Datum:22 februari 2024
Inhoud Secties
- ● Ontsteking - het type dat niet (gemakkelijk) verdwijnt bij oudere mensen
- ● Lastig maar verre van onmogelijk om terug te draaien
- ● Drijfveren van inflammaging
- ● Nucleotiden en peptiden
- ● Eindnoot
Door Rob Verkerk, ANH-oprichter, uitvoerend & wetenschappelijk directeur, ANH-Intl en ANH-USA
Wat hebben mensen die lijden aan hartaandoeningen, kanker, obesitas, diabetes type 2, artritis, de ziekte van Alzheimer en de meeste andere chronische ziekten die de samenleving nu teisteren met elkaar gemeen? Wat is de aandoening die het meest voorkomt bij oudere leeftijdsgroepen en die een belangrijke onderliggende oorzaak is van deze ziekten?
Het antwoord op beide vragen is: ontsteking. Niet het gezonde, voorbijgaande ontstekingsproces dat door ons immuunsysteem wordt gegenereerd en dat plaatsvindt telkens wanneer we onze weefsels beschadigen of onszelf blootstellen aan vreemde microben of stoffen. Dit soort gezonde ontstekingsreactie is niet alleen essentieel voor onze overleving doordat het gericht is tegen niet-zelf microben en andere ziekteverwekkers, maar het is ook onderdeel van onze natuurlijke, genezende reactie die vaak het herstel van beschadigde cellen en weefsels inhoudt.
Ontsteking - het type dat niet (gemakkelijk) verdwijnt bij oudere mensen
Hier hebben we het over een andere aandoening die niet door de natuur bedoeld is en waaraan we niet goed aangepast zijn. De aandoening is een hardnekkige, systemische, laaggradige, steriele ontsteking, en tenzij we voorzorgsmaatregelen nemen om deze te voorkomen, neemt deze toe naarmate we ouder worden en vormt deze de onderliggende oorzaak van de meeste van onze sterfgevallen. Daarom wordt er steeds vaker naar verwezen als inflammaging.
Het wordt als steriel beschouwd omdat er geen ziekteverwekker achter zit. Het is ook ontstekingsbevorderend en draagt bij aan aanhoudende oxidatieve stress - een ontstekingstoestand die aanhoudt waarin reactieve zuurstofspecies niet voldoende worden geblust door antioxidanten in het lichaam en die vervolgens een ravage aanrichten op celmembranen, weefsels en zelfs DNA. Maar er is meer aan de hand. We lijden energieverlies omdat de mitochondriën, de energiefabriekjes in onze cellen, niet zo goed werken als zou moeten en kleiner en minder talrijk worden. We verliezen levensjaren omdat ontstekingen het voortijdig afslijten van onze telomeren veroorzaken - de eindkapjes op onze chromosomen die onze levensduur bepalen. De schoonmaak waar we op vertrouwen om ons te ontdoen van giftige producten van de stofwisseling - autofagie - begint te falen, vooral als we te vaak blijven eten. In feite begint er dan een heleboel niet-zo-leuke dingen te gebeuren, allemaal dingen die oude mensen minder functioneel maken dan jongere, die bijdragen aan ons verhoogde risico op chronische ziekten, en uiteindelijk aan onze dood. Deze gebieden zijn onlangs geïdentificeerd als de 12 kenmerken van veroudering (zie Fig. 1 hieronder).
Figuur 1. Huidig perspectief op de kenmerken van veroudering.
Bron: López-Otín C, Blasco MA, Partridge L, Serrano M, Kroemer G. Hallmarks of aging: Een uitdijend universum. Cel. 2023 jan 19; 186(2): 243-278.
Dit soort aanhoudende, laaggradige ontstekingsreacties kwam niet of nauwelijks voor bij onze voorouders vóór de industriële revolutie, en ze worden aangewakkerd door onze moderne levensstijl. Omdat het zoveel verschillende delen van en processen in ons lichaam beïnvloedt, is er geen wondermiddel dat het kan oplossen. Sterker nog, het feit dat we er niet in slagen om universele oplossingen voor systemische, laaggradige ontstekingen te vinden (of er tenminste consensus over te bereiken), is een van de belangrijkste redenen waarom we zo geplaagd worden door de huidige oogst aan dodelijke ziekten, waaronder hartaandoeningen, kanker en stofwisselingsziekten zoals diabetes type 2 en obesitas.
Lastig maar verre van onmogelijk om terug te draaien
Dat wil niet zeggen dat er geen oplossingen zijn. Die zijn er wel, maar tot op heden liggen ze bijna allemaal buiten het door farmaceutische middelen gedomineerde reguliere medische systeem. Dat betekent dat de overgrote meerderheid van de mensen, inclusief de meeste reguliere artsen, er gewoon geen weet van hebben of niet in staat zijn om de benodigde klinische ondersteuning of adviezen te bieden.
Daarom ben ik blij dat ik deze week samen met vooraanstaande artsen, behandelaars en andere wetenschappers deel mag nemen aan een conferentie die georganiseerd wordt door het International College of Integrative Medicine (ICIM) in New Orleans, waar we 3 dagen (vrijdag tot en met zaterdag) het onderwerp 'inflammaging' zullen onderzoeken. Om specifieker te zijn, deze term verwijst naar een gebied van zeer actief onderzoek en klinische toepassing, in ieder geval in kringen van de integratieve geneeskunde, dat zich bezighoudt met de leeftijdsgerelateerde, progressieve toename van de chronische, pro-inflammatoire status die zo nauw verbonden is met ziekten van de 21e eeuw - de belangrijkste chronische en dodelijke ziekten van ons tijdperk.
Drijfveren van inflammaging
Er is één element dat ondubbelzinnig geaccepteerd wordt als aanjager van deze pro-inflammatoire processen, en dat is het moderne, westerse dieet, met name wat bekend is geworden als het Standard American Diet (SAD). Dit dieet wordt nu door steeds meer mensen over de hele wereld genuttigd, ongeacht hun cultuur. Hoewel er ook steeds meer erkenning komt, zelfs in reguliere medische kringen, dat gezonde voedingspatronen, rijk aan ontstekingsremmende 'fytonutriënten', waaronder de kleurrijke pigmenten uit verschillende groenten, paddenstoelen, planten en algen (bijv. zeewier), de sleutel zijn tot het omkeren van een ontstekingsbevorderende toestand, worden dergelijke diëten door reguliere medici vaak meer als preventief dan als curatief gezien. Met andere woorden, als u al een ontstekingsgerelateerde ziekte heeft ontwikkeld, is het volgens de huidige medische wijsheid te laat om een dieet te volgen. En dat is een opvatting die zorgvuldig is bepaald door farmaceutische belangen, om ervoor te zorgen dat de aandacht van artsen en het publiek uitgaat naar winstgevende medicijnen en niet naar gezonde voeding, waar Big Pharma geen winst uit kan halen.
Maar deze visie is eerlijk gezegd gebrekkig. Dit blijkt uit een snel groeiende literatuur (voorbeelden in de volgende hyperlinks) die aantoont dat specifieke chronische aandoeningen of ziekten, variërend van zwaarlijvigheid en diabetes type 2 tot bepaalde soorten kanker (bijv. hier en hier) en hart- en vaatziekten of risicofactoren (bijv. atherosclerose, hypertensie [hoge bloeddruk]), gestopt of omgekeerd kunnen worden door veranderingen in voeding en levensstijl.
Naast de rol van voedingsingrediënten als ontstekingsremmers, wordt ook steeds meer erkend dat de hoeveelheid en de timing van ons eten belangrijk zijn. Een van de eerste erkenningen hiervan kwam van de ontdekking dat rantsoenering en de daaropvolgende calorierestrictie tijdens de Tweede Wereldoorlog de prevalentie van stofwisselingsziekten zoals hoge bloeddruk, hartaandoeningen en diabetes verminderden. Simpel gezegd eten de meeste mensen in de geïndustrialiseerde wereld te veel, te vaak en het verkeerde soort voedsel.
Een andere belangrijke bevinding betreft de sleutelrol van de juiste microbiële gemeenschappen in onze darmen (het darmmicrobioom). Darmmicroben (die het aantal menselijke cellen in ons lichaam benaderen of zelfs overtreffen) zijn afhankelijk van ingrediënten zoals ontstekingsremmende polyfenolen in de voeding, evenals butyraat op het grensvlak van het slijmvlies.
Polyfenolen met een hoog moleculair gewicht die in veel gekleurde groenten en fruit voorkomen, worden zelf niet goed opgenomen door onze darmen. In plaats daarvan worden ze door de darmmicrobiota omgezet in heilzame, bioactieve, ontstekingsremmende metabolieten. De darmmicrobiota reguleren ook ontstekingen in de darm door hun rol bij de omzetting van oplosbare vezels in vetzuren met een korte keten (butyraat) in de slijmvlieslaag van de darm. Bij veel mensen, vooral bij mensen die een sterk bewerkte, westerse voeding consumeren, zijn de butyraatniveaus en de inname van vezels en polyfenolen suboptimaal of onvoldoende.
Als het gaat om manieren van eten die de klok van uw biologische leeftijd kunnen terugdraaien, uw mitochondriën kunnen verlevendigen, uw genexpressie kunnen optimaliseren en uw risico's op chronische ziekten kunnen verminderen, wijzen wij u op ons boek Reset Eten dat boordevol informatie en recepten staat.
Maar daar houdt het niet op - bij het dieet. Ontstekingen aanpakken gaat verder dan een gezond, gezond dieet.
Op de ICIM conferentie over ontstekingen zullen velen van ons specifieke onderwerpen behandelen die aan de top staan van de klinische praktijk en het onderzoek op het gebied van integratieve geneeskunde. Dit omvat een reeks aanvullende, niet-farmaceutische strategieën voor het verminderen van ontstekingen of het terugdraaien van de biologische leeftijd, onder andere door het gebruik van frequentiegeneeskunde (Dr. William Pawluk), ozontherapie (Dr. Robert Rowen), melatonine (Russel Reiter PhD), en, van mijn kant, het gebruik van twee groepen kleine moleculen die grote effecten hebben, namelijk nucleotiden uit voeding en natuurlijk voorkomende korte peptiden.
Nucleotiden en peptiden
Ik geef u hier een voorproefje van waar ik het hier in New Orleans over zal hebben. Nucleotiden zijn de belangrijkste bouwstenen van de nucleïnezuren RNA en DNA en bestaan uit 3 chemische componenten: een ribose suiker, een stikstofhoudende base (die de 4 lettercodes van DNA en RNA vormen) en één of meer fosfaatgroepen. Van nature voorkomende korte peptiden zijn fragmenten van eiwitten die bestaan uit residuen van twee tot over het algemeen minder dan 10 aminozuren, verbonden door peptidebindingen, die belangrijke moleculaire signaalmoleculen zijn die een enorm scala aan functies in dierlijke lichamen bemiddelen, waaronder het onze.
Nucleotiden en natuurlijk voorkomende korte peptiden die als voedingssupplementen of voedingssupplementen worden toegediend, zijn de grote winnaars als het gaat om het voorkomen of omkeren van ontstekingen. Maar hun voordelen zijn nog steeds niet algemeen bekend, zelfs niet in de wereld van de integratieve geneeskunde. Beide groepen zijn belangrijke moleculen die fundamenteel zijn voor het leven, en we hebben er onlangs over geschreven (hier en hier).
Als het gaat om voedingsnucleotiden, worden deze vaak beschouwd als voorwaardelijk essentiële voedingsstoffen, onder andere in het vroege leven (vandaar hun aanwezigheid in moedermelk en nu in synthetische vorm toegevoegd aan zuigelingenvoeding), tijdens ernstige infecties of immuunproblemen, wanneer er sprake is van darmdysbiose, en tijdens en na zeer intensieve of langdurige lichamelijke activiteit. De reden dat we onder zulke omstandigheden nucleotiden in onze voeding moeten opnemen, is dat de kleine hoeveelheden die in ons lichaam worden geproduceerd (de novo synthese) of verzameld door het afbreken van RNA en DNA in oude cellen (via de zogenaamde salvage pathway), onvoldoende zijn om te voldoen aan de behoefte om nieuwe cellen aan te maken als gevolg van zeer snelle groei, celvervanging of sterk verhoogde activiteit van het immuunsysteem.
Op volwassen leeftijd zijn ons immuunsysteem en onze darmen twee gebieden met het grootste celverloop, en nucleotiden leveren vitale bouwstenen die nodig zijn voor DNA-replicatie en voor RNA-productie ter ondersteuning van de eiwitsynthese in verschillende stadia van de celcyclus.
>>> Lees Het artikel van Rob Verkerk over de zaak voor voorwaardelijke essentie van nucleotiden in Food Magazine, 4 september 2020.
Als we een tekort aan nucleotiden hebben in tijden van grote vraag (waaronder elke periode van langdurige of chronische stress valt, of het nu lichamelijk, psychisch of immunologisch is), kunnen we gewoon niet genoeg nieuwe cellen aanmaken. Als we niet genoeg immuuncellen kunnen aanmaken, werkt ons immuunsysteem niet op volle capaciteit. Als we niet genoeg nieuwe cellen kunnen aanmaken in een beschadigde darm, kunnen we onszelf niet snel genoeg herstellen. Als we niet voldoende nucleotiden aan onze darmmicrobiota aanbieden, kunnen deze vitale commensalen zich niet snel genoeg reproduceren en niet voldoende in ons voordeel werken.
Wat fascinerend is, nu we door nieuw onderzoek meer te weten komen over nucleotiden, is dat ze een nog breder scala aan voordelen hebben dan alleen maar het faciliteren van de aanmaak van nieuwe cellen. Tot de recente ontdekkingen behoren de beschermende rol van nucleotiden tegen kanker (die gedeeltelijk kan worden gemedieerd door het mogelijk maken van een goede immuunfunctie) en hun waarschijnlijke rol in het stoppen of zelfs omkeren van biologische veroudering. Dit zijn onderwerpen die ik morgen in mijn presentatie in New Orleans zal onderzoeken.
Peptiden met een korte keten mogen dan kleine moleculen zijn die bestaan uit 2 tot meestal minder dan 10 aminozuren die met elkaar verbonden zijn door peptidebindingen, maar ze hebben een enorm scala aan functies in het lichaam. Een van de interessantste met betrekking tot inflammaging is hun vermogen om het afslijten van telomeren te verminderen en stamcellen te activeren, twee belangrijke gebieden van de heilige graal tegen veroudering waar, voor zover wij weten, geen enkele andere groep verbindingen op inwerkt.
Het probleem is dat Big Pharma nu echt op de peptide-bandwagon zit en inziet hoeveel er met deze kleine signaalmoleculen gedaan kan worden. De farmacie is al lang geïnteresseerd in de antibiotische en antimicrobiële eigenschappen van bepaalde peptiden, maar onderzoekt nu ook hoe ze gebruikt kunnen worden voor de behandeling van neurodegeneratieve aandoeningen en kanker, en hoe ze in vaccins gebruikt kunnen worden. Sommige van de onderzoeksinspanningen van de farmaceutische industrie zijn desastreus geweest, omdat ze afwijken van de natuurlijk voorkomende peptiden die in de natuur en in diersystemen worden geproduceerd.
De interesse van de farmaceutische industrie en haar wankele staat van dienst op het gebied van veiligheid met kleine peptiden vormt een uitdaging voor degenen onder ons die geïnteresseerd zijn in het gebruik ervan in supplementen, die altijd zullen zorgen voor lagere kosten en meer universele toegang. Eén manier waarop dit zich al gemanifesteerd heeft, is door de opname van 22 korte peptiden door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) op een "stoute lijst" (Category 2 Bulk Substances) van probleem-"geneesmiddelen" die door samengestelde apotheken gemaakt worden. Het is helemaal verkeerd dat de meeste van deze peptiden aan deze lijst zijn toegevoegd op grond van, zoals de FDA beweert, onvoldoende veiligheidsinformatie of bezorgdheid over de veiligheid (immunogeniciteit). Via onze Amerikaanse tak, ANH-USA, zullen we er alles aan doen om te vechten voor uitsluiting van natuurlijk voorkomende en samengestelde peptiden van dergelijke lijsten, wat voor de FDA de opmaat zou kunnen zijn om het gebruik ervan als voedingssupplementen aan te vechten.
Eindnoot
We hopen dat dit artikel u helpt inzien hoe belangrijk het is om hardnekkige, laaggradige ontstekingen die met veroudering gepaard gaan, te voorkomen of om te keren, want het is de centrale, maar stille aanjager van onze huidige chronische ziektecrisis. En het wordt bijna volledig genegeerd door eerstelijnszorgartsen die werkzaam zijn in de reguliere medische gemeenschap.
Dat betekent dat de verantwoordelijkheid bij ons ligt, en op dit moment zijn het alleen de beoefenaars van integratieve geneeskunde die in staat zijn om protocollen en oplossingen aan te bieden. We kijken ernaar uit om een aantal van deze benaderingen en protocollen over twee weken in een vervolgstuk aan te bieden, waarbij we ons voordeel zullen doen met de input van deskundigen tijdens de ICIM Inflammaging conferentie.
Deel dit artikel op grote schaal met uw netwerken.
>>> Als u nog niet bent ingeschreven voor de wekelijkse nieuwsbrief van ANH International, schrijf u dan nu gratis in via de knop SUBSCRIBE bovenaan onze website - of nog beter - word Pathfinder-lid en sluit u aan bij de ANH-Intl-stam om te profiteren van de voordelen die uniek zijn voor onze leden.
>> Voel je vrij om te herpubliceren - volg onze richtlijnen voor herpublicatie van Alliance for Natural Health International.
>>> Terug naar de homepage van ANH International
