku. Na szczęście jest ono ogólnie uważane za rzadkie, biorąc pod uwagę, że może być śmiertelne.

Jeden z szacunków z Kanady sugeruje, że w przypadku zastrzyku AstraZeneca zachorowalność może wynosić średnio 1 przypadek na 26.500 (około 4 przypadki na 100.000)[27]przy czym śmiertelność wśród osób dotkniętych chorobą szacuje się w Australii na 17%[28]. Zachorowalność wzrasta również u ludzi młodych[29].

W wielu krajach uprzemysłowionych zastrzyki z mRNA są coraz częściej podawane jako dawka przypominająca i młodszym ludziom, z uwagi na znane ostre (zespół Guillaina-Barrégo) i przewlekłe (immunologiczna małopłytkowość zakrzepowa [VITT], zakrzepica zatok żylnych mózgu) objawy.[30] ryzyko autoimmunologiczne związane z iniekcjami wektorowymi adenowirusów.

Niestety, pojawiają się coraz liczniejsze dowody na to, że "szczepionki" mRNA wywołują autoagresję. Wykazano to wyraźnie w przypadku nowo powstałego autoimmunologicznego zapalenia wątroby, z sugestią, że zastrzyki mogą wywoływać kaskady zapalne i autoreaktywne limfocyty u osób podatnych.[31].

Ponadto, w miarę upływu czasu od rozpoczęcia programów masowych iniekcji, pojawia się coraz więcej doniesień o nowych zjawiskach autoimmunologicznych, które pojawiają się często kilka dni po iniekcji, w tym o autoimmunologicznych chorobach wątroby, zespole Guillaina-Barrégo, nefropatii IgA, reumatoidalnym zapaleniu stawów i toczniu rumieniowatym układowym.[32].

Zastrzyki Covid-19 należy zatem traktować nie tylko jako interwencje medyczne, które przynoszą potencjalną, często przesadzoną korzyść w postaci ochrony przed ryzykiem ciężkiej choroby, ale również stanowią potencjalny czynnik wyzwalający nieprzewidywalne, długotrwałe, zmieniające życie lub nawet śmiertelne choroby autoimmunologiczne.

Wkładki HIV - jak to się robi?

Niezaprzeczalnym naukowym dogmatem jest to, że im mniejszy fragment danego genomu zostanie zidentyfikowany, tym szerzej ten fragment będzie występował w genomach innych gatunków zwierząt, roślin lub mikroorganizmów.

A teraz uściślijmy. Oszacowano, że 87% sekwencji glikoproteiny otoczki HIV-1 i białka szpiku SARS-CoV-2 są wspólne. HIV-1 jest lentiwirusem, podczas gdy SARS-CoV-2 jest beta-koronawirusem - nie są więc blisko spokrewnione, mimo że oba są wirusami RNA[33]. Można argumentować, że te podobieństwa wynikają z tego, że białka wykonują tę samą pracę: są pokryte pochodzącymi od gospodarza glikanami (węglowodanami), które służą jako podstawa do "reaktywności krzyżowej przeciwciał w oparciu o glikoepitopy",[34] pomagając każdej cząsteczce wirusa połączyć się z gospodarzem, ułatwiając w ten sposób wprowadzenie cennego ładunku RNA, aby wirus mógł rozpocząć replikację. Oba wirusy wyewoluowały w tym celu - stąd tak głęboki wpływ każdego z nich na populacje ludzkie.

W sercu genomu HIV-1 zakodowane jest długie białko o nazwie gp160 (gp to skrót od glikoproteiny). Białko to jest krytyczne dla procesu fuzji. Gdy białko otoczki gp160 łączy się z powierzchnią komórki gospodarza, rozszczepia się na dwie odrębne części, którymi są odpowiednio gp120 i gp41. Następnie trzy gp120 i gp41 łączą się w "trimer" lub "heterodimer", tworząc szpikulce otoczki, które lokalizują, przyłączają się i łączą z komórką gospodarza. W przypadku HIV-1 przyłączenie następuje poprzez receptory CD4 na limfocytach (limfocytach T)[35].

Tak, zgadł Pan, gp120 jest również zakodowany w białku kolców SARS-CoV-2. Łatwo byłoby to odrzucić jako cechę ewolucyjną wspólną dla tych dwóch niespokrewnionych wirusów DNA, która pojawiła się przypadkowo lub w wyniku selekcji naturalnej. Ale proszę pomyśleć przez chwilę, że w blisko spokrewnionym koronawirusie SARS, który był odpowiedzialny za wybuch epidemii odkrytej w Azji w lutym 2003 r., brakuje wstawek gp120 i Gag wspólnych dla HIV-1 i SARS-CoV-2. Albo że wywierano presję na indyjskich naukowców, aby wycofali pracę opublikowaną na serwerze preprintów 31 stycznia 2020 r., ponieważ zawierała takie powiązanie[36].

Tak się składa, że tego rodzaju manipulacje genetyczne są również stosowane w badaniach nad "gain-of-function", na przykład w celu ułatwienia wejścia manipulowanego koronawirusa do gospodarza. W rzeczywistości jest to ten sam rodzaj inżynierii genetycznej, którym biolog molekularny i immunolog Ralph Baric oraz jego koledzy zajmują się w godzinach pracy.[37]. Dr Baric, jak Państwo zapewne pamiętają, był naukowcem finansowanym przez NIH, który znalazł się w centrum kontrowersji wokół badań gain-of-function i możliwych manipulacji laboratoryjnych SARS-CoV-2 na początku pandemii, ponieważ jego laboratorium od dawna prowadzi badania nad zmodyfikowanymi koronawirusami.[38].

Biorąc pod uwagę podobieństwa w niektórych motywach białkowych tych dwóch niespokrewnionych wirusów, HIV i SARS-CoV-2, jak również podobieństwa w odpowiadających im węglowodanach, które pokrywają ich powierzchnie (stąd nazywane są one białkami glikozylowanymi), interesujące jest, że krzyżowo reagujące, szeroko neutralizujące przeciwciała generowane przez HIV mogą również wiązać się z glikozylowanym białkiem kolca SARS-CoV-2[39]. Może to sugerować, że osoby zakażone HIV, bezobjawowe, w przypadku ekspozycji na krążący SARS-CoV-2, mogą nawet mieć przewagę nad swoimi odpowiednikami nie zakażonymi HIV, ponieważ krzyżowo reagujące limfocyty T mogą być gotowe do działania w konfrontacji z komórkami zakażonymi SARS-CoV-2.

Ale oznacza to również, że obecność białka gp120 w kolce SARS-CoV-2 może pomóc koronawirusowi, lub bardzo podobnemu (ale nie identycznemu pod względem molekularnym) białku kolki wytwarzanemu po wstrzyknięciu covid-19, celować w komórki T, wybijając w ten sposób wszystkie ważne, wielofunkcyjne limfocyty T CD4, które mają zdolność różnicowania się w szereg różnych podtypów, które mogą zapewnić długotrwałą pamięć poprzednich antygenów i zabijać zainfekowane komórki. Ta limfocytopenia CD4 jest oczywiście jedną z charakterystycznych cech osób zakażonych HIV, u których rozwija się AIDS.

Na podstawie badań obserwacyjnych i danych z autopsji wiadomo, że obniżona liczba komórek T CD4 i CD8 (limfopenia) jest kluczową cechą ciężkiej choroby Covid-19.[40]. Jednak badanie opublikowane w marcu 2022 r. w czasopiśmie Transdukcja sygnału i terapia celowanaktórego współautorem jest Shi Zheng-Li, tak zwana "kobieta nietoperz", naukowiec z Instytutu Wirusologii w Wuhan, wykazał, że SARS-CoV-2 atakuje komórki T CD4 i CD8 niezależnie od infekcji poprzez receptory ACE2. Może to prowadzić do katastrofalnej śmierci komórek T (apoptozy), a u najciężej chorych osób nawet do zerowej liczby komórek T.[41].

I odwrotnie, u osób, u których choroba przebiega łagodnie i szybko ustępuje SARS-CoV-2, stwierdzono wyraźną odpowiedź komórek T[42]chociaż częściowo skuteczna wrodzona odpowiedź immunologiczna jest prawdopodobnie głównym czynnikiem zapobiegającym ciężkiej chorobie lub śmierci.  

Można się spodziewać, że osoba żyjąca z HIV, z już osłabioną odpornością komórek T dzięki wirusowi, nie poradzi sobie również z powtarzającym się współzakażeniem SARS-CoV2 lub narażeniem na zastrzyki z covid-19. Opis przypadku z Chin, dotyczący 41-letniego pacjenta, któremu wstrzyknięto inaktywowaną "szczepionkę" Sinopharma covid-19, wykazał dramatyczny spadek liczby CD4[43]. Takie zaburzenia komórek T mogą również zwiększać ryzyko powstawania nowotworów, szczególnie u osób z historią nowotworów, co jest niepokojącą cechą, o której klinicyści donoszą już anegdotycznie. Niestety, to, co widzimy dzisiaj, może być tylko wierzchołkiem góry lodowej. 

Wnioski

Dokąd prowadzi nas ta eksploracja?

Pozwólcie Państwo, że spróbuję to podsumować:

"Ci, którzy jeszcze nie widzieli, co przyroda ma do zaoferowania w obliczu nieprzewidywalnych zagrożeń egzystencjalnych, wydają się nie dostrzegać drewna w drzewach. Albo mają własne powody, które każą im trwać przy nieudanych i często szkodliwych nowych dla natury technologiach." - Rob Verkerk PhD

Ostatecznie natura toczy się swoim torem i interesujące jest, jak natura poradziła sobie z ludzką technologią w postaci biologii syntetycznej, "szczepionek genetycznych" i nowych dla natury terapii. Ludzka technologia przyniosła bardzo niewiele za ogromne inwestycje i koszty dla społeczeństwa.

Proszę porównać to z naszą naturalną ochroną przed SARS-CoV-2, na którą składa się nasz niewiarygodnie wyrafinowany system immunologiczny, gdy jest on w pełni zasilany przez produkty natury, czy to zdrową żywność, czy też określone składniki odżywcze, ekstrakty roślinne lub mikrobiologiczne. To jest naturalny system obrony, który doprowadził nas tak daleko, i który robi wszystko, co w jego mocy, aby poradzić sobie i dostosować się do szybko zmieniającego się widma tego złożonego i sprowokowanego związku, który rozpoczął się niecałe 3 lata temu.

Ci, którzy jeszcze nie widzieli, co przyroda ma do zaoferowania w obliczu nieprzewidzianych zagrożeń egzystencjalnych, wydają się nie dostrzegać drewna w drzewach. Albo mają własne powody, które każą im trwać przy nieudanych i często szkodliwych nowych dla natury technologiach.

Więcej informacji: proszę poszukać na stronach internetowych Alliance for Natural Health International i World Council for Health.

Referencje

[1] Perez, J-C. Syntetyczne pochodzenie i ewolucja powid-19 z Wuhan. Int J Res, 2020; 8(2): 285-3324.

[2] Perez J-C, Montagnier L. Genomy Covid-19, SARS i koronawirusów nietoperzy mają swoiste sekwencje homologiczne RNA. Int J Res. 2020; 8(07): 2394-3629.

[3] Reddit: https://www.reddit.com/r/censoredreality/comments/srah00/dr_luc_montagnier_the_doctor_who_discovered_the/

[4] Wiadomości Uniwersytetu w Oxfordzie. Nowy, wysoce zjadliwy i szkodliwy wariant wirusa HIV odkryty w Holandii", 4 lutego 2022 r.

[5] Q&A z Geertem Vanden Bossche #1, "Z immunologicznego punktu widzenia dopalacze i masowe szczepienia są tak szkodliwe jak pleśń na ścianie", 1 grudnia 2021 r.

[6] Lee J, Choi J, Suh, J-Y. Powstawanie polireaktywnych przeciwciał monoklonalnych pochodzących z komórek B-1 i ekspresja kostymulatorów przez komórki B na stymulację antygenową. J Kor Acad Periodon, 2007; 337: 371-384.

[7] Verhoeven D. Immunometabolizm i odporność wrodzona w kontekście dojrzewania immunologicznego i patogenów układu oddechowego u małych dzieci. J Leukoc Biol. 2019; 106(2): 301-308.

[8] Kostoff RN, Calina D, Kanduc D, et al. Dlaczego szczepimy dzieci przeciwko COVID-19? [sprostowanie opublikowano w Toxicol Rep. 2021; 8: 1981]. Toxicol Rep. 2021; 8: 1665-1684.

[9] Seneff S, Nigh G, Kyriakopoulos AM, et al. Tłumienie odporności wrodzonej przez szczepionki SARS-CoV-2 mRNA: Rola G-kwadrupleksów, egzosomów i mikroRNA. Autorea. 21 stycznia 2022. DOI: 10.22541/au.164276411.10570847/v1.

[10] AmericasFrontlineDoctors.org. Syndrom nabytego poszczepiennego niedoboru odporności (VAIDS): "Powinniśmy się spodziewać, że ta erozja immunologiczna będzie się szerzej pojawiać", 6 grudnia 2021 r.

[11] Nowy porządek moralny. "PANDEMIA 'VAIDS' (Vaccine Acquired Immunodeficiency Syndrome)", 23 listopada 2021 r.

[12] Reuters fact Check. Fact Check-"VAIDS" nie jest prawdziwym zespołem wywołanym przez szczepionkę, twierdzą eksperci; brak dowodów na to, że szczepionki COVID-19 powodują niedobór odporności. 11 lutego 2022 r.

[13] Euronews. "Obalone: Szczepionki COVID-19 nie tworzą wariantów HIV/AIDS", 10 lutego 2022 r.

[14] AP News. "Wirusowy wariant HIV ma kilkadziesiąt lat, nie ma związku ze szczepionką COVID", 7 lutego 2022 r.

[15] Reuters. "Fact Check - szczepionki COVID-19 nie powodują HIV ani AIDS", luty 2021 r.

[16] Pełny Fakt. "W szczepionkach covid-19 nie ma wirusa HIV.", 15 października 2021 r.

[17] Lacoude, P. "Nie, SARS-CoV-2 nie zawiera kodu genetycznego HIV! EuropeanScientist.com, 18 kwietnia 2020 r.

[18] CNews tweet, 17 kwietnia 2020

[19] SARS-CoV-2 Sequence Resources, NIH/National Library of Medicine.

[20] Podstawowe narzędzie do wyszukiwania wyrównania lokalnego

[21] WHO COVID-10 vaccine tracker and landscape. Wyszukane 15 marca 2022 r.

[22] Buchbinder SP, McElrath MJ, Dieffenbach C, Corey L. Stosowanie szczepionek zawierających wektory adenowirusowe typu 5: przestroga. Lancet. 2020 Oct 31;396(10260):e68-e69.

[23] Sekaly RP. Nieudane badania Merck nad szczepionką przeciwko HIV: krok wstecz czy punkt wyjścia dla przyszłego rozwoju szczepionki? J Exp Med. 2008; 205(1): 7-12.

[24] Fauci AS, Marovich MA, Dieffenbach CW, Hunter E, Buchbinder SP. Immunologia. Aktywacja immunologiczna za pomocą szczepionek przeciwko HIV. Nauka. 2014; 344(6179): 49-51.

[26] Patent Google: Zastosowanie antagonistów interakcji pomiędzy HIV GP120 a integryną α4β7.

[27] Chan B, Odutayo A, Juni P et al. Ryzyko zakrzepowej małopłytkowości wywołanej szczepionką (VITT) po szczepionkach AstraZeneca/COVISHIELD zawierających wektor adenowirusowy COVID-19. Science Briefs of the Ontario COVID-19 Science Advisory Table. 2021; 2. 10.47326/ocsat.2021.02.28.1.0.

[28] Australijska Techniczna Grupa Doradcza ds. Szczepień (ATAGI). Aktualizacja ATAGI po cotygodniowym spotkaniu COVID-19 - 18 sierpnia 2021 r. 2021. [Dostęp 16.03.2022].

[29] McLean-Tooke A, Michaela L, French M. Autoimmunizacja wywołana odpowiedzią chemokinową na szczepionki zawierające wektory adenowirusowe może leżeć u podstaw immunologicznej trombocytopenii wywołanej szczepionką: hipoteza. Clin Transl Immunol. 2021; 10(10): e1349.

[30] Franchini M, Liumbruno GM, Pezzo M. Zakrzepica i małopłytkowość immunologiczna związana ze szczepionką COVID-19 (VITT): Zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne dla nowego zespołu. Eur J Haematol. 2021 Aug;107(2):173-180.

[31] McShane C, Kiat C, Rigby J, Crosbie Ó. Szczepionka mRNA COVID-19 - rzadki czynnik wyzwalający autoimmunologiczne zapalenie wątroby? J Hepatol. 2021;75(5):1252-1254. doi:10.1016/j.

[32] Chen Y, Xu Z, Wang P, Li XM, Shuai ZW, Ye DQ, Pan HF. Nowe zjawiska autoimmunologiczne po szczepieniu COVID-19. Immunologia. 2021 Dec 27. doi: 10.1111/imm.13443.

[33] Fischer W, Giorgi EE, Chakraborty S, et al. HIV-1 i SARS-CoV-2: Wzorce ewolucji dwóch pandemicznych patogenów. Cell Host Microbe. 2021;29(7):1093-1110.

[34] Mannar D., Leopold K, Subramaniam S. Przeciwciała anty-HIV-1 reagujące na glikan wiążą białko kolca SARS-CoV-2, ale nie blokują wnikania wirusa. Sci Rep, 2011; 11: 12448.

[35] PDB-101: Zasoby edukacyjne wspierające eksplorację molekularną w biologii i medycynie. Zardecki C, Dutta S, Goodsell DS, et al. (2022) Proteinoznawstwo 31: 129-140 doi:10.1002/pro.4200. Molekuła HIV Miesiąca - Glikoproteina otoczki.

[36] Pradhan P, Pandey AK, Mishra A, Gupta P, Tripathi PK, Menon MB, et al. Niesamowite podobieństwo unikalnych wstawek w białku spike 2019-nCoV do gp120 i Gag wirusa HIV-1. bioRxiv. 2020 Dostęp 17.03.2022 (wycofano).

[37] Zheng Y, Shang J, Yang Y, et al. Proteazy lizosomalne są czynnikiem determinującym tropizm koronawirusów. J Virol. 2018; 92(24): e01504-18.

[38] Jacobsen R. ""Nigdy nie stworzyliśmy superwirusa". Ralph Baric wyjaśnia badania nad gain-of-function." 26 lipca 2021. MIT Technology Review.

[39] Acharya P, Williams W, Henderson R, et al. Klaster glikanów na ektodomenie kolca SARS-CoV-2 jest rozpoznawany przez przeciwciała reagujące na glikany Fab-dimeryzowane. bioRxiv [Preprint]. 2020 Jun 30:2020.06.30.178897.

[40] Zhang I, Asquith B, Szydlo R, et al. Limfopenia obwodowych komórek T w COVID-19: potencjalne mechanizmy i wpływ. Immunotherapy Advances 2021; 1(1): ltab015.

[41] Shen, XR., Geng, R., Li, Q. et al. Niezależne od ACE2 zakażenie limfocytów T przez SARS-CoV-2. Sig Transduct Target Ther 7, 83 (2022).

[42] Moss, P. Odpowiedź immunologiczna komórek T przeciwko SARS-CoV-2. Nat Immunol 2022; 23: 186-193.

[43] Gong C, Song X, Li X, Lu L, Li T. Zmiany immunologiczne po szczepieniu COVID-19 u pacjenta HIV-pozytywnego. Int J Infect Dis. 2021; 117: 230-232. doi: 10.1016/j.ijid.2021.08.039. Epub ahead of print. PMID: 34419582; PMCID: PMC8373846.

[44] Crane E. NIH przyznaje, że USA finansowało "gain-of-function" w Wuhan - pomimo zaprzeczeń Fauci'ego. New York Post. 21 października 2021 r.

[45] FLCCC Alliance, Protokoły profilaktyki i leczenia dla Covid-19.

            Dumnie związany z: Koalicją Enough Movement Partnerem: Światowa Rada Zdrowia